Weinig bands zijn zo trouw aan hun label als The Sea and Cake aan Thrill Jockey. Veertien jaar en zeven albums lang blijft het kwartet onderdak vinden de platenmaatschappij uit Chicago. Wie de activiteiten van de bandleden wat volgt kan hier moeilijk over verwonderd zijn. Zanger/gitarist Sam Prekop liet er zijn twee soloalbums verschijnen en drummer John McEntire vond er met zijn band Tortoise onderdak tot aan hun voorlaatste plaat. Met 'Everybody' verbreken Sam Prekop, John McEntire, gitarist Archer Prewitt en bassist Erik Claridge een "stilte" van vier jaar, een stilte die echter alleen gold voor The Sea and Cake.
'Everybody' komt vier jaar na 'Glass' and 'One Bedroom', een periode waarin elk lid van de band met andere zaken bezig geweest is. Heeft jouw werk tussen 2003 en 2007 invloed gehad op 'Everybody'?
Ik geloof dat al het werk dat we gedaan hebben tussen onze verschillende albums met Sea and Cake invloed heeft uitgeoefend, maar anderzijds denk ik ook dat we telkens opnieuw proberen om bij een plaat met een schone lei te beginnen. Voor mij persoonlijk heeft mijn laatste soloplaat invloed gehad op mijn eigen inbreng op 'Everybody'. Ik wilde de klaarheid van mijn soloalbum binnenbrengen: het eerder focussen op het spelen dan op het werken met de technische mogelijkheden van de studio. Deze "documentary style" is volgens mij te horen op de twee platen.
'Everybody' klinkt als een heel doordachte plaat. Hoe zijn de songs tot stand gekomen en was er eigenlijk plaats voor onderlinge interactie?
Het schrijven en het opnemen van de plaat ging eigenlijk redelijk vlug. Wat we gehoopt hadden gebeurde ook: de nummers kregen snel en natuurlijk vorm. Toch is het niet zo dat we echt alles gepland hadden, want het muzikale proces bleef organisch. We hebben gewoon heel goed opgelet toen we de nummers schreven. Toch weten we nooit wat een plaat gaat worden, tot we beslissen dat die af is. Zo hadden we vijftien nummers die we zeker op de plaat wilden hebben, maar dat plan is uiteindelijk toch niet gerealiseerd. Het was pas tijdens het mixen dat we voelden dat sommige zaken niet echt op hun plaats waren. Wat de interactie betreft zou ik zeggen dat het hoofdzakelijk dat is wat je hoort, maar dan georganiseerd om het net extra duidelijk te laten uitkomen.
Was het een bewuste keuze om 'Everybody' poppy te laten klinken en het experimenteren wat opzij te schuiven?
Ik zou niet zeggen dat we het experimenteren zomaar weggelaten hebben. Ik geef toe dat de plaat aan de oppervlakte wat poppier is en ik denk dat dat ook onze intentie was, maar wie heel aandachtig luistert kan hopelijk ook dingen horen die nog niet eerder gedaan werden.
Jullie gitaren twinkelen alsof ze recht uit de Afrikaanse popmuziek komen. Hebben jullie iets met Afrikaanse muziek?
Ik heb de indruk dat we de Afrikaanse gitaarinvloeden meer laten horen op het nieuwe album dan op de voorgaande platen. Aan de andere heeft die manier van spelen ons altijd wel iets gezegd, net als we van in het begin geïnteresseerd waren in muziek die gebaseerd is op minimalistische patronen. Dus eigenlijk kan je beter zeggen dat de benadering van de Afrikaanse muziek ons altijd al geboeid heeft, want eigenlijk weten we niet hoe we echt Afrikaanse gitaar moeten spelen.
Voor dit album werkten jullie voor het eerst met een externe producer: Brian Paulson. Vanwaar deze verandering van werkwijze?
Eigenlijk wilden we gewoon onze manier van werken wat veranderen en toen we besloten dat de nieuwe plaat minder rond de postproductie ging draaien en meer rond het gewoon opnemen van de band, leek Brian een goede keuze. De suggestie kwam vooral van John McEntire en Archer Prewitt die al met hem gewerkt hadden. Ikzelf was niet echt vertrouwd met Brians werk, buiten het album dat het deed voor Slint. Brians invloed is volgens mij vooral te horen in de mix die meer ruimte laat horen dan op onze vorige platen. Het klinkt allemaal wat meer open, wat natuurlijker en dat is voor mij Brians stijl.
Naast je muzikale werk ben je ook beeldend actief. Als je muziek verandert, merk je dan ook evoluties in je werk als fotograaf en schilder?
Al je werk verandert, maar ik denk niet dat een muzikale evolutie zomaar te illustreren is met voorbeelden uit mijn output als beeldend kunstenaar.
Zie je rock als een kunstvorm, of eerder als een muziekstijl of een attitude?
Ik zie rock zeker als een kunstvorm. Natuurlijk is er veel muziek die vooral draait rond stijl en attitude, maar die probeer ik zoveel mogelijk te vermijden.
Je hebt geen muzikale training gehad. Zie je dat als een gemis of als een positieve zaak?
Ik vraag me soms af hoe het moet zijn om echt te weten hoe muziek theoretisch werkt, maar uiteindelijk denk ik wel dat het niet hebben van een muzikale scholing een pluspunt geweest is. Hierdoor waren we namelijk verplicht om ons eigen muzikaal vocabularium op te bouwen, waardoor onze muziek op verschillende vlakken uniek is. Zo kan onze muziek gesofisticeerd klinken zonder doordongen te zijn van muziektheorie in de traditionele betekenis van het woord.
De muziek van The Sea and Cake klinkt inderdaad vaak heel gedetailleerd en exact. Zijn jullie perfectionistisch ingesteld?
Ik heb niet het gevoel dat we perfectionisten zijn. We zijn alleen op zoek naar een zekere klaarheid en hopen elke kleine nuance naar buiten te kunnen brengen. Om dit te bereiken moeten we gedetailleerd en precies te werk gaan, maar we laten ook ongelukjes en verrassingen toe. Die kunnen namelijk ook aanvoelen alsof ze deel uitmaken van de muziek, zoals die door ons bedacht werd.
In een interview zei Archer Prewitt dat jullie al bezig zijn met een nieuw album. Hoe (on)mogelijk is het om aan de ene plaat te werken, terwijl je 's avonds de andere moet spelen?
Hmm, ik weet eigenlijk niet waar Archer het over heeft, maar het is wel zo dat we in de herfst, wanneer het touren er op zit, een opvolger voor 'Everybody' gaan maken. Aan die opvolger werken terwijl we nog aan het touren zijn is voor mij inderdaad onmogelijk, maar we denken er natuurlijk wel al aan en praten er onderling over. Echte voorspellingen over hoe de nieuwe plaat gaat klinken, heb ik niet, maar waarschijnlijk gaat de studio weer wat belangrijker worden en zal elektronisch experiment een centrale plaats innemen.