Dat het progressief hiphop-elektronicaproject Zucchini Drive -onder leiding van de Vlaming Tom De Geeter en Zweedse rapper Marcus Graab- zijn hand niet omdraait voor vernieuwing, is oud nieuws. De inmiddels bijna twee jaar oude langspeler 'Goodyear Television Playhouse' bewees dat het duo na zijn debuut geen nood meer had aan gasten uit de Notwist, anticon of Morr-music stal. Voor zijn derde plaat rekent Zucchini Drive terug op medewerking van bekende en bevriende lotgenoten. De grote verrassing is echter dat de cd 'Shotgun Rules' per één november volledig gratis te downloaden is op het nieuw digitaal label Marathon of Dope, waarbij ondermeer ook de Canadese underground hiphopheld Pip Skid gehuisvest is. Is Zucchini Drive wederom zijn tijd vooruit of gaat het hier om een noodzakelijke degradatie van de eigen kunst, een vraag die zich dan opdringt.
Wie de geschiedenis van Zucchini Drive even onder de loep neemt, komt aardig wat nationaliteiten tegen. Zijn jullie wereldburgers?
We werken binnen ontzettend veel verschillende genres en subgenres waarin je al snel gelijkgezinden tegenkomt. Die mentaliteit kom je overal ter wereld op kleine schaal tegen in bijvoorbeeld de manier waarop mensen toeren, hun muziek benaderen, zelfde interesses hebben enzovoort. Het woord wereldburger doet me in deze context nogal raar aan, ik zou het eerder een soort 'open minded' mentaliteit noemen om zo een eigen identiteit te bekomen.
Een belangrijke plek in jullie netwerkstelsel wordt door Amerikaanse connecties en artiesten ingevuld. Zo komen jullie bij progressieve hiphop-elektronica heroes als Alias uit: een grote mijnheer die blijkbaar toch zijn hart openstelt voor gelijkgezinden?
Absoluut. Dat is wat mensen als Alias, M Sayyid of Sole bijvoorbeeld binnen hiphop zo interessant maken. Ze volgen nog altijd wat er rond hen gebeurt en tonen enthousiasme voor mensen als ons. Zo'n mensen helpen je natuurlijk ook voor een groot stuk je naam naar buiten te brengen. Dit was zeker belangrijk op ons eerste plaat.
Over gelijke geesten: de nieuwe, derde plaat van Zucchini Drive heeft weer aardig wat bijdragen van externe artiesten en producers, net zoals jullie debuut. Is de tussenstap om alles eens in eigen handen te nemen toch niet zo goed bevallen?
Dat is het zeker niet. We zijn de laatste twee jaren constant bezig geweest aan twee platen. De ene, 'Shotgun Rules', die we nu digitaal releasen, is volledig geproduced door Kaeoflux en Monkeypod uit Brooklyn maar Marcus en mezelf zijn ook bezig aan onze eigen producties, dus de volgende plaat belooft wat heel anders te worden. Het is plezant die twee dingen al die tijd naast elkaar te kunnen combineren. Als we even vast zaten bij het ene, kwamen we automatisch bij het andere terecht en omgekeerd.
Leuk, we kunnen spoedig dus nog nieuw materiaal verwachten! Dat digitaal releasen is echter opmerkelijk. 'Shotgun Rules' is te verkrijgen via een virtueel platenlabel dat zijn muziek online ter beschikking stelt?
Wel we merken in het algemeen de achteruitgang van de cd-verkoop en het verdwijnen van veel kleine labels. We willen met de Marathon of Dope-website een netwerk uitbouwen zodat we iedereen kunnen bereiken en niet meer vasthangen aan distributiekanalen. We startten dit project een jaar geleden met Pip Skid uit Canada en we merken dat de website serieus wat bezoekers aantrekt. Natuurlijk zou het voor ons, als artiest, leuker zijn een fysiek product in handen te hebben maar we staan open voor verandering en verbetering als we hierdoor meer mensen bereiken, die hun gedacht kunnen opmaken over wat ze horen. Dat is uiteindelijk waarom we muziek maken.
Maar hoe draag je dat dan? Heeft Zucchini Drive een verborgen, welgestelde maecenas, hebben jullie de Lotto gewonnen of verdubbelen de inkomkaarten van jullie shows?
Haha.. neen, neen en wie weet wat tickets kosten voor een Zucchini Drive optreden heden ten dage.. hah.
Hoe beloon je bijvoorbeeld al de gasten die dan hebben bijgedragen aan deze plaat?
Wij hebben nog nooit veel betaald voor een featuring op ons album. We ontmoeten deze mensen op optredens of op internet en zo bouwen we verder. Toen we de eerste cd/lp uitbrachten was dit net hetzelfde. De labels waarmee we vroeger werkten hadden daar nooit budget voor. Het enige dat we die mensen konden beloven was dat we er alles gingen aan doen dat ze het credit kregen voor hun werk en dat ons publiek misschien op die manier in contact kwam met hun muziek. Meer kunnen we niet doen. Hebben we ooit veel geld (hah), dan zijn dit de eerste mensen die we betalen voor nieuwe producties als we die nodig hadden, geen twijfel daarover. We kunnen maar roeien met de riemen die we hebben.
En er wordt aardig geroeid, gefeliciteerd. Maar toch ... een gratis cd uitbrengen: verklaar je jullie muziek daarmee niet officieel tot wegwerpproduct? Er wordt dan toch ingeboet aan appreciatie?
Dat vind ik zo'n misopvatting van een gratis cd uitbrengen.. Onze muziek is onze dagtaak en we zouden niet liever willen dan binnen de muziekindustrie te blijven werken. We zijn zelden één euro betaald geweest voor de cd's die we uitbrachten aangezien de labels waarmee we werken zelf moesten kop boven water houden en soms teveel uitbrachten dan wat ze hun konden permitteren. We pakken die stap weg en bieden mensen de kans rechtstreeks aan de artiest iets te doneren of gewoon onze muziek te checken. Niets verandert uiteindelijk voor ons, we verdienen enkel wat zakcenten aan optredens en dat blijft zo.
Maar er is nog een keerzijde. Verliezen zaken als artwork, volgorde van liedjes ... zo niet hun waarde? Of mag er uiteindelijk toch ook nog een cd- of vinylversie van de nieuwe plaat verwacht worden?
Over de artwork ben ik akkoord. Het nieuw album zou altijd mooi staan op vinyl. Maar nogmaals, dit kost allemaal geld en geld uitgeven dat je niet hebt terwijl je er dag in dag uit voor werkt, wordt ons allemaal een beetje teveel. Ik zie een album als iets dat men van begin tot einde moet beluisteren in de juiste volgorde. Van mij mogen ze de shuffle-knop op een iPod of cd-speler gerust verwijderen. Je leest een boek ook niet vanachter naar voren. Als je ons album downloadt, staan de liedjes in volgorde, net zoals op een cd, zoals wij het willen.
In elk geval veel succes ermee!
Thanks. Vanaf vijf november kan je 'Shotgun Rules' dus downloaden op marathonofdope.com
