Als groep met een gebalanceerd concept voor de dag komen en er vervolgens in slagen om dat te koppelen aan degelijke muziek: het is niet iedereen gegeven. Het Oostenrijkse Serenity heeft met 'War of Ages' tot dusver een hoogtepunt bereikt in hun bombastische metal met geschiedkundige inslag. Gitarist Thomas Buchberger mocht wat meer inzage in de materie geven.
Elk album blijven jullie evolueren en iets nieuws introduceren. De laatste toevoeging zijn vrouwelijke vocalen. Waarom vonden jullie dit een element dat er bij hoorde?
Vroeger hadden we ook al gastzangeressen op onze platen en daarnaast gastzangers op het podium. Het was behoorlijk moeilijk om dat allemaal vlot te laten verlopen en organiseren en vandaar kregen we het idee om een vaste zangeres voor Serenity te zoeken. Zodra we Clementine (Delauney – GVC) ontmoetten tijdens onze toer met Delain in 2011 werd het duidelijk dat we onze krachten moesten bundelen.
Op muzikaal vlak hebben jullie je sound verfijnd. Hoewel er nog steeds hints zijn naar acts als Kamelot, vallen jullie nu meer op. Denk je dat dit nog verder kan gaan?
We hebben nooit geprobeerd om eender welke groep te imiteren. We wilden altijd onze eigen stijl laten groeien samen met onze muziek. Er zijn zo veel invloeden van zoveel groepen die bestaan, dus in onze ogen zijn we nooit een doorslag geweest van wie dan ook. Maar we zijn uiteraard niet de enige groep die zijn ding doet binnen de melodische metal. Ik denk dat we vaak met Kamelot vergeleken worden omdat zij aan de top staan binnen onze soort muziek. Maar ondanks de meer gotisch getinte presentatie die we gebruiken, zijn er altijd andere groepen geweest die van groter belang waren. Dat gaat van Nightwish tot Dream Theater, van rock tot pop, metalcore naar symfonisch, klassiek... Er zijn er gewoonweg te veel, maar we proberen te doen wat ons het beste past.
Het contrast tussen mannelijke en vrouwelijk zang is een leuke toevoeging die jullie niet te vaak bezigen. Maar hoe plaats je die dubbele zang op de muziek?
Dat is een proces dat nooit stopt. Zodra we muziek maken, beginnen we natuurlijk met dingen als de melodielijnen. Dan proberen we gewoon verschillende dingen: de ene keer verschillende zangpartijen, soms instrumenten. Op een bepaald moment tijdens het creatieve proces is er gewoon een moment waarop alle puzzelstukjes op hun plaats vallen en we zeggen: “Dat is het!”. We zijn daarbij ook opgegroeid met Georg (Neuhauser – GVC) als voornaamste zanger en dat is iets dat we niet wilden veranderen. Als het schoentje past, trekken we het aan.
Serenity - Thomas Buchberger uiterst links (foto: Francesco Sogaro - post-productie Seth Siro Anton)
Als er een ding is dat jullie apart zet van vele andere acts is dat het tekstuele concept. Jullie focussen vaak op historische gebeurtenissen. Wat was de aanleiding voor het verhaal van 'War of Ages'?
We gebruikten dit idee al op 'Death & Legacy' en we wilden gefocust blijven op dezelfde thema's en motieven voor een andere plaat. Dit kan wel al eens veranderen, maar tot dusver hebben we niets waar we absoluut aan blijven vast hangen. Voor 'War of Ages' hebben we nagedacht over verschillende historische periodes en realiseerden ons al snel dat er nauwelijks iets belangrijk is gebeurd waar geen oorlog aan te pas kwam. Dat was – denk ik – het initiële moment, toen we meer begonnen na te denken over de oorlogszijde van gebeurtenissen.
Waar komt die interesse in geschiedenis vandaan?
Dit is allemaal te wijten aan Georg's opleiding aan de Universiteit van Innsbruck hier in Oostenrijk. Hij is nu een Doctor in Geschiedenis, als je dat zo noemt. Hij geeft ook les over geschiedenis aan dezelfde universiteit. Onze voormalige toetsenist Mario en ikzelf zijn ook behoorlijk gebeten door de microbe van geschiedenis en literatuur. Dus uiteindelijk was geschiedenis gebruiken voor de band een erg natuurlijke keuze.
Is het toeval dat jullie jezelf vaak toespitsen op zaken die meer te maken hebben met de romantiek?
Ik vind niet dat we ons daar meer op toeleggen. Alexander de Grote, de Inquisitie, keizer Nero: die hebben niets te maken met de romantiek. Het is misschien een idee dat we ons daar meer op zouden toeleggen, maar het is in realiteit dus niet zo.
Serenity - Thomas Buchberger uiterst links (foto: Francesco Sogaro - post-productie Seth Siro Anton)
Jullie muziek wordt steeds grootser. Zijn er ideeën die je graag in de toekomst in vervulling zou willen zien gaan?
We maakten altijd al alles grootser en grootser. Meer orkestraties, de productie moest en zou verbeteren... We hebben zelfs een smak geld gestoken in studioapparatuur en nieuwe en betere instrumenten. Nu zijn we op een punt aangekomen waar ik een paar laagjes zou willen verwijderen zodat de rest meer ademruimte krijgt. Maar dat zit op dit moment enkel in mijn hoofd. Morgen denk ik er misschien compleet anders over. (lacht)
Zou de rol van de zangeres nog groter worden, of gaan jullie het voorlopig houden zoals het is?
Meer dan waarschijnlijk blijft alles zoals het nu gaat. Aan de andere kant, we hebben nog geen nieuw materiaal geschreven...
Zouden jullie die ideeën en concepten van geschiedenis niet graag op het podium brengen in een exhaustieve show? Of wil je eerder de nummers zo goed mogelijk brengen zonder liflafjes?
Als we optreden proberen we mensen een leuke tijd te bezorgen. Dus eigenlijk doen we een dappere poging om beide zaken zo goed mogelijk te combineren. Plezier is ook gewoon belangrijk voor ons. Ik denk dat ik kan zeggen dat je zelden een groep zal zien die zich zo goed amuseert op een podium dan ons. Als het lukt, trekken we het publiek daarin mee. Naar mijn gevoel is Serenity geen doorsnee metalband.
