Wie ooit een prijsuitreiking van de Koningin Elisabethwedstrijd – al is het maar op televisie – gevolgd heeft, weet wat het betekent om de spanning van het scherm te zien druipen. De jury kijkt voor het bekendmaken van de winnaar niet op een uurtje meer of minder wachten, waardoor de nerveuze, zwetende jonge kandidaten hun lijdensweg naar het verdict volledig dienen uit te zitten. Zoals bij de wedstrijd in Brussel er ook ééntje met de eer gaat lopen, zo is er ook voor Eavesdroppers Liesbethwedstrijd een eindwinnaar. Voor de editie 2004 viel deze eer te beurt aan Petersonic (Peter Baert).
Als zoon van een kerkorganist heeft Baert duidelijke herinneringen aan de Koningin Elisabethwedstrijd. "De hele familie op de bank, tv aan, Radio 3 luid, live analyse van de finalist door mijn pa en natuurlijk the one and only Fred Brouwers. Mijn vader is klassiek geschoold musicus – net als mijn 3 oudere zussen – en dus was klassieke muziek alomtegenwoordig in ons huis met de Elisabethwedstrijd als jaarlijks hoogtepunt. En dan natuurlijk de zaterdag lekker lang opblijven om de uitreiking te zien, remember Pierre Alain Volondat (omstreden en zonderlinge winnaar van de pianowedstrijd in 1983, KVM)."
Anders dan bij hun eigen werk, krijgen de deelnemers aan de Liesbethwedstrijd van organisator Eavesdropper enkele tracks aangeleverd waar ze de samples voor hun nummer uit kunnen destilleren. Het uitsluitend gebruik mogen maken van deze samples werd door Baert niet beschouwd als een beperking, wel integendeel: "Ik zag het als een uitdaging om geen externe samples te gebruiken. Alles van mijn track komt van die vier 4 klassieke stukken. Wel raar om in de audiofolder te kijken en daar maar vier wavkes (audiobestanden, KVM) te zien staan. Uit ieder van de 4 tracks die we aangeleverd kregen, heb ik dingen gesampled. Voor mij was niet zozeer het klassieke stuk belangrijk, maar wel de klankkleur. In eerste instantie stelt zich de vraag of iets bruikbaar is om er een beat van te maken of een soundscape of iets dergelijks."
Daarenboven ervoer Baert het werken voor de Liesbethwedstrijd niet als een ander procédé dan hij voor zijn eigen werk hanteert. "Ook in de muziek van Petersonic probeer ik zoveel mogelijk bestaande loops, presets en samples te vermijden. Ik vertrek altijd van de klankkleur die ik in instrumenten en geluiden (vb. stem, soundfield recordings, filmopnames) terugvind. Net zo in deze track, eerst heb ik de vier klassieke stukken beluisterd en direct geknipt wat ik interessant vond, maar dit op een zo random mogelijke manier: het is de intuïtie die telt. Zo heb ik dan een verzameling aan samples die ik al dan niet ben gaan bewerken. Dat bewerken kan vanalles zijn: stretchen, pitchen, door plug-ins sturen enz. Met al die bewerkte en onbewerkte samples maak ik dan edits, terug op (zoals ik het noem) een "human random" manier. Die edits kunnen loops of soundscapes worden en met die blokken van edits maak ik dan een songstructuur."
Organisator Yves De Mey beklemtoont in zijn omschrijving van de Liesbethwedstrijd dat het niet de bedoeling is om met een prefabmuziekstuk aan te komen draven dat alleen in gang gezet moet worden om vervolgens helemaal af te spelen. Het live-element blijft voor hem een essentieel gegeven voor het concours. En daarmee heeft Peter Baert rekening gehouden. "Zoals altijd had (en heb) ik in mijn liveset alle elementen van de song apart. Dat komt eigenlijk overeen met de blokken edits: ze staan wel in een structuur zoals die in de song opgebouwd is, maar ik heb de totale vrijheid om alles aan te passen, er is dus geen vastgelegde structuur of sequence. De wedstrijd was voor mij een test om te zien of ik met mijn werkwijze iets live, en volledig live, kon brengen. Dat was natuurlijk best spannend, maar het resultaat was zeer geslaagd. Ik heb de werkwijze ondertussen iets verfijnd en heb in een live situatie niet echt het gevoel meer dat ik met een laptop aan het spelen ben, omdat ik totale vrijheid heb om de structuur live aan te passen."
Net als bij de Elisabethwedstrijd moeten deelnemers aan de Liesbethwedstrijd niet meedoen voor het grote geldgewin. Er zijn voor geen van beide concours immers geldprijzen voorzien. Voor laureaten van de Elisabethwedstrijd ligt een reeks concertmogelijkheden in het verschiet. Een daarvan is het overigens het laureatenconcert vlak voor de Liesbethwedstrijd, beide in het Brugse Concertgebouw. Als winnaar van de editie 2004 zal Peter Baert dit jaar mee in de jury van de Liesbethwedstrijd zetelen. Als naturaprijs leverde zijn overwinning vorig jaar hem ook nog een vliegtuigticket op. "Maar dat heb ik ingewisseld om een nieuwe audiointerface te kunnen kopen. Natuurlijk."
