Dat op een zondagavond een hele zaal bereid is 16 euro voor een draaitafelartiest te betalen, zegt meer over die artiest dan over zijn fans. Kid Koala is een fenomeen in draaitafel- en hiphopland en zijn shows zijn zo mogelijk nog fenomenaler. Uiterst vlot en subtiel scratchwerk, knappe tekenfilmpjes, een Kid in zijn nopjes, een bingoshow en nog veel meer . Kwadratuur slaat aan het rekenen en somt acht redenen op (twee euro per reden) waarom de zichzelf respecterende jazzhopliefhebber er bij had moeten zijn.
1. Lucil Lederhosen
Met Tirolerbroek, -muts en blonde vlechten vermaakt Lucil als voorprogramma van achter haar keyboard de zaal. Ze gebruikt daarvoor zoete synth-punk-hosemuziek, haar charmeertalent en veel humor -"Is everybody happy tonacht?".
2. De toon
Kid komt op en houdt een uiteenzetting over een Duits apparaat uit de jaren zestig dat hij gevonden heeft. Een soort groffe metalen schijf plus doos waar men op kantoor dingen mee kon opnemen. Kid begint te zingen, laat een stukje terughoren en scratcht dat vervolgens weg. De toon is gezet. De Ancienne Belgique zet zich schrap.
3. De bezetting
Kid Koala, jong Canadees scratchwonder en zoals gezegd in zijn nopjes, op Fender Rhodes piano, 3 platenspelers ter beschikking. DJ P-Love, New Yorker en al 10 jaar scratchende, evenaart Kid Koala. Eveneens op 3 platenspelers en op piano. DJ Jester, laidback Texaan, verzorgt vooral de bas- en ritmelijnen op 2 platenspelers. Dit drietal host van hot naar her en van hip naar hop op het podium.
4. 'Some of my best friends are DJ's'
Dit is Kids tweede album (Ninja Tune / PIAS). Het publiek had er blijkbaar nog niet teveel kaas van gegeten want het reageerde vooral op ouder werk. Met zijn vorige plaat 'Carpal Tunnel Syndrome' wist Kid Koala een plaatsje in het voorprogramma van Radiohead te verkrijgen. Sindsdien is Kid nog meer gegroeid. Op zijn handgeschreven website kan je zien wat je buiten een fantastische ervaring nog meer van het nieuwe album kan verwachten. Als bonus krijg je er namelijk een zwart-witte woordeloze graphic novel bij over een robot en een meisje. Met een diaprojector toont Kid Koala tijdens het optreden welke scene bij welke muziek hoort. Je kan een speld horen vallen in de zaal tijdens de kusscène.
5. Jazzhop
Net voor hij zijn naald laat dansen op het vinyl waarschuwt de Canadees nog: "For those of you who like jazz... I feel sorry." Wat volgt is een tot hiphop verbasterd jazznummer. Oude platen vormen de basis van zijn werk waarop hij stukjes subtiliteit en mafheid loslaat. Jazz, ska, funk, swing, pratende (scratchende) DJ's en veel maffe samples. Het zucht, het steunt, het boenkt, het kraakt en het sterft weg. En dan alles nog eens maar achterstevoren. Live kan je aanschouwen hoe goed Kid Koala en DJ P-Love in hun gekte op elkaar zijn ingespeeld. Er is ruimte voor wild hoofdknikken en dromerige poëzie ("Dit nummer is het enige dat mijn moeder leuk vindt.").
6. Monkmus
Het oog wil ook wat en dat hebben de mannen goed begrepen. Monkmus is de creatieveling wiens korte tekenfilmpjes af en toe op een groot scherm te zien zijn, al dan niet begeleid door muziek van Kid. Het zijn grappige, absurde verhalen in zwart-wit. Een voorbeeld? Man drinkt sterke drank naast snelweg, ziet vogel, vogel kraait, man braakt, vogel bijt hoofd man af, hoofd valt in plas braaksel, vogel pakt hoofd en vliegt ermee weg.
7. Deconstructie en reconstructie
Op de linkerplatenspeler ligt een jazzplaat waar het stof nog van afgeklopt moest worden. Op de rechterplatenspeler dezelfde plaat, met hetzelfde nummer, maar dan alleen het solerende instrument. De solo's van trompetten, saxen of piano's worden volledig afgebroken en met onderbrekende, versnelde en vertraagde scratches creëert Kid een totaal nieuwe solo. Wonderbaarlijk, vernieuwend en meer van dat soort lofbetuigingen.
8. 'Basin Street Blues'
Kid en P-Love blijven het boeiend houden. Bingo deze keer. Diegenen die als eerste de vijf geprojecteerde prentjes op zijn bij de ingang verkregen kaartje met een wasco-krijtje kan aankruisen, wint. Het publiek geniet, 1 man nog iets meer dan de rest (hij mag met een enorme stapel promotiemateriaal naar huis). Als Kid daarna terugkomt, stelt hij voor de single 'Skanky Panky' live op te nemen. "Als de naaldgoden een beetje meezitten wordt dit Live from Brussels!" En dat deden ze. Op de tonen van de door Koala bewerkte klassieker van Luis Armstrong 'Basin Street Blues' - je kent het als je het hoort – wuift Monkmus tot slot het bevredigde publiek uit. Er is een ontroerend filmpje te zien over de begrafenis van een zwerver die heel de stad mee naar de hemel doet opstijgen, of zoiets. Kwadratuur.be was op dat moment na zoveel pracht en praal al in hogere sferen.
