Het Franse elektronicaduo Cercueil onthulde met hun debuut-ep 'Cercueil' één van de meest veelbelovende releases in 2006. Helaas, het ontbreekt het duo volledig aan promotie: niet alleen heeft Cercueil nog geen platenlabel, ook de verdeling van de ep gebeurt louter via postorder en de beluisterbare tracks op hun Myspace-pagina. Het zal zangeres Pénélope Michel en Nico Devos echter een zorg wezen: niet alleen zijn beiden constant met diverse artistieke projecten bezig, ze hebben ook genoeg zelfvertrouwen om op mond-aan-mondreclame te rekenen, een strategie die hun momenteel vooral live veel geïnteresseerden oplevert.
Mijn felicitaties voor de erg goede ep. Jullie hebben het schijfje met de vijf songs uitgebracht in mei van dit jaar; wanneer hebben jullie ze opgenomen en wat denken jullie ervan wanneer jullie er nu terug naar luisteren?
Pénélope: De ep is opgenomen en gemixt in maart met Fred Norguet (de « Phil Spector van de Franse punk », nvdr) in Le Chalet te Bordeaux. Als we terugdenken aan hoe weinig tijd we hadden voor de opnames, zijn we meer dan ooit overtuigd van de efficiënte 'Fred touch'!
Nico: Eerlijk gezegd luisteren we zelf nooit meer uit eigen beweging naar de ep. Het is eerder wanneer we ergens samen zijn en de ep gedraaid wordt, dat we ze opnieuw horen. Zoals Pénélope zei zijn we er zeer tevreden mee, gezien de beperkte tijd die we hadden om ze op te nemen. We zouden graag in korte tijd een volledig album opnemen en vervolgens veel tijd investeren in de productie. We hopen dat dat voor binnenkort is...
De twee leden van Cercueil kennen hun oorsprong in diverse audiovisuele, artistieke projecten. Blijkbaar zijn jullie optredens ook steeds erg visuele ervaringen. Hadden jullie voor de release van de ep geen twijfels dat beelden onmisbaar zouden blijken voor het geheel?
Pénélope: We werken inderdaad veel met beelden, zeker in combinatie met muziek. We hebben al verschillende cinéconcerts gedaan, filmmuziek gemaakt en muzikaal-visuele performances gedaan met o.a. Screw Drivers, een project gecreëerd door Nico en Max MSP, wiens rangen ik dit jaar heb vervoegd... We verlenen onze medewerking aan verschillende projecten en het is heel verrijkend om te zien hoe het ene door het andere wordt gevoed! We zijn nu aan het werken aan vaste video's om de muziek live te begeleiden, maar wel met in het achterhoofd dat we erg zuinig moeten omspringen met het visuele aspect om de verbeelding van de toeschouwer/luisteraar niet te verstikken... De beelden maken deel uit van een universum, maar in het kader van Cercueil zijn ze niet onmisbaar: de muziek en de teksten roepen hun eigen specifieke gedachtebeelden op; ze zijn voldoende op zich.
Nico: Verder zijn we ook benieuwd naar wat onze muziek bij anderen oproept; we hebben in die zin de intentie samen te werken met film- en videomakers. Een openbare oproep aan de liefhebbers!
Hoe hebben jullie elkaar voor het eerst ontmoet?
Pénélope: Enkele jaren geleden wilde ik met mijn vriend Laurent een groep op poten zetten die half akoestisch en half elektrisch zou zijn en die een andere dimensie zou verlenen aan de klanken van de fysieke instrumenten. Al snel kregen we het gezelschap van Anna en Nico, die onze ideeën deelden en zo ontstonden Les Czapski, die ook vandaag nog bestaan. We zijn in de eerste plaats een groep vrienden en in tweede instantie een experimentele muziekgroep met een zekere voorliefde voor performance. Maar het voornaamste kenmerk van de groep is dat ze op onafhankelijke evenementen is gericht. Misschien draait het echter meer om een onvermogen om regelmatig samen een set te repeteren. Les Czapski gaan enkel aan het werk voor specifieke gelegenheden en op die manier wordt elk concert een unieke belevenis, met uitzondering van een Europese tournee (in Frankrijk, België, Slovenië en Italië), in december 2002 met wijlen Lapin Luther King (een Frans postrockensemble, nvdr), waar we eveneens beiden deel van uitmaakten. De optredens van de Czapski worden gecreëerd en opgedragen aan de plaats en de context waarin ze ontstaan. Een mooi voorbeeld is een generatorconcert dat we hebben gegeven op de dijk van Braek (in het Franse gedeelte van Duinkerke, Cercueils geboortestad, nvdr) waarin we onze set steeds herhaalden terwijl boten met toeschouwers aankwamen, zich verankerden om te luisteren en opnieuw vertrokken.
Hoe gaat het met de zoektocht naar een platenlabel?
Pénélope : We beginnen langzaamaan met het zoeken naar een label, maar we weten dat het niet gemakkelijk zal zijn en dat we vooral veel geduld aan de dag zullen moeten leggen.
Nico: We sturen onze ep naar verschillende labels, maar het is niet gemakkelijk voor een groep die als het ware vanuit het niets komt om getekend te worden. We zullen ons moeten bewijzen op lange termijn. Dan, als ze over ons hebben horen spreken, zullen de platenbonzen misschien eens opnieuw op zoek gaan in die stapel cd's die ze nog niet hebben beluisterd. Dan zullen een demo ontdekken van die groep met de onwaarschijnlijke naam, die ze al een tijdje geleden hebben ontvangen.
Vraag voor Pénélope: hoeveel mensen hebben je al vergeleken met Nico, de zangeres van avant-gardelegende The Velvet Underground?
Pénélope: na de release van de ep is Cercueil met verschillende groepen vergeleken: naargelang van de journalist verschilden de invloeden enorm, het komt zelfs voor dat we de groep waaraan gerefereerd wordt niet eens kennen... De vergelijking met Nico is al gemaakt, maar met dezelfde frequentie als die met andere zangeressen... Ik zou haar zelf niet echt een invloed noemen, maar ik hou van haar gelaten onschuld, die valse onbevangenheid die ze tentoonspreidt in de nummers.
De in de biografie vernoemde invloeden (vroege PJ Harvey, The Cure etc.) zijn niet echt vergelijkbaar met jullie muziek, behalve op het gebied van sfeer en stemming. Zijn er ook elektronica-artiesten waarmee jullie jezelf muzikaal verwant voelen?
Nico: We luisteren beiden naar enorm veel en veelsoortige muziek en onze muziek wordt gevoed door al die bronnen, terwijl ze er zich tezelfdertijd van tracht te onderscheiden. Als ik namen moest noemen uit de elektronicascene die me persoonlijk aanspreken, denk ik aan groepen of artiesten zoals Fennesz, Kelpe, Pan Sonic, Kevin Blechdom, Black Dice... erg van elkaar verschillende dingen, zoals je ziet.
Zijn er directe plannen voor een cd? En zou die erg verschillen van de ep?
Nivo: Momenteel zijn we nummers aan het schrijven. Ideaal zou zijn dat een label in ons geïnteresseerd raakt vóór het album, zodat we de opnames in goede omstandigheden kunnen doen. We zouden ook willen dat de ep eerst in de winkelrekken terecht komt, aangezien deze momenteel nagenoeg nergens te koop is en vooral dient als een promotiemiddel. In verhouding tot de ep zouden we door de langere tijdsduur van een volledig album meer zaken kunnen uitpluizen. We zouden ook ideeën kunnen uitwerken die we voor de ep wegens tijdsgebrek hebben laten liggen. We proberen nu aan een album in zijn geheel te denken, in een poging elk van de nummers een geheel eigen persoonlijkheid te geven terwijl de coherentie van het album bewaard blijft, zodat de verschillende facetten van de groep beter tot hun recht kunnen komen.
Pénélope: Als we geen label vinden om de ep uit te brengen zouden we ook enkele nummers kunnen hernemen op het album.
Nog enkele wijze woorden of een scoop voor de Kwadratuur-lezers?
Nico: Enkel een welgemeend bedankje, omdat jullie de eersten zijn die ons hebben geïnterviewd. Verder hebben we alvast enkele concerten gepland in België in het voorjaar van 2007, maar aangezien we steeds op zoek zijn naar locaties zijn alle voorstellen welkom!
