---

De wereld van folk en metal is nauwer verwant dan de meeste mensen zouden denken. Niet alleen zijn de hordes folkmetalbands daar getuige van, maar blijkt dat ook metalmuzikanten met graagte de rust en de traditie van folk opzoeken. Dat geldt zeker voor Fejd, dat blijkt te bestaan uit vier begenadigde folkmuzikanten annex metalliefhebbers. Drummer Esko Salow stond Kwadratuur te woord vanuit het rustige Zweden.

Waar staat 'Eifur' voor?

Het woord 'eifur' betekent het eeuwige leven of de eeuwig levenden, in ieder geval iets dat nooit stopt. Er zijn zo veel zaken rondom ons die hier al eeuwen zijn en die er nog zullen zijn lang nadat wij verdwenen zijn.

Hoe verschilt dit album van het vorige, 'Storm'?

We werkten veel harder aan het schrijven en arrangeren van de nummers als je dat vergelijkt met hoe we werkten in het verleden. We wisten ook ruimschoots vooraf hoe we alles wilden aanpakken. Daarvoor hadden we ruwe opnames gemaakt van alle nummers en die konden we dan gebruiken als blauwdruk voor de studio. Dit was ook de eerste keer dat we een echte producer ingehuurd hadden in een topstudio. Hij had dan ook al het materiaal om onze akoestische instrumenten netjes op te nemen in een omgeving die daarvoor het meest geschikt was. We konden ook de hele dag aan een opname sleutelen. Op die manier is het een pak makkelijker om geconcentreerd te blijven en volop aan de nummers te werken. Je hoeft je geen zorgen te maken over het leven van alledag, iets wat bij het opnemen van 'Storm' al eens voor roet in het eten gooide.

Wat wil je dan uitdrukken door je muziek?

Als we erin slagen om mensen een tijdje te laten ontsnappen aan de dagelijkse realiteit, dan hebben we onze taak goed gedaan. Voor mij is Fejd een manier om te ontsnappen naar een plaats die bestaat in mijn verbeelding, een andere wereld in een andere tijd. Waar je naartoe trekt of wat je doet, beslis je zelf, wij zullen de soundtrack wel verzorgen. Als je het hebt over emoties losmaken, dan hoop ik dat we het hele scala aan bod kunnen laten komen.

Jullie hebben duidelijk raakvlakken met metal en folk, maar hoe vertaal je die combinatie naar muziek?

We proberen niet iets anders te doen dan de muziek die we willen spelen. We sturen dat niet in een bepaalde richting, dit is gewoon wat ontstaat wanneer we met ons vijven samenwerken. Ik denk dat een van de redenen waarom we klinken zoals we klinken is dat we aanvoelen of iets goed zit. Experimenteren met verschillende patronen en klanken is ons aangeboren. We houden steevast een open geest en we luisteren ook goed naar elkaar. Eerlijk genoeg zijn om aan te geven of een idee vreselijk is of juist geniaal is erg belangrijk. Aan het eind van de rit is het belangrijkste dat we ons amuseren met wat we doen, of dat nu folk, metal of eender wat is.

Is het makkelijk om bands als Pathos en Fejd te combineren?

Muzikaal gezien niet, we spelen wat we willen spelen. Vroeger was het lastig om alle bands te laten spelen en de hele tijd gefocust te blijven op elke specifieke stijl. Dat is meer dan waarschijnlijk hetgene dat Fejd tegengehouden heeft gedurende de eerste acht jaar dat we samenspeelden. Een aantal moesten zich focussen op Pathos, Nostradameus en Fejd tegelijk. Vandaag is Fejd het enige dat nog telt en dat zorgt voor een meer ontspannen sfeer.

Jullie gebruiken authentieke instrumenten, maar hoe verkrijg je zo'n dingen?

Je kan niet gewoon een muziekwinkel binnenstappen en deze zomaar aanschaffen. Sommige zijn effectief gekocht, maar een deel wordt gebouwd door de broertjes Rimmerfors, samen met wat vrienden. We hebben alle instrumenten ook aangepast aan live-optredens maar we krijgen geregeld raad van acts als Hedningarna.

Er wordt in de eigen taal gezongen, is dat ook een keuze voor authenticiteit?

Niet echt, het voelt natuurlijker aan om in het Zweeds te zingen en het is makkelijker om jezelf uit te drukken als je de taal goed beheerst. Toen we begonnen was het een poging om iets nieuws te doen en ons te amuseren. We hadden nooit gedacht dat er iets het repetitiehok uit zou raken. De meeste van onze teksten verliezen zoveel kracht in een vertaling dat ik het niet de moeite vind om ze naar Engels om te zetten. Ik denk zelfs dat ik niet alle woorden zou vinden om het goed te laten overkomen.

Waar komt die fascinatie voor middeleeuwse muziek vandaan?

Ik denk dat het allemaal begon toen Patrick (Rimmerfors) iets nieuws wou proberen. Hij begon als een metalgitarist die les begon te volgen voor jazz, en toen ontdekte hij folk. En hij was zo enthousiast dat hij ons allemaal indoctrineerde. (lacht) Folkmuziek is zo'n natuurlijk onderdeel van ons leven hier in Scandinavië, het heeft een gevoel dat je meteen meeneemt en dat je laat nadenken.

Het duo van de Rimmersfors-broertjes bestaat ook nog steeds. Is er een verschil tussen de band en het duo?

Wanneer de broers optreden gaat het veel meer over traditionele folkmuziek. Je zou het echt niet mogen verwarren met Fejd. Het grootste verschil is dat zij een duo zijn dat traditionele muziek speelt, en wij zijn een band die eigen nummers brengt.

Waarom kozen jullie voor 'Gryning' om een video te maken?

We hadden twee nummers die meer geschikt leken om iets visueel mee te doen, vooral dankzij de manier waarop de teksten haast een script leken, al gebruikten we geen script. We hebben ons rond de tafel gezet met schrijver Mathias Hjelm en producer Daniel Ström, hebben daar een goede babbel mee gehad en kozen toen voor 'Gryning'. Het belangrijkste blijft dat het een goed nummer is, maar dat zijn ze allemaal, dus...

Jullie vallen in de smaak bij zowel metalheads als folkliefhebbers, maar is er een verschil hoe jullie een show spelen, afhankelijk van het publiek?

Nee, meestal niet. Soms kiezen we voor nummers die niet zo 'hard' zijn als we voor een eerder folkgericht publiek spelen, maar eens we bezig zijn, vergeten we dat toch weer en doen we gewoon wat we altijd doen. Eigenlijk is er niet zo veel verschil, de metalheads headbangen en de folkliefhebbers dansen tot het bier hun losser maakt en dan headbangen zij ook.