Met Laurent Garnier had 10 Days Off een ware legende op de affiche staan. Bovendien keerde het festival met deze technoproducer en -dj terug naar haar roots: techno. De Fransman bracht voor een volle zaal eerst een anderhalf uur durende live-set om vervolgens plaatjes te draaien.
Het begrip live kent vele invullingen als het om dance-muziek gaat. Bij Laurent Garnier betekende het een saxofoon, trompet, synthesizer en de man zelf aan de laptop. Hij stuurde de beats uit, bouwde regelmatig een climax op en liet de blazers het geheel van een jazzy touch voorzien. Toch klonk het allemaal wat gedateerd en déjà-entendu. De dansende menigte liet het echter niet aan haar hart komen en was easily amused. Toen Garnier met veel bravoure zijn monsterhit 'The Man with the Red Face' inzette, liet het publiek zich gewillig ophitsen. Het werd een lang uitgesponnen afsluiter waar de blazers te vaak op de achtergrond bleven en die vergat in te slaan als een bom.
De aansluitende DJ-set was van meer eclectische aard waarbij techno en house moeiteloos afgewisseld werden met drum&bass. Het resultaat was een zeer dansbare set en Garnier kon zijn enthousiasme naar de Vooruit overbrengen. Vier uur lang was echter een beetje te veel van het goede en de zaal dunde dan ook geleidelijk aan uit. Er was immers nog meer te beleven op 10 Days Off. Om 3u was Oliver Huntemann aan zijn techno-set begonnen en om 4u liet Murdock zijn snoeiharde drum&bass door de boxen knallen. Of deze nieuwe namen spannender waren dan een gevestigde waarde kan ik niet zeggen, maar het was alvast een haalbare kaart.
