Onze noorderburen hebben de laatste paar maanden hun mond meer dan vol van Kraak & Smaak, het Leidse 'future funk'-trio dat onlangs zijn eerste fullalbum uitbracht op het Engelse Jalapeno Records. In het buitenland, en dan vooral Duitsland en Engeland, staan deze jongens al langer in de belangstelling vanwege hun korte, maar daarom niet minder impressionante staat van dienst in het free style- en breakbeatmilieu. Daar waar hun singles en ep's in het verleden vooral gericht waren op vinylfanaten en draaitafelkunstenaars, trachten de mannen achter Kraak & Smaak met de langspeler 'Boogie Angst' duidelijk een breder publiek aan te spreken.
Niet dat de kwaliteit er door deze 'verruiming' op achteruit gaat, want Wim Plug, Mark Kneppers en Oscar de Jong combineren nog steeds een neus voor al wat swingt met een passie voor minutieuze muziekproductie. Het resultaat is een aanstekelijke mix van stijlen als funk, soul, disco en breakbeat in een hedendaags technologisch strak jasje die zich even goed vertaalt naar de dansvloer als de huiskamer. Om 'Boogie Angst' te promoten trekt Kraak & Smaak - aangevuld met enkele gastmuzikanten - bovendien sinds enkele maanden de Benelux rond als een 'volwassen' live-band. Na een zo goed als uitverkochte Cargo in Londen kon onlangs ook de Antwerpse Kaaiman-club van de uitgelaten Kraak & Smaak-bende genieten, hetgeen een uitgelezen moment was om Oscar de Jong eens aan de tand te voelen over de nieuwe plaat, de toekomstplannen én de herkomst van de ietwat vreemde groepsnaam ...
Er zijn op het internet heel wat verklaringen voor jullie groepsnaam te vinden, gaande van verwijzingen naar oude Nederlandse gezegden tot allusies naar allerlei harddrugs. Hoe zit de vork nu écht aan de steel?
De naam 'Kraak & Smaak' was eigenlijk niet helemaal ons idee; die stond (als naam van Wim Plug's eenmanszaak) op het briefhoofd van de post die we naar Jalapeno Records hadden gestuurd. We hadden een hele lijst met namen meegestuurd, maar dat mocht niet baten; ze wilden per se 'Kraak & Smaak' vanwege de volgens hun grappige connotatie als je het in het Engels uitspreekt. We merken nu dat het óf tegen ons werkt óf voor ons ... het is een bron van ergernis en vermaak in het buitenland.
Was het Engelse Jalapeno Records eigenlijk het enige label dat interesse had of was het een bewuste keuze om in zee te gaan met een niet-Nederlandse platenmaatschappij?
In de UK gebeurt het, hé, dat mag als algemeen bekend beschouwd worden. Er heerst daar gewoon een veel gezonder vinyl- en clubklimaat dan in Nederland. Duitsland is trouwens ook wel een optie geweest, maar toen Jalapeno toehapte was onze reactie zoiets van: "Ja, dat klopt helemaal. Dat zit wel goed." We merken overigens wel dat er tegenwoordig in Nederland wel meer gedaan wordt met funky en eclectische breakbeat ... in de vorm van feesten en opkomende labels, dj's en acts. Maar dat was vier jaar geleden wel anders, vandaar.
Jullie doen de laatste tijd meer en meer live-optredens in binnen- en buitenland. Hoe waren de reacties van het publiek tot dusver? Komt jullie muziek het best tot zijn recht in gemoedelijke clubs of spelen jullie net zo graag op een festivalweide?
Onze act is in feite tweeledig: we zijn dj's, Mark en Wim doen dat al zo'n 15 jaar, en we hebben een echte live-act. Over het algemeen zou je kunnen zeggen dat de dj-gigs het beste tot hun recht komen in een kleinere club en de live-act het best tot zijn recht komt in een iets grotere club of op een festival. We hebben als dj al gedraaid in Hongarije, Ierland, Engeland, Frankrijk en telkens waren de reacties positief ... begin december gaan we naar Australië. Als band stonden we onlangs in Club Cargo in Londen. We hebben echt het dak er af gespeeld, dat hadden we in onze stoutste dromen niet durven dromen. In februari hebben we een live-tour in het V.K. en in maart zitten we in Duitsland. Oh, ja, onze cd komt ook op een Japans label uit, wat zou kunnen betekenen dat we ook daar gaan spelen!
Hoe zit het eigenlijk met de taakverdeling op zo'n tour? Wie doet wat of speelt welk instrument? Zijn de extra muzikanten en zangers nu permanente leden of blijft het draaien om jullie drieën? Hebben zij een zekere creatieve inbreng of houden jullie de touwtjes stevig in handen?
Mark en Wim zijn dj's/producers en ik ben de muzikant/producer en neem het grootste deel van het mixwerk in de studio voor mijn rekening. Live speel ik toetsen en Mark en Wim doen de effecten met vinyl en sturen de backingtrack aan. De live-muzikanten U-Gene, Ro, Marc E en Dez hebben ons ook bijgestaan in de studio, zo heeft U-Gene op 'One Of These Days', de nieuwe single, de vocals voor zijn rekening genomen. Live beginnen we steeds meer een (h)echte band te band te worden. Live is hun inbreng even groot als de onze ...
'Boogie Angst' klinkt behoorlijk 'vintage' en toch fris en up-to-date ... is dat een bewuste productiekeuze op het gevolg van jullie specifieke studio set-up? Zijn er instrumenten of apparaten die onmisbaar zijn voor het Smaak & Kraak-geluid?
Wij werken in se vrij 'oldskool' ... met een hardware sampler en synths in plaats van alles met de computer te doen. Alles draait op een 15 jaar oude Atari-computer, alles werkt via MIDI bij ons. Voorts heb je natuurlijk onze oude bakken als onze Rhodes, Hohner Clavinet, de Farfisa, de Korg MS-10 , de Juno-6, de Moog Taurus en nog wat andere apparaten. En de samples te niet vergeten, natuurlijk! Mark en Wim hebben bij elkaar zo'n 50.000 platen. Er wordt ons wel eens verweten dat we hele loops gebruiken ... maar soms is dat gewoon helemaal te gek, dus pech gehad. Echt 'retro' willen we niet klinken, maar we zweren wel bij een organisch geluid en dan kom je al snel uit bij een bepaald soort instrumenten en studio-apparaten. Momenteel zijn we bezig met wat meer piano, blazers en nog meer gastmuzikanten.
Zitten er in die gigantische platencollectie van jullie bepaalde artiesten, oude of nieuwe, die steeds weer een bron van inspiratie zijn voor jullie? Bestaan er absolute klassiekers die elke Smaak & Kraak-fan in zijn of haar collectie zou moeten hebben?
Tja ... ik zou natuurlijk een met een hele waslijst kunnen komen, maar zo uit het hoofd zou ik zeggen: alles van Roy Ayers tot 1982, 'Evil Vibrations' van Mighty Ryeders, alles van David Axelrod, de 'Il Casanova'-soundtrack van Nino Rota, bepaalde dingen van Vincent Gallo, Marvin Gaye ... euhm, en heel wat hedendaagse 12" breakbeat- en dancesingles die we vaak spelen. 'Happy' van Max Sedgley, 'Trickshot' van Ceasefire, 'Back by Dope Demand' van King Bee ... feestschijven van James Brown en de Gang Of Four ... zo kan kan k nog wel uren doorgaan.
Als jullie morgen 'carte blanche' zouden krijgen van Jalapeno, met wie zou je dan wel eens willen samenwerken of de studio inkruipen?
Hehe ... Jon Lucien, Gill Scott-Heron, Dudley Perkins (Stones Throw), Mark Hollis, Kool Keith, Carmel. Best een lastig vraag, er zijn er zo veel!
Bij de beluistering van 'Boogie Angst' moest ik meermaals denken aan de Belgische, veel te vroeg ter ziele gegane funkformatie The Wizards of Ooze ... zijn er in Nederland nog bevriende formaties die iets gelijkaardigs doen? Bestaat er een scene van wat jullie doen?
Ik kan me inderdaad The Wizards nog herinneren, k heb zelfs nog een t-shirt van hen liggen! Erg tof! De scene in Nederland is nog vrij klein. Over het algemeen zit het meer in de jazzy soulhoek. Zuco 103, New Cool Collective, Flowriders, Moody Allen, het Kindred Spirits-label ... dat soort dingen. En ook de hiphop-scene is lekker bezig ... C-mon en Kypski, Pete Philly, Illicit, The Proov. Ik zou ons niet te hard vergelijken met bands als Trackaddicts of Seven Eleven, of zo ... dat is echt funk of p-funk in de zuiverste zin van het woord. Voor ons is het belangrijk dat we ook daadwerkelijk een breder dance-publiek kunnen aanspreken ... à la Basement Jaxx of Groove Armada. Hopelijk geraken we ooit nog eens op dat niveau! Wat heel erg hoopgevend is, is dat er steeds meer party's gegeven worden in deze hoek. De jongens van Supernatural en die Maison Royale zijn daar een fijn voorbeeld van. Er zijn dan ook genoeg eclectische funk-dj's in Nederland.
Om af te ronden ... wat zijn jullie plannen voor de toekomst? Zitten jullie al opnieuw in de studio?
We proberen zo veel mogelijk tijd in de studio door te brengen, maar helaas wordt ons die tijd niet echt gegund ... ja, tussen drie optredens en 12 interviews kan je wel even een halve dag gaan zitten pielen, maar je hebt toch echt die rust en concentratie nodig om echt iets substantiels te maken. We hebben onlangs nog wel remixwerk gedaan voor Jamiroquai (oa. 'Seven Days in Sunny June') en Chris Joss. We zijn nu vooral bezig met de band en met draaien ... we krijgen stilaan meer reacties, maar het kan allemaal nog veel beter en de enige manier om te groeien is optreden. Dat doen we dus zo vaak mogelijk en tot op heden stonden we steeds op hele leuke plekken, mede dankzij ons bookingskantoor (Best Kept Secret Agency) en fijne organisaties als diegene die ik zojuist opnoemde ... Laat ons hopen dat het in Nederland, maar ook daarbuiten zo doorgaat!
Inderdaad ... meer van dat. Succes!
