---

Een van de vaste waarden binnen het melodische metalgebeuren is het Zweedse Evergrey. Hun aanpak wint overal op de wereld harten en met reden: er zijn weinig bands die zo'n mooie symbiose kunnen maken tussen technisch hoogstaande nummers en catchy melodieën. De band ging afgelopen jaar een wat moeilijke periode door, maar nu staan ze er weer met 'Torn', vol goede moed en met de neuzen in dezelfde richting. Daarom dat Kwadratuur gitarist Henrik Danhage thuis contacteerde in Gothenburg. Waarschuwing: dit interview ging niet helemaal zoals het hoorde door een paar technische pannes.

Hoi Henrik! Alles goed daar?

Jazeker! Hoe is het bij jullie? En vooral: hoe staat het met het weer?

Niets dan regen en allerhande soorten flutweer, helaas.

(lacht) In Gothenburg hebben we niets anders dan stralende zon!

Lucky bastard!

Ja, wat heb ik een geluk! Ik zit de hele dag binnen om interviews te doen. (lacht) Maar ik heb me duchtig voorbereid: ik ben eerst voor een bijzonder lange en rustige wandeling gegaan met mijn vrouw, dus ik ben er klaar voor.

Uitstekend. Jullie nieuwe album komt bijna uit en ik had op jullie MySpace gelezen dat het een vrij moeilijk jaar was voor Evergrey. Hoe komt dat?

Ja, het was niet zo makkelijk, maar op een of andere manier bleven we maar doorgaan. We zijn op een bepaald moment gestopt met vergaderingen te hebben en lieten gewoon alles los. Je moet soms eens stoppen om goed te kijken naar waar je mee bezig bent. Dat deden we uiteindelijk en hier zijn we terug, met een nieuw label, een nieuw management, een nieuw boekingskantoor en vooral een heel goed gevoel binnen de band zelf. Het zat er allemaal aan te komen, dat hadden we zelf ondertussen al een tijdje door. We spenderen sowieso al veel tijd bij elkaar door te spelen. Op een bepaald moment namen we elk een eigen weg, maar niet al te lang. Maar ja, dan zit je wel mooi met een hoop zaken die moeten afgehandeld worden en niet alles daarvan is even tof. Het was uiteindelijk gewoon grappig. Het belangrijkste voor ons is nog steeds de vijf jongens van de band. Wij zijn en blijven de kern van alles wat maar te maken heeft met Evergrey. Platenfirma's en anderen werken voor ons en niet omgekeerd. Toen we doorhadden dat we een pak mensen veel geld betaalden en zij stevig tekort schoten, moest er iets gebeuren. We beseften dat alle discussies die wij vijf hadden, in wezen niets met ons te maken hadden, maar allemaal kwamen door die mensen die hun job niet goed deden. Onze ruzies hadden niets met ons te maken. Dus gingen wij vijven rond een tafel zitten met een paar biertjes en we praatten gewoon. Het was daarna heel makkelijk om te beslissen hoe we alles gingen aanpakken. Met dat alles achter de rug, stonden onze neuzen ook weer in dezelfde richting. Het was al even geleden dat we onszelf nog zo goed geamuseerd hadden met de band.

Een nieuwe start, als het ware?

Precies! Behalve met de muziek, want dat is volgens mij het enige waar we altijd tevreden over waren. Het wisselen van bandleden, persoonlijke kwesties, ... die maken deel uit van de groep, maar zijn niet essentieel. Het deed deugd om gewoon neer te zitten en echt te praten met elkaar. Zo word je ook herinnerd aan waarom je in de band zit en waarom je ooit begonnen bent om samen muziek te maken. Wij houden van elkaars gezelschap.

Betekende al die rompslomp ook dat jullie langer wachtten om een nieuwe plaat te schrijven?

Niet direct, nee. Ik was op tournee met een andere band en ik was al die flauwekul gewoon beu. Volgens mij waren de andere jongens ook moe. Dus terwijl we moesten praten, bleven we gewoon doorgaan. Zo maak je de dingen natuurlijk erger en erger. Maar we bleven wel nummers schrijven toen het minder goed ging. Toen we eindelijk de studio indoken, hadden we alles quasi klaar. En daartussen hadden we nog wat meer vergaderingen. Nu voelt het wel goed aan, maar dat was niet echt het geval toen we effectief aan het opnemen waren. Het album was klaar net voor Nieuwjaar. Toen kregen we al de rest op ons dak. Maar gelukkig waren we op dat moment al klaar om alle flauwekul op te ruimen. Dat maakte alles ook een pak makkelijker.

Waarom besloten jullie van platenmaatschappij te veranderen?

Het is leuk als je je geld krijgt. (lacht) Dat is het zowat. We hadden een pak onderhandelingen met verschillende maatschappijen. SPV voelde het beste aan. Op dit moment zijn we opgetogen om te zien waar zij ons gaan brengen. Bij ons vorige label zaten we aan het einde van de lijn. Ik wil ze eigenlijk geen publiciteit meer geven. Laten we gewoon even vergeten dat ik ze zopas vernoemd heb. (lacht)

Wat zijn de verschillen tussen deze plaat en 'Monday Morning Apocalypse'?

Nu het af is, moet ik zeggen dat het album terug meer donker is. 'Monday Morning Apocalypse' was meer rechtdoor. Daar gingen we niet op muzikaal avontuur. Op die plaat staan eenvoudige, goede nummers. Het blijft een van mijn favoriete Evergrey-albums. Deze is terug meer agressief. En er staan terug meer gitaren op! Ik denk dat het een goede mix is van wat wij een goede Evergrey-plaat zouden noemen. We zijn nooit blasé geweest over het schrijven van een plaat. Dat is heel belangrijk. Ik weet dat ik altijd tot op het uiterste ga en de anderen ook om de beste plaat op dat moment te maken. eerste telefoonpanne

Mijn telefoon deed even een flinke fuck-up.

Ik denk het niet. Er sprong hier een zekering. Poef! Ik deed het bijna in mijn broek van het schrikken. Geen idee wat het was, maar ik probeerde gewoon om een lamp aan te steken. (lacht) Maar goed, deze keer waren het dus de songs die we deze keer klaarkregen. Voor hetzelfde geld was het een EP geworden met vijf ballades op. We beginnen gewoon te schrijven en wat eruit komt, daar werken we mee. Een goed nummer is een goed nummer, punt. Wij spelen in plaats van na te denken. tweede telefoonpanne Volgens mij ben ik deze keer onschuldig.

Inderdaad. Maar laten we het niet aan ons hart komen. Is er deze keer een soort centraal thema?

Nee, niet echt. Het gaat weer over al het vrolijke en lieflijke waar Tom altijd over schrijft. (lacht) Eenzaamheid, zelfmoord en wat je nog allemaal in die trant hebt. Maar het past wonderwel in de atmosfeer van Evergrey. Het zou pas vreemd worden als hij ineens begon te zingen over meisjes neuken en wiet roken. Hoewel... Misschien is dat ook nog wel cool. Maar eerlijk gezegd zie ik dat nog niet direct gebeuren.

Gaan jullie weer de hort op zodra het album uit is?

Yep. Nu, er zijn veel mensen aan het praten en plannen en zo en natuurlijk gaan we de wereld in om deze plaat te promoten. Ik heb jammer genoeg geen nieuws voor je. Ik ga trouwens ook niets zeggen dat misschien gaat gebeuren, want als het dan niet zo is... Het beste is als mensen gewoon de site en de MySpace in het oog houden, want we gaan uiteraard extensief toeren.

Ga je graag op tournee?

Ik hou van spelen voor een kleine twee uur. Dat zijn mijn favoriete momenten. Het is dan ook leuk om achteraf wat rustig te zitten en een paar pintjes te drinken. Maar er is altijd veel tijd dat je moet wachten en dat zijn momenten die je liever thuis zou doorbrengen. Op tournee zijn is een makkelijk leven. Je hebt een schema voor de hele dag, je moet dus al een complete randdebiel zijn om je dag niet te gebruiken zoals het hoort. Maar ja, na een tijdje wordt dat getour ook zo voorspelbaar. Behalve het spelen, want dat is altijd fantastisch. Bands die niet graag gaan toeren zouden eens in een fabriek moeten gaan werken voor een maand en dan zullen we nog eens praten.

Heb je trouwens nog tijd om dingen te doen die niets met de show te maken hebben?

Je hebt altijd een paar uur dat je dingen kan gaan bezichtigen. Je moet niet per se tot twee uur in de namiddag in je bed blijven liggen. Dat beslis je allemaal zelf. Ik ben wel de meest luie persoon van de band. Ik zit liever in een fletse kleedkamer of op de bus dan rond te gaan wandelen. Maar ik probeer wel mijn leven te beteren. (lacht) Anders ga ik spijt hebben wanneer dit leventje voorbij is. Ook ga ik misschien de volgende keer als we Parijs aandoen, effectief kijken naar de Eiffeltoren. Ik ben al zeven keer in Parijs geweest en ik heb dat ding nog nooit van dichtbij gezien. Maar ja, eens een luie donder... Ik ben wel benieuwd naar de reacties van de mensen eens we op tournee zijn. Ik ben niet zo iemand die elk forum op het internet gaat afschuimen om de reacties te lezen. Het is héél makkelijk om een coole persoon te zijn op het internet. Het is veel leuker om een biertje te drinken en in het echt te horen wat mensen van je werk vinden. Dat is tenminste eerlijk.