Met een stevige reeks rockbands ging de tweede dag Rock Ternat van start op zaterdag 8 oktober. Opvallend was het grote aantal metalgroepen, dat met de jaren maar lijkt toe te nemen in het totaalaanbod van het festival. Vorig jaar stonden namen als Machine Head en God Forbid op de Ternatse planken en nu zijn het Trivium, Arch Enemy, DIO en Angel Crew die die eer toegekend krijgen. Natuurlijk was er niet alleen het zware metaal, maar ook een reeks popgroepen als Bettie Serveert en Novastar. Op één dag kreeg de algemene muziekliefhebber een hele brok variatie te verwerken.
Zaterdagmiddag sierde een stralende zon de helderblauwe hemel en dat maakte de festivalsfeer er alleen maar beter op. Toch was de muziekkleur van openingsband Izaera eerder in contrast met die van de hemel: deze Spanjaarden leverden een rammende hardcoreshow af. Ondanks het strakke drumwerk en de goede bedoelingen van de band was het materiaal niet altijd even goed en ook de nogal onduidelijke gitaarsound was bevorderlijk. Maar Izaera maakte dat deels goed met nu eens experimentele, dan weer atmosferische momenten.
Dearly Deported bezat deze kwaliteit niet en bracht voorspelbare punkrock in de Octopus Stage. Vervolgens was het de beurt aan Cowboys & Aliens, die een strakke combinatie speelden tussen metal, stonerrock en seventies hard rock. Kenmerkend voor hun stijl zijn de heavy gitaar-en drumritmes en de krachtige vocalen van Henk V., die nogal neigen naar die van Franky D.S.V.D.(Channel Zero).
Vijfentwintig minuten later in dezelfde tent kwamen Death Before Disco op, die nogal saaie en eentonige emocore speelden. De sound was onfortuinlijk wazig en de zagerige zang kon hier niets aan verbeteren. Heel anders dan Bettie Serveert, die een goede atmosfeer hadden in hun poppy rocknummers, de glamouruitstraling van zangeres Carol Van Dijk en de nodige show van de gitarist. Allemaal mooi en wel, maar donkere wolken pakten zich muzikaal samen in de Octopus Stage: enter Angel Crew. Deze Brusselse metalcoreband liet op hondsbrutale en strakke manier zien dat zij geen gevangenen namen en speelden de tent plat, wat menig maal tot intense mosh-en circlepits leidde.
Als band met de 19-jarige frontman Matt Heafy moest de melodische metalformatie Trivium eens laten zien hoe hun présence en jeugdige kracht als een vonk zou overslaan bij het publiek: daverende dubbele basdrums, schitterend solo's, harmoniegitaarpartijen en de zowel heldere als schreeuwende vocalen wrongen zich door de versterkers met als resultaat een prachtige set. In de Octopus Stage maakte Therapy? zich klaar voor een gezellig optreden dat zou bestaan uit zowel oude als nieuwe nummers: de band opende met het metalen 'Rust' en 'Die Like a Motherfucker' en speelde punkparels als 'Nowhere' en 'Screamager'. Bij het politiekgeoriënteerde 'Rock You Monkeys' zette zanger/gitarist Andrew Cairns het publiek aan een massale 'Fuck George Bush' te roepen, wat dan ook lukte. De band sloot waardig af met de cover 'Diane', die niet meer weg te denken valt bij een optreden van Therapy?.
Hierna ging een heel pak volk kijken naar de Zweedse death metalgroep Arch Enemy, die inzette met melodieuze knallers als 'Nemesis' en 'Dead Eyes See No Future'. Een weetje: ze hebben een zangeres(!) die een strot heeft om U tegen te zeggen en dat maakte eerdervermelde beukers er alleen maar beter op. Toch wist de groep niet altijd evenzeer te boeien en gaven bepaalde songs de indruk gewoon niet af te zijn. Maar andere scheurende melodieuze nummers als 'Ravenous' en afsluiter 'We Will Rise' leverde Arch Enemy maakten die mindere goed.
Als hoofdact hadden DIO geruime tijd om zich klaar te maken en speelden een repertoire dat afgestemd was op de oude heavy metalfans, maar kwamen soms eentonig over. Hoogtepunten waren de Iron Maidencover 'Don't Talk to Strangers' en de encore 'Gates of Babylon'. Een gevarieerd dagje Rock Ternat, volgend jaar nog meer van dat!
