Het Nederlandse collectief La-Ventura is een nieuwkomer in de metal- en rockscene, maar die ster is zeer snel rijzende. Terecht, want de pakkende songs die het viertal uit de mouw schudt hebben niet alleen de kwaliteit in zich om te blijven boeien, maar kunnen eveneens een groot publiek in vervoering brengen. Vandaar dat het een uitgelezen kans was om in de gezellige metalkroeg Panddemonium de band aan het werk te zien vooraleer ze hopelijk verkassen naar de grote podia.
Op dit moment mag La-Ventura dan nog geen echt bekende naam zijn, het was aangenaam om te zien hoe Panddemonium rustig volliep met mensen van allerlei leeftijden die vol verwachting richting podium keken. Toen de band aan de set begon zat het zaaltje dan ook stampvol. De mooie opkomst deed de band duidelijk plezier en zodra de eerste noten weerklonken, begonnen her en der hoofdjes mee te knikken en voetjes mee te bewegen. Hoewel de band sinds een tijd het moet rooien zonder toetsenist, bleek dat geen enkel probleem te zijn aangezien de keyboardlijnen op tape meeliepen. Drummer Erwin Polderman is een van die slagwerkers die schijnbaar zonder enige moeite alle roffels uit de losse pols schudden en dat is een heel leuk zicht.
Maar grootste blikvanger van de band is toch wel zangeres Carla Douw, die beschikt over een podiumprésence om 'u' tegen te zeggen. Zelfs op een klein podium bespeelt ze iedereen en weet ze te bewegen alsof ze een zee van ruimte heeft. Dat de hele band vol enthousiasme alles gaf, werkte dan ook bijzonder aanstekelijk en het applaus na elk nummer was zeer gemeend. Het tilde de band enkel nog hoger, want ze schakelden bij elke song wel een versnelling hoger qua intensiteit, tot de temperatuur in Panddemonium bijna ondraaglijk werd. Trouwens, het komt helaas niet zo vaak voor dat een zanger of zangeres elke noot loepzuiver haalt en flink zit te bewegen, maar daar had Carla geen enkel probleem mee. De set bleek dan ook te kort om de honger van de aanwezigen te stillen en de band speelde dan ook het nummer 'Memoria' voor een tweede keer. Een grote belofte is opgestaan en het valt enkel te hopen dat dit kwartet een bijzonder mooie toekomst tegemoet gaat. Het is hen ten volste gegund.
