Wat hebben Psychotic Waltz, Deadsoul Tribe en Tool gemeen? De eerste twee zijn bands waar charismatisch frontman Devon Graves de plak zwaait. En Tool? Door de bevreemdende en bezwerende songs komen Deadsoul Tribe en Tool vaak bijzonder dicht bij elkaar in de buurt. Niet alleen weet Deadsoul Tribe een muzikaal universum te scheppen waar vertwijfeling en schoonheid hand in hand lopen maar blijkt frontman Graves een artiest met een volstrekt unieke muzikale visie.
De laatste tijd is Devon Graves bijzonder actief geweest. Met Deadsoul Tribe bracht hij het album 'The January Tree' uit en hij was te gast op het laatste Ayreon-project. Dit muzikaal buitenbeentje is het geesteskind van de Nederlander Arjen Anthony Lucassen. Op elke Ayreonplaat werkt deze man met een horde gastzangers en voor zijn laatste creatie 'The Human Equation' mocht Devon de rol van het personage Agony vertolken. Nochtans waren de eerste stappen niet zo eenvoudig, zo blijkt. "Ik kreeg plotsklaps een mail van Arjen waarin hij me vroeg of ik interesse had om me te werken aan 'The Human Equation,' vertelt Devon. "Alleen wist ik totaal niet wie de man was! Natuurlijk vroeg ik hem om me wat materiaal te bezorgen en prompt stuurde Arjen me een aantal cd's. De rest is eigenlijk vrij simpel: ik hield wel van wat hij deed en dus accepteerde ik zijn uitnodiging."
Mensen die al vertrouwd zijn met de wereld van Psychotic Waltz of Deadsoul Tribe kennen Devon's hartverscheurende en emotionele stem reeds. Het leek voor vele buitenstaanders dan ook als een geval van type-casting dat Devon werd uitverkoren om de rol van Agony oftewel Smart op zich te nemen. "Arjen koos me gewoon voor de rol omdat hij dacht dat mijn stem dat personage het best kon vertolken." Nochtans zou Smart niet meteen de rol geweest zijn die Graves zelf zou hebben gekozen. "Als ik heel eerlijk mag zijn dan had ik de rol van de Rede verkozen, maar dan wel vanuit mijn eigen persoonlijke filosofie. Muzikaal is het echter een heel ander verhaal. In dat opzicht was de rol van Smart geknipt voor mij, omdat de meeste melodieën die dat personage vergezellen mij zeer goed lagen. Eenvoudig gezegd werd ik verliefd op een paar van die stukken." Welke dat zijn wilde Devon niet kwijt. "Arjen weet best welke ik bedoel…" was zijn raadselachtige antwoord. Of er in de toekomst nog meer van dergelijke samenwerkingsverbonden op til zijn blijft in elk geval een mogelijkheid.
Een muzikale thuiskomst
Met zijn eigen band Deadsoul Tribe houdt Devon Graves zich vooral op in een wereld waar emotie en agressie naadloos aan elkaar gekoppeld worden door breekbare songs. Misschien vreemd voor een band die in wezen nog steeds de term 'metal' op zich geplakt krijgt, maar niet zo voor Devon. "Het is eenvoudig: muzikaal gesproken ben ik thuisgekomen." Niet allen dat, maar de man speelde met uitzondering van de drums alles zelf in. Een geval van uit de hand gelopen doe-het-zelverij of megalomanie? "Hoe moet ik dit verwoorden… Ik heb een idee in mijn hoofd en ik hoor daar het kleinste detail bij. Ik kan zelfs de productie die erbij hoort volledig voor de geest halen. Dat heeft niets te maken met controle of compleet de controle willen behouden. Het gaat erom dit idee dat ik heb tot leven te wekken. Ik moet daarvoor het nodige materiaal hebben, te beginnen met een eigen opnamestudio, die nu volledig af is. Vervolgens moet ik alle instrumenten bij de hand hebben: keyboards, gitaren en ga zo maar door. Op elk moment van de dag moeten die dingen voor me klaarstaan. Ik haal het nummer in mijn hoofd helemaal uit elkaar en in de studio doe ik het omgekeerde en zet ik het stukje voor stukje op zijn plaats. Ik aanzie dat als mijn ambacht, mijn kunst. Zelfs 's werelds beste basgitarist kan ik niet vragen om te spelen wat ik in mijn hoofd hoor."
Graves is een man die houdt van enigszins raadselachtige antwoorden. Wat de verschillen zijn tussen de drie Deadsoul Tribe albums onderling wil hij niet rechtstreeks vertellen, maar hij gaat eerder door in een filosofisch betoog. "Als je een boom ziet die elk jaar een stukje groeit, wat is dan het verschil tussen datgene wat het was en datgene wat het zal worden?" Duidelijk iets om over na te denken. Waarom hij 'Just Like A Timepiece', een oud solonummer opnieuw opnam, is veel duidelijker: "Ik haatte de vorige versie. Nu komt het nummer pas tot zijn recht." De wereld die Graves aanhaalt in zijn werk heeft een bevreemdend effect. Zo staat er op 'The January Tree' het wel heel enigmatische 'Toy Rockets'. Het is nu in elk geval wel duidelijk dat Graves graag zijn toehoorders aan het denken zet. "Kan je het niet begrijpen zonder uitleg? Climbing, Climbing / A mountain so cragged and tall / Sure is a long way down" Of het een metafoor is voor het leven wil de man niet kwijt.
Een boompje opzetten
Het album 'The January Tree' is volgens Devon geïnspireerd door een boom. "De voor- en achterkant van het cd-hoesje vertelt het hele verhaal. De boom staat voor de dode wereld. Het antwoord staat in feite op de achterkant van de schijf. De wereld lijkt dood, net als een boom in de winter, maar wanneer er ook maar een blaadje plots groeit wil dat dus zeggen dat die schijnbaar dode wereld verre van dood is. We kunnen met andere woorden de wereld veranderen door aan de binnenkant aan verandering te werken. Om wakker te worden als dat ene blad, zo je wil. Elke mens heeft het in zich om dat ene blad te zijn dat de hele boom een ander aanzicht geeft. De enige manier om in een paradijs terecht te komen is als we de verandering in gang zetten van binnenuit. Net als een boom in de lente, blaadje voor blaadje en dan wordt die boom snel groen en mooi."
Niet alleen is 'The January Tree' het derde album van Deadsoul Tribe, wie goed kijkt zal op de cover een cijfer drie kunnen ontwaren. Dat lijkt opgezet spel, maar dat was het blijkbaar niet. "Het was gewoon een leuke verrassing van de designer, Travis Smith. Meer dan waarschijnlijk schreef ik hem een brief waarin iets stond als 'Deadsoul Tribe nr. 3 The January Tree'. Hij heeft dat misschien letterlijk opgenomen, maar ik vond het idee wel heel leuk en dus veranderde ik er niets aan." Deadsoul Tribe is pas onlangs begonnen aan live optredens. De band heeft net een tournee met Threshold achter de rug als vuurdoop en volgens Devon was die tournee bijzonder goed meegevallen. "Nou ja, het was in één woord geweldig. We hadden onze setlist netjes afgemaakt en het enige vooropgestelde plan was om te rocken. Ik denk wel dat we daar zeer zeker in geslaagd zijn! (lacht)"
Deadsoul Tribe heeft klaarblijkelijk de smaak te pakken, want vanaf 18 november zijn ze de hort op met powermetallers Rage. Het is wel nog niet bekend of de tournee ook België zal aandoen. Er zijn in elk geval zeker nog de wondermooie albums van Devon en co. voor wie zich wil onderdompelen in een heerlijk badje van melancholie en klasse.
