---

Het wordt soms al eens vergeten dat er in België meer soorten bands rondlopen dan louter death metal of hardcoregetinte groepen. Er zijn zowaar doomacts die quasi moeiteloos weten overtuigen en – eerlijk is eerlijk – ook op internationaal vlak meekunnen. Marche Funèbre is zo'n veelbelovende act en dat betekent natuurlijk dat Kwadratuur niet zomaar aan hen kon voorbijgaan. Aan het woord is gitarist Peter Egberghs.

Zou je de band even kunnen voorstellen?

Marche Funèbre is een doom/deathmetal band uit Mechelen. We zijn in december 2007 begonnen met drie man: Kurt, Roel en Peter. Al gauw hadden we Arne (vocals) en Dennis (drums) erbij. Marche Funèbre was eigenlijk bedoeld als zijproject. We zaten destijds bijna allemaal in andere bands, maar de meeste daarvan zijn weggevallen. We konden ons daardoor meer concentreren op Marche Funèbre. De bal is beginnen rollen en is tot dusver nog niet gestopt.

Wat zijn jullie invloeden?

De Peaceville three hebben natuurlijk hun impact op onze muziek: My Dying Bride, Paradise Lost en Anathema zullen zeker terug te vinden zijn. Met dit klassiek antwoord houdt het echter niet op. We halen ook invloeden van onder meer Mourning Beloveth, Mournful Congregation, Isole en Ataraxie. Maar we beperken dat niet tot enkel doommetal bands, aangezien we ook regelmatig luisteren naar acts als Obituary, Immortal of Primordial.

Hoewel Marche Funèbre zich kan laten klasseren als doom, zit er meer in de muziek. Hoe komt dat? Was dat een bewuste keuze?

We zijn samen gekomen om doom metal te spelen omdat het eigenlijk een gedeelde passie is binnen Marche Funèbre. Iedereen heeft weliswaar zijn eigen muzikale achtergrond. Arne (vocals) heeft een black metal achtergrond en Dennis speelt ook nog drums bij Self Inflicted (old school deathmetal). Zo heeft iedereen zijn eigen invloeden gaande van heavy metal tot funeral doom. Dat hoor je ook allemaal terug in de muziek. Het was een bewuste keuze om doom metal te gaan spelen maar de invloeden uit andere genres zijn er gaandeweg ingeslopen.

De nummers zijn vaak behoorlijk uitgesponnen. Groeit dat of schrijven jullie louter 'lange' nummers?

Nummers schrijven is echt een groeiproces. We schrijven geen lange nummers om lange nummers te hebben maar we willen de tijd nemen om een riff tot zijn recht te laten komen of om een nummer op te bouwen en intens te maken. Het is niet zozeer dat we een riff tot in de oneindigheid spelen. We proberen daar telkens een variatie op te maken of het als een soort thema te laten terugkomen. En ja, dat neemt tijd in beslag maar het maakt de muziek intenser. Marche Funèbre vereenzelvigt zich niet met de bite size tendens in de pop-rockcultuur. We sluiten natuurlijk niet uit dat we in de toekomst kortere nummers zouden brengen. Als een nummer daarom vraagt, dan is dat zo. Maar we zien het niet meteen gebeuren. Ons laatste nummer dat we onlangs schreven haalt bijna de kaap van de vijftien minuten en we zijn er rotsvast van overtuigd dat daar geen minuut teveel aan is.

In hoeverre willen jullie met het artwork de sfeer van de muziek oproepen?

Het artwork vonden we allemaal heel belangrijk. Dat is toch wat je in handen hebt als je de muziek opzet het moest een geheel vormen. De cover is dan ook gitzwart. Het hele concept is uitgewerkt door een fan van ons, Lot. We hebben de richting daarvoor aangegeven maar zij heeft het uitgewerkt. We waren heel tevreden toen we het resultaat van haar noeste arbeid zagen.

Jullie hebben 'Norizon' zelf uitgebracht. Wilden jullie een moeizame labeljacht een stapje voor zijn?

We zijn eigenlijk de studio ingedoken om opnames te hebben, vooral om iets in handen te hebben om optredens te kunnen doen. Een soort van demo dus. Het resultaat is 'Norizon' geworden en we waren er zeker over te spreken en vonden dat de titel demo geen recht deed aan 'Norizon'. Dus werd het onze debuut EP. We hadden ook liever al iets in handen voordat we naar een label op zoek gingen. Je moet eerst bewijzen wat je waard bent vooraleer je opgepikt kunt worden en wachten op een label om 'Norizon' uit te brengen zou te veel tijd gekost hebben. We wilden dit beestje zelf op de wereld loslaten.

Hoe zijn de reacties tot dusver?

De recensies zijn heel positief. Indien er kritiekpunten in voorkomen, zijn die opbouwend. Tegenwoordig is het niet zo simpel om je muziek aan de man te brengen. Je verzuipt tegenwoordig in het aanbod. De mensen die we tot nu toe wisten te bereiken, reageren enthousiast.

Wij hebben die niet zelf opgezet. We werden door twee verschillende organisatoren hiervoor gecontacteerd. Het waren in feite twee tours die op elkaar aansloten. Het eerste luik was met Fungus Inc., Illumination en Fireforce. Het tweede luik was als support voor de Australische band The Eternal. Die tour is echt goed meegevallen. We hebben een leuke tijd gehad zowel op podium als ernaast. Het heeft ons tot in Duitsland en het noorden van Nederland gebracht. In Duitsland stonden we voor een publiek dat overduidelijk powermetal gericht was, maar de respons die we er kregen was echt super.

Eén van die optredens van de tour vond plaats in een kerk. Hoe is dat verlopen?

Het was zeker een eer voor ons om op die affiche te staan. Bands zoals Evoken, Isole en Officium Triste zijn niet van de minsten en dat allemaal dan nog eens in een kerk. Het was ons laatste optreden van de tour en het werd een mooie afsluiter.

Zouden jullie dergelijke 'afwijkende' shows nog vaker willen doen?

Zeker. Voor ons is het sowieso super om op een podium te staan. Als het dan ook een speciale locatie is, zoveel te beter.

Welke show is tot hiertoe de meest memorabele en waarom?

Haunting the Chapel gets my vote.

Indien jullie zelf zouden kunnen kiezen met welke band jullie op toer gaan, wie zou dat zijn en waarom?

Moeilijke vraag. Er zijn zoveel bands die we goed vinden. Het hangt er een beetje vanaf wat we uit een toer zouden willen halen. Willen we dat de toer ons op podia zet die we zelf niet zouden bereiken? Ik denk in dat opzicht dat My Dying Bride een voor de hand liggend antwoord is. Of willen we eerder een band die naadloos op onze muziek aansluit of die we uitermate interessant vinden? In die gevallen zouden Isole of Virgin Black niet misstaan. Man, waarom kiezen? Gewoon allemaal op de affiche! (lacht) We mogen toch dromen hé?

Wat heeft de nabije toekomst in petto voor Marche Funèbre?

Er liggen nog een aantal optredens in het verschiet. In september zou er een tourtje zijn met Beneath The Frozen Soil en Profetus. Met die bands zouden normaal gezien vanuit Frankrijk tot in Polen trekken. In november zouden we een 'speciaal' optreden doen maar daar kunnen we momenteel niet te veel over zeggen. Ondertussen zijn we bezig met het schrijven van nieuw materiaal. Dat zal ongetwijfeld op een plaatje terecht komen maar hoe of wanneer weten we nog niet. Dat het plaatje gaat knallen, weten we wel!