Devon Graves is een eigenzinnig muzikant: vroeger maakte hij het mooie weer met Psychotic Waltz, daarna stampte hij het eclectische en begeesterend mooie Deadsoul Tribe uit de grond, en nu staat hij plots met een nieuwe band voor de deur: The Shadow Theory. Dat schreeuwt voor meer uitleg, al blijft Graves een artiest die moeilijk in zijn kaarten laat kijken, laat staan een woord te veel zou zeggen.
Wanneer voelde je aan dat Deadsoul Tribe voorbij was?
Ik ben nooit tot die conclusie gekomen. We leken alsmaar hoger te klimmen de hele rit, maar terwijl we van festivalopener naar headliner groeiden, kwam ik een aantal erg indrukwekkende muzikanten tegen. Daardoor begon ik me af te vragen wat het resultaat zou zijn indien ik met al die talentrijke mensen een band zou oprichten. Uiteindelijk is dat dan ook hetgeen ik deed. Deadsoul kan elk moment terugkomen, indien er vraag naar is. Ik verwachtte enkel dat The Shadow Theory er voor zou zorgen dat Deadsoul overbodig werd. Ik moest en zou een band beginnen met een hele nieuwe bezetting.
The Shadow Theory klinkt alvast een stuk agressiever dan je vorige schijven. Moest het zwaarder worden deze keer?
Ja. Ik wilde een maximum aan impact.
Je gaat opnieuw over en weer tussen verschillende emoties binnen de nummers. Is dat een vast gegeven?
Ik probeer het kleurenpalet regelmatig te wijzigen. Die extreme contrasten zijn nodig om alles interessant te houden en zo blijft alles ook in beweging. Daarnaast moest het hoofdpersonage van het album ook omringd worden door verschillende entiteiten. Een gevoel van ingesloten te zijn, zeg maar. Ik paste mijn stem, accent, dynamiek en bereik vervolgens aan, al ging ik ook aan de slag met verschillende productietechnieken. Wijzigingen moesten geaccentueerd worden. Zoiets bereik je door te spelen met andere instellingen of microfoons; eender wat om het gewenste effect te verkrijgen.
Devon Graves (foto: MySpace)
Hoe kwam je in contact met Kristoffer Gildenlöw?
Ik was de producer van zijn band Dial, kort nadat hij wegging bij Pain of Salvation. Meteen was ik onder de indruk van zijn talent en hoe muzikaal hij is. Gedurende die periode bood ik hem de plaats van bassist aan binnen mijn idee en hij ging akkoord zonder te weten welke muzikale richting ik uit wilde.
Was het echt zo simpel?
Hij ging meteen akkoord, ja. Ik denk echter dat hij eerst iets verwachtte in de richting en stijl van Seal, waar ik trouwens ook interesse in heb. Misschien doe ik ooit nog wel zo'n project. Toen hij de muziek uiteindelijk hoorde, was hij een beetje verdwaasd, maar hij vervolledigde alles in zijn onnavolgbare stijl. Hij is een echte professional.
Ik heb opgevangen dat er een verhaal achter de plaat zit. Heeft het deze keer te maken met dromen en de verwarring die ze soms kunnen veroorzaken?
Niet bepaald. Het lijkt meer op een uit het lichaam treden dat je krijgt door een overdosis drugs.
De cover doet me denken aan King Diamond's 'Them'. Had je voor je nieuwe materiaal ook duisterder artwork nodig?
Goh, ik hou zo van die plaat. Een gedeelte van het materiaal op mijn album legt inderdaad de link met 'Them'. Een aantal van die spokenstemmetjes die ik gebruik kunnen best van King Diamond komen. Daarbij komt nog dat dit een spookverhaal is, wat waarschijnlijk de link nog duidelijker maakt.
The Shadow Theory (foto: MySpace)
Je hebt duidelijk meer werk en afwisseling gestopt in je vocale werk. Ben jij daar zo veel mee bezig?
Altijd en overal. Het is een uitdaging om zoveel platen te maken en nog steeds nieuwe manieren om te zingen te vinden. Maar zoals ik al zei, het concept van verschillende geesten of entiteiten die een man lastig vallen, vroeg gewoon om diverse klanken.
Je hebt niet alleen The Shadow Theory opgericht, maar Psychotic Waltz is ook opnieuw bij elkaar. Wanneer wist je dat het tijd was voor een reünie?
Ik heb dat al een paar jaar geprobeerd. Ik denk gewoon dat de tijd eindelijk rijp was.
Je gaat ook met Psychotic Waltz de baan op. Blijft The Shadow Theory je hoofdbezigheid?
Je kan zeggen dat ik twee kindjes heb. Als je die metafoor doortrekt: een moeder heeft twee borsten. Zo heeft geen van beiden honger.
