Het West-Vlaamse metalcoregezelschap Liar kwam voor het eerst naar buiten in de loop van 1995. Hard- en metalcore waren toen genres die vooral in de zogeheten 'H-8000' nationaal en internationaal op veel goedkeuring konden rekenen. De H-8000 zakte echter wat weg, maar Liar bleef overeind. Vandaag staat de band waarschijnlijk meer model voor andere bands dan welke Belgische band ook, al is Liar niet overmatig productief. Maar dat maken ze meer dan goed door hun platen die telkens knappe staaltjes uitgekiende metalcore laten horen.
(foto: GSR Music)
De stilte rond Liar deed sommigen vermoeden dat de band verleden tijd was, maar volgens zanger Hans Verbeke (samen met bassist UxJx enige overblijver van de originele bezetting) is dat zeker niet zo. "We namen deze keer de tijd om onze nieuwe nummers meer uit te werken. Dat valt dan ook te horen op 'Murder Manifesto'. Maar dat is niet het enige. We vielen zonder platenlabel en dat is als band altijd even onwennig. Waar moeten we naartoe? Om het zekere voor het onzekere te nemen en vooral niet stil te vallen namen we toen eerst een demo op met zes nummers. Toen volgde de gewoonlijke rompslomp met die dingen op te sturen. Gelukkig voor ons pikte GSR Records ons dan op en: voila!" Het lijkt overigens dat het Nederlandse GSR zich vooral richt op harde Belgische bands, want ook The Setup vond niet zo lang geleden onderdak bij dit label.
Mensen zijn slaven
Net zoals een aantal van hun genregenoten heeft Liar zich steeds onderscheiden door teksten te schrijven die hun betrokkenheid bij de wereld aangeven. Dat is op 'Murder Manifesto' niet anders, al laat de titel vermoeden dat het wereldbeeld van Liar niet bepaald rooskleurig is. "Er zit zeker een rode draad doorheen dit album," verklaart Hans. "De mens als soort is een bijzonder laks en slaafs ding. Wij willen tegen die houding reageren en hoe kan dat beter dan flink van leer te trekken? Het is een feit dat te veel mensen die vandaag op de wereld rondlopen compleet voorbij gaan aan de kracht van het individu en zich gedragen als kuddedieren. Dat is behoorlijk verkeerd. Wat heb je er nu aan om enkel te leven in een afwachtende en gelaten houding? Nee, dan is een zekere fuck you! best op zijn plaats. We trekken vooral van leer tegen oorlog en brutaliteiten waar we zowat dagelijks mee geconfronteerd worden. Vooral dan omdat al die onmenselijkheden verkocht worden onder het mom van het woord of de wil van een of andere godheid. Mensen zouden beter eens voor zichzelf beginnen nadenken in plaats van iets klakkeloos te volgen." De bevlogenheid van Liar is bewonderenswaardig, vooral omdat het gros van de muziekindustrie zich blijkbaar niets aantrekt van wat er misloopt op de planeet. Hans: "Nochtans is dat een sterk punt van muziek: die kan mensen mobiliseren."
Waar is de H-8000 gebleven?
De eens bloeiende West-Vlaamse hardcorewereld lijkt te zijn uitgestorven, maar is dat wel zo? "Bof, er is nog steeds flink wat activiteit hier. Er zijn best een aantal bands die nu en dan iets nieuws afleveren en er zijn wekelijks shows. Dit is al meer dan tien jaar ononderbroken aan de gang. Alles komt en gaat met golven en de scene is niet meer zo uitgesproken H-8000 als enkele jaren geleden, omdat verschillende voortrekkers er niet meer zijn. Maar wij wel en daar zijn we behoorlijk trots op!" Omdat Liar vandaag een van de weinige overlevenden is, zit Hans dan ook in de perfecte positie om commentaar te geven op de evolutie van dat wereldje. "Tja, zoals ik al zei: alles komt en gaat voortdurend. Enkele jaren geleden, na de grote 'high', werd metalcore plots overal uitgekotst. Er was volgens de platenmaatschappijen geen interesse meer voor. Maar je ziet dat er vandaag de dag heel wat metalcorebands getekend worden door labels en dat de media-aandacht opnieuw gegroeid is. Het voornaamste verschil is dat nu alles op een veel grotere schaal wordt ingevuld. In de begindagen was alles meer doordrenkt van de doe-het-zelf attitude. Dat had natuurlijk zijn charmes, maar om enkel de begindagen te verheerlijken gaat wat ver. Ik denk dat het gewoon een natuurlijke evolutie is."
Waar is de mosterd?
Wie niet meteen vertrouwd is met Liar, zal bij het beluisteren van 'Murder Manifesto' een aantal death metal- en thrashinvloeden horen. De meeste hardcorebands lijken dat te vermijden, hoewel Hans er een ander idee over heeft. "Laat het ons zo stellen, wij speelden die stijl al sinds begin '95. Die hele resem aan death metal en thrash zat er altijd al in. Het verschil is dat we nu extra de nadruk hebben gelegd op het muzikale gebeuren. We hebben er de tijd voor genomen, zeg het zo maar. Combineer dat met een veel betere afwerking van het geluid en je krijgt al snel die vergelijkingen, maar het zat er altijd al in." Het is een open vraag wie de meest hardwerkende band in de showbusiness is, maar Liar's palmares is op zijn zachtst gezegd indrukwekkend. Optredens met onder anderen Bolt Thrower, Unearth, Born From Pain, Earth Crisis en vele anderen staan fier op hun curriculum. Hans blijft enorm bescheiden bij die troeven. "Goh, iedere toer die we deden is een hoogtepunt op zich. Wij vergeten niet dat niet elke band die kansen krijgt. Uiteraard waren bepaalde festivals uitstekend en sommigen blijven beter bij dan anderen, maar toch. Onze trip naar Japan is echter iets wat me altijd zal bijblijven."
Straight Edge en Religie
Een veel voorkomend fenomeen binnen de hardcore is 'straight edge'. Dit is een levensstijl die inhoudt dat de aanhangers geen drugs, alcohol of nicotine gebruiken. Het is ook een levensovertuiging die niet altijd begrepen wordt. "Straight edge of SxE is niet iets wat we willen opdringen. Iets opdringen doen we sowieso al niet. Het is gewoon een keuze die er is voor degenen die het willen. Voor de band is het een belangrijk gegeven, dat is waar. Dat was het al van bij het begin. Wij profileren ons altijd en overal als een SxE-band. Soms komt dat negatief over bij sommigen, maar we hebben er nog geen last mee gehad. De vooroordelen die een aantal mensen hebben over SxE vallen weg omdat ze beter geïnformeerd zijn. Het grote verschil komt ook als ze ons aanspreken. Wij zijn geen militante krijgers die zich beter voelen dan een ander. Heel de band is trouwens veganist of vegetariër, wat voor ons ook belangrijk is. Dat laatste staat echter los van Liar; het is niet omdat je SxE bent dat je per se vegetariër of veganist moet zijn." Het artwork van 'Murder Manifesto' toont een vergane bisschop en een kathedraal. De keuze voor die hoes blijkt niet toevallig te zijn. "De betekenis is de opbouw en afbraak van alle religie waar ook ter wereld die zich manifesteert in geweld, moord, oorlog of foltering. Die godsdiensten doen niets anders dan de vrijheid van het denken en het doen van het individu belemmeren. Dat is trouwens altijd zo, als je de moeite neemt om hun geschriften te lezen. We hebben gekozen voor een moskee en een kathedraal omdat dit de religie is die het dichtst aanleunt bij de Westerse beschaving. Het kon evengoed een moskee of wachttoren zijn."
De Deense Connectie
Voor de opnames van 'Murder Manifesto' trok Liar naar Denemarken, meer bepaald naar de studio van Jacob Bredahl, frontman van Hatesphere en hardcorefanaat. Maar hoe komt een Belgische band daar terecht? "We hadden een aantal opnames gehoord die daar waren ingeblikt," zegt Hans. "Dat klonk lekker en toen de mensen van onze platenfirma ons ook nog eens adviseerde om daar te gaan opnemen... Dan was het besluit snel genomen! Extraatje was dan dat Jacob een fantastische producer is én heel aangenaam in de omgang." Dat blijkt niet de enige Deense link te zijn met Liar, aangezien Hans ook grote fan is van King Diamond, de legendarische frontman van Mercyful Fate. "Als ik mocht kiezen, dan zou ik als toerpartners zeker King Diamond erbij willen en als derde band Slayer. Ja, dat lijkt me wel iets. (lacht)"
