Tegenwoordig organiseert zowat elk zichzelf respecterende Vlaams stadje tijdens de zomermaanden wel een of ander rockfestival. Op zich is daar niets mis mee, ware het niet dat deze regelrechte wildgroei er ook voor gezorgd heeft dat het muziekminnend publiek vaak door het bos de bomen niet meer ziet en daardoor heel wat kleine evenementen aan zich laat voorbijgaan die wél de moeite waard kunnen zijn. Festival 'De Mart' in Herentals, bijvoorbeeld, waar al enkele jaren niet alleen aandacht besteed wordt aan opkomend talent van eigen bodem, maar nu en dan ook plaats is voor een hoofdact van formaat.
Dit jaar organiseerde Herentals al voor de 7de keer het "gezelligste stadsfestival van Vlaanderen". Ook nu weer was het vooral op de Grote Markt te doen, al zetten heel wat horecazaken in de omliggende ook hun beste beentje voor. Rond een uur of 1 in de nammidag mocht 'XX' (de winnaars van de De Mart Rock Rally 2005) de spits afbijten. Gelukkig voor hen stond de zon op dat moment al verschroeiend heet aan de hemel, want hun belegen dance-pop kon - op enkele enthousiaste vrienden na - nauwelijks iemand warmkrijgen. Toegegeven, er was op dat moment nog maar zeer weinig volk aanwezig, maar dan nog misten zij elke vorm van podiumprésence. In een intieme club kan dit misschien werken, maar buiten? Een half uurtje later was het aan de Gentse groep Austin om een tweede poging te wagen, maar ook zij slaagden er niet écht in om veel harten te winnen. Iets té hippe glamrock voor een Herentalse zondagmiddag misschien?
Gelukkig was er daarna de Waalse formatie Mudflow om voor een eerste maal het vuur aan de lont te steken. Met een eveneens korte, maar ditmaal krachtige set (die meermaals deed denken groepen als dEUS of Sonic Youth) bevestigden zij moeiteloos het vermoeden dat ze wel eens 'the next big thing' in België kunnen worden. Pornorama, daarentegen, kon ondanks een strakke set niet echt overtuigen. Veel stijlen op een fijn rockend hoopje, maar niets wereldschokkend. Het echte feest begon pas toen de bende van De La Vega het podium betrad. Een zangeres met een klok van een soulstem, een tiental zichtbaar genietende rasmuzikanten, veel zuiderse sferen in een modern jasje en een halfvolle Grote Markt met de handen in de lucht. Top! Het alomgeprezen Absynth Minded deed iets gelijkaardigs, maar dan met folk, jazzy chansons en akoestische instrumenten. Toch was het wachten op wonderkind Sioen vooraleer iedereen opnieuw stond mee te brullen, zwaaien en zwieren. Nu eens ingetogen, dan weer luidkeels, de man speelde met zijn batterij Studio Brussel-hits de markt moeiteloos plat.
Even hitgevoelig was het poprockgeluid van de Amerikaanse Fun Lovin' Criminals. Wat echter op papier een perfecte hoofdact leek, bleek dé grote teleurstelling van de avond. Het New Yorkse trio was namelijk bij momenten zo wansmakelijk arrogant, dat ze vergaten dat een rits radiohits lang niet volstaat om een goed concert te geven. Stilletjes afdruipen was op dat moment voor menig toeschouwer de enige redding, te meer omdat ook het openbaar vervoer het rond die tijd voor bekeken hield. De feestlui van Shameboy zullen het waarschijnlijk niet al te hard aan hun hart hebben laten komen ...
Het gebrek aan laatavondtreinen of -bussen voor mensen die niet in Herentals of omstreken wonen is dan ook het enige wat op te merken viel aan een voor de rest piekfijn georganiseerd stadsfestival. Nergens ellenlange rijen aan drank- of eettenten, een schappelijke inkomprijs, een aangename lokatie en een fijne sfeer, dat is wat men in de eerste plaats onthoudt van het Festival De Mart. Muzikaal mocht het bij momenten iets avontuurlijker, maar ja, de boog moet niet altijd strak gespannen staan, wel?
