---

Een benefietconcert blijft voor Jenny Lin in de eerste plaats een concert: als uitvoerder moet alles even goed voorbereid zijn als voor elk ander concert. Toch is het aangenaam is om mensen te kunnen helpen met het spelen van een concert. Een concert lijkt veraf te staan van de ellende die er bestaat maar op deze manier kan men heel concreet toch iets doen. In het verleden heeft Jenny Lin reeds haar medewerking verleend voor concerten ten voordele van mentaal gehandicapte kinderen en ook het initiatief van de v.z.w. Stichting Sasel kan op haar steun rekenen.

Over het het uitvoeren van concerti

Jenny Lin heeft een bijzondere voorkeur voor het derde pianoconcerto van Bela Bartok omdat het orkest en de piano zo mooi in evenwicht zijn: het is een dialoog waarbij de solist en het orkest als gelijke partners behandeld worden. Het uitvoeren van een pianoconcerto is en blijft een speciale gebeurtenis en Jenny Lin is dan ook verheugd dit jaar maar liefst 6 concerto's te mogen brengen waaronder onder meer het tripel-concerto van Ludwig van Beethoven. Het is een aangename afwisseling met de vele solo-concerten ze brengt. Jammer is dat door zoveel te reizen het praktisch zo goed als onmogelijk is voor haar om ook veel in kamermuziekverband te musiceren.

Over de houding van de musicus

Hoewel een uitvoering voor Jenny Lin onmiskenbaar een zeker 'show-gehalte' heeft en moet hebben, staat het voor haar als een paal boven water dat het publiek niet dom is. Een publiek voelt meteen aan of er een integere muzikant aan het werk is of niet. Dus hoewel een concert ook een evenement is waarbij het publiek vermaakt dient te worden moet dit steeds met respect gebeuren vermits communicatie van uitvoerder naar publiek via de muziek delicaat is maar evenzeer bijzonder edel kan zijn.

Over de andere werken op het programma

De muziek van Boudewijn Cox kenmerkt zich voor Jenny Lin door een individuele improvisatorische toonspraak die voor het publiek steeds toegankelijk is. Bovendien is het orkest een medium waar Cox zich bijzonder goed bij voelt. Als afsluiting van het concert staat de eerste symfonie van Johannes Brahms geprogrammeerd en hoewel Jenny Lin veel van Brahms' muziek houdt, vindt ze het toch jammer dat niet voor een werk als 'Le Sacre' van Stravinsky gekozen is. Dit weerspiegelt haar uitgesproken voorliefde voor 20ste eeuwse muziek in het algemeen en hedendaagse muziek in het bijzonder. Voor Jenny Lin is dit een vanzelfsprekendheid: het is voor haar ondenkbaar dat men niet geïnteresseerd zou zijn in de muziek die vandaag gecomponeerd wordt. Een uitvoerder die zich tot muziek uit het verleden beperkt is eerder een conservator van een museum die het contact met het heden dreigt te verliezen in plaats van een kunstenaar die met beide voeten in de wereld staat en voeling heeft met wat er vandaag leeft.