---

Nederland staat in metalmiddens al langer bekend omwille van hun grote aanbod aan zogeheten female fronted bands. Within Temptation is ondertussen doorgebroken naar een groot publiek en ook Epica boert behoorlijk goed. Maar voor wie het toch wat uitdagender en spannender mag, is er Stream of Passion. Deze band werd ooit mede opgestart door Arjen Lucassen, het brein achter Ayreon en wist met de combinatie van aparte en intrigerende zanglijnen, een brede muzikale blik en pakkende composities menig hart in te pakken. 'The Flame Within' is hun tweede album en een ideale gelegenheid om bij te praten met bassist Johan Van Stratum.

Het album is ondertussen al even uit en tot dusver zijn de reacties overwegend positief. Is dat een opsteker voor de band zoals ze nu bestaat?

Ja absoluut! Het is natuurlijk altijd afwachten wat er gaat gebeuren nadat je album gereleased wordt, maar zoals de reacties zijn tot op heden, kan en moet het ons alleen maar tevreden stellen. We hebben er lang aan gewerkt, maar het resultaat is voor ons 100% bevredigend.

Zowat heel de line-up is gewijzigd. Wat is er in 's hemelsnaam allemaal gebeurd?

Als je het zwart/wit bekijkt, ziet dat er vrij dramatisch uit. (lacht) Feit was, dat vanaf de oprichting van Stream of Passion Arjen had aangegeven dat hij niet lang zou blijven. Dat hij uiteindelijk tot de zomer van 2006 is gebleven, was een opsteker voor iedereen. Dat hadden we denk ik vooral aan het groepsgevoel te danken. De eerste tour die we deden, waar we elkaar eigenlijk pas voor het eerst leerden kennen, was zo te gek en de sfeer zo fantastisch, dat hij nog wat langer is gebleven. Samen met Arjen is ook Lori (Linstruth, gitariste – GVC) vertrokken. Nadat Alejandro (Milan, toetsenist – GVC) het er al lang over had om een solo-album te schrijven en vervolgens die unieke kans kreeg door het winnen van een songwriting contest, moesten we met z'n allen keuzes maken en dus besloten we om ook hem te laten gaan. Dat na de cd-opnames Davy's (Mickers, drums – GVC) vriendin in verwachting bleek te zijn, was voor hem natuurlijk een fantastische gebeurtenis. Dit betekende natuurlijk voor hem een drastische verandering in zijn leven, die moeilijk te combineren viel met de ambities die wij als band hebben. Dus bleven Marcela (Bovio, zang – GVC) en ik nog over van de "oude" bezetting. We zijn vanaf het vertrek van Arjen meteen gaan schrijven aan nieuwe songs. Nadat we 5 promosongs klaar hadden hebben we besloten dat we absoluut niet wilden stoppen met Stream of Passion. We zijn gaan zoeken naar nieuwe muzikanten die natuurlijk de vaardigheden hadden, maar ook zeker die lekker voor het groepsgevoel waren. Ik nodig je van harte uit te komen kijken bij 1 van onze shows, dan kun je zien dat we daar absoluut in geslaagd zijn. Op het podium en achter de schermen, alles gaat heel erg goed en fijn.

Dankzij de nieuwe leden is er een lichte wijziging opgetreden qua klank: duisterder en steviger. Was dit een beoogd resultaat?

Onze opvatting voor deze plaat was vanaf het begin duidelijk: meer live georienteerde nummers, heftiger, intenser en voor ons een logisch vervolg op de eerste schijf. Live spelen is voor ons bijzonder belangrijk en daar hebben we ook veel plezier in. We wilden dit ook van 'The Flame Within' af laten spatten.

Is het creatieve proces door de bezettingswissels veranderd? Wie neemt het componeren voor zijn/haar rekening?

Arjen schreef vroeger natuurlijk de basis voor de muziek, samen met Marcela. Zij heeft deze functie wat dat betreft overgenomen. Zij komt vaak met de melodieën vergezeld van basisakkoorden en het gevoel wat er in haar hoofd bij hoort. Met zo'n zangeres kun je niet anders dan de muziek om haar heen bouwen, hetgeen we met de hele band doen. Iedereen heeft zijn/haar eigen invloeden binnen deze band, van metal tot pop, prog... noem maar op. Het is vaker een kwestie van dingen weg te moeten laten dan dat we moeten zweten op nieuw materiaal en dat is een fijn gevoel.

Sommige bands schrijven songs op toer, anderen nemen liever thuis rustig de tijd. Hoe gaat dat bij jullie in zijn werk?

Ik denk dat wij een band zijn die toch wat meer in de luwte schrijft, als ik er zo over nadenk. Dat neemt niet weg dat Marcela op elk moment met iets nieuws kan komen.

Gaan jullie de donkerder en steviger klank nog verder doortrekken?

Dat is nu nog moeilijk te zeggen, denk ik. We zijn nu volop bezig met de promotie van 'The Flame Within', we moeten veel spelen en mensen bewijzen dat we nog steeds live and kicking zijn, nog veel meer dan eerst zelfs. Heel voorzichtig komen er alweer nieuwe ideeën binnen, maar welke kant die op gaan... time will tell. Het is voor ons ook nog niet duidelijk. Feit is wel dat we de aanpak van deze cd erg aangenaam vonden en het live spelen van deze songs ook.

De zang blijft een heel belangrijk element binnen de band. Was het makkelijk om deze keer opnieuw verrassende zanglijnen te verzinnen?

Het mooie aan Marcela is dat zij eerst met melodielijnen begint bij haar songwriting. Hoe ze het doet, beats me, maar al die melodielijnen waren er voor de muziek. Natuurlijk wordt er her en der nog aan geschaafd, maar de basis is de melodielijn.

De band is ook veranderd van platenlabel. Hoe komt dat?

Het contract met Inside Out was in principe voor de eerste plaat. Daarna werd een evaluatiemoment ingepland. Omdat Inside Out toch vooral in de progressieve rock/metal zit, was het voor beide partijen duidelijk dat het misschien beter was om los van elkaar door te gaan om beide teams zo veel mogelijk kansen te bieden. Neemt niet weg dat we de mensen van Inside Out erg dankbaar zijn voor onze fijne samenwerking. Ze hebben ons zelfs nog geholpen bij het kijken naar een nieuw label, dat zie je niet vaak voorkomen natuurlijk...

Zou er opnieuw een videoclip komen?

Daar zijn we wel mee bezig. Je kunt je natuurlijk in deze tijd, waar op de "muziek"zenders alleen real life soaps gedraaid worden, afvragen hoeveel nut zo'n clip nog heeft, maar we zijn het zeker nog niet uit het oog verloren. Toen we met 'Out In The Real World' superclip werden op TMF, heeft dat ons wel goed gedaan: je kunt je doelgroep weer verbreden en hoe meer zielen hoe meer vreugd!

Hoe zijn jullie op de cover van 'Street Spirit' gekomen?

We wilden heel graag een cover opnemen, dat idee is tijdens het schrijven ontstaan. Steve, onze gitarist, kwam op een gegeven moment met een zelf aangepaste versie van 'Street Spirit'. We hebben hier met z'n allen nog veel werk aan besteed, want Radiohead cover je niet zo maar even natuurlijk. Het is een magisch nummer, waar je – denk ik - zeker van je zaak moet zijn om dat op plaat te durven zetten. Het is inmiddels live al één van de favorieten.

Het is bekend dat voor een aantal voormalige leden toeren geen 'prioriteit' was. Hoe zit dat met de nieuwe bezetting?

Dat is iets wat Marcela en ik per se wilden veranderen. Toeren is zo belangrijk en zo leuk, we moeten in principe morgen in een bus kunnen stappen en op pad gaan. Die instelling zit ook in alle bandleden, dus daar maakt niemand zich druk om. Er wordt alleen maar naar uitgekeken.

Werkt het makkelijker met een bezetting die dichter bij elkaar in de buurt woont?

Het werkt een stuk sneller. Gigs hoeven niet per se in tourverband plaats te vinden. Zoals ik al zei: morgen kunnen we op pad! Maar de band leeft nog steeds verdeeld over heel Nederland, dus het is af en toe toch lastig om dingen in te plannen.

Nog even terugkomen op voorgaande toers. Is er een optreden dat eruit springt en zo ja: waarom?

Voor mij persoonlijk zijn dat er drie: het eerste optreden van de eerste tour in Dynamo Eindhoven. Daar zat zo'n lading aan vast, iedereen was zo gefocused. We hadden nog nooit live gespeeld! Dat gevoel was eng en te gek tegelijk. Ook het laatste optreden van die tour was magisch voor mij. We wisten niet of dit de enige tour zou zijn die er plaats zou vinden, dus na dat optreden was het behoorlijk emotioneel in de backstage. Een soort van ontlading, verdriet, geluk, alles tegelijk. Heel mooi om zoiets met een hechte groep mensen te delen. Maar toch blijft mijn favoriet het Graspop festival in 2006. Het festival waar ik normaal in mijn tentje lag en 3 dagen rondhing met een groep vrienden, stonden we gewoon te spelen! HET metalfestival van Europa voor mij. Backstage met alle grootheden, alle bands/artiesten/crew, dat was 1 groot feest gewoon! We zijn daar ook met de hele band op de camping blijven slapen, dat wilde ik per se! (lacht) Het festivalgevoel doet een week daarna nog pijn, maar is onvervangbaar wat mij betreft.

Ik heb jullie zowel op een festival (Graspop) als in een knusse zaal (Biebob) aan het werk gezien en beiden gingen jullie goed af. Pakken jullie een optreden anders aan naargelang de locatie? Wat heeft jullie voorkeur: een clubconcert of een festival?

Festivals zijn echt helemaal te gek: zoveel mensen, die sfeer, die bierlucht, prachtig! Maar een clubshow heeft ook zijn charme: veel bekende gezichten, goede lichtshow erbij, bloedheet op het podium, lekker naborrelen met fans,... Ik heb net besloten dat ik allebei te gek vind, mag dat ook? (lacht)

Hoe ambitieus zijn jullie met het oog op de toekomst?

Ontzettend! Wij zijn een band die nooit tevreden is. We willen meer, altijd en overal. Zelfs bij een te gekke show gaan we de dag erna nog even na wat we nog kunnen verbeteren en hoe. Op het moment dat je alleen nog maar je trucje doet, vind ik persoonlijk dat je beter op kunt houden, daar wordt niemand uiteindelijk gelukkig van.

Wat zou op dit moment voor Stream of Passion het ultieme optreden zijn?

Dat is een lastige vraag, want zodra we dat doen, willen we meer! (lacht) Maar een grote tour zou natuurlijk te gek zijn. Twee of drie maanden met z'n allen de bus in, van zaal naar zaal, festival naar festival... Where do I sign?

Wat zijn de plannen voor de nabije toekomst?

Absoluut het schrijven van de opvolger van 'The Flame Within' en het live spelen. We willen door! Meer! Meer!

Zouden jullie, net als collega's Epica of Within Temptation, graag eens met een symfonisch orkest optreden?

Afgelopen kerst (2008) heb ik de eer gehad om met Christmas Metal Symphony in de begeleidingsband te mogen spelen. Grootheden als Chuck Billy van Testament, Doro, Mats Leven van Therion/Krux,... kwamen allemaal een paar nummers zingen waarbij de band werd ondersteund door een 30-koppig orkest. Dat was een te gekke ervaring. Tijdens die show heeft Marcela ook meegedaan bij een aantal nummers en hebben we ook een Stream of Passion-nummer met orkest gespeeld. Dat klonk echt te gek. De muziek leent zich er ook goed voor, dus wie weet. Ze zouden er wel een hele klus aan hebben, want alleen al voor 'The Flame Within' hebben we 400 pagina's partituren geschreven!

Alvast nog veel succes!

Ontzettend bedankt! We hopen jou en natuurlijk alle lezers snel te zien bij een show van ons, check onze website/myspace!