---

Antwerpen bij nacht draait op volle toeren. En zo hoort het natuurlijk. Na jaren knokken lijkt de metropool opnieuw mee te tellen voor internationale concerten, dj-sessies ... Aan het woord zijn Philip de Liser van Petrol en Wim Smets van Trix, twee clubs die hard werken aan hun imago en inmiddels een belangrijk hoofdstuk in het culturele uitgaansleven invullen.

Heartbreaktunes (een concertorganisatie waar Trix ook vaak mee samenwerkt) lijkt zijn nestje te hebben gevonden in Bar Mondial, Noxx vult een leegte op die Zillion achterliet. Zelfs een klassieke zaal als Arenberg komt op de proppen met het internationaal indiefestival Crossing Border. Wordt het niet erg moeilijk een eigen identiteit uit te stralen en een eigen publiek aan te spreken?

Philip: Zo eenvoudig ligt het niet. De identiteit van een club wordt bepaald door een combinatie van vele factoren zoals algemene visie, persoonlijkheid en natuurlijk ook de locatie en de beschikbare middelen. Wim: Ik sluit me aan bij Philip. Het publiek kiepst niet enkel voor een band, maar kiest om een programma en een club te volgen. Persoonlijkheid en visie zijn dus niet te onderschatten! Er is in Antwerpen altijd al een goed aanbod is geweest, maar niet altijd even continu. Denk aan Pacific of Lintfabriek (Kontich). Maar sinds de komst van Petrol is er een meer permanente eigenzinnige programmering. Trix wil natuurlijk ook voor continuïteit zorgen. En dat kan sinds het samengaan met Hof Ter Lo/ Luchtbal. Er is nu een muziekcentrum met een permanente provinciale dekking en nationale ambities.

GEBREK AAN GLOBALE VISIE

Worden voor die identiteit en dus ook de programmatie afspraken gemaakt tussen de verschillende clubs, of gaat het bij internationale artiesten eerder om een 'first come/first served' mechanisme?

Philip: Er is weinig tot geen overleg. Daar zijn we weer: een gebrek aan globale visie. Petrol, Arenberg en Trix worden vanuit totaal verschillende instanties en overheden ondersteund en dat maakt het er niet gemakkelijker op. Wim: Er is inderdaad te weinig overleg. Hopelijk kunnen we in de toekomst promotioneel of inhoudelijk vaker tot een aantal gemeenschappelijke projecten komen waarbij we de stad als concertstad extra kunnen versterken. Een project samen met Petrol, Arenberg & Scheld'apen zie ik meteen zitten. Ondertussen versterken we alvast ons eigen programma met inbreng van Heartbreaktunes, Lintfabriek, Untitled, Rampage, Bim & Breakcore gives me wood.

Trix werkt inderdaad vaak samen met externe programmatoren of schakelt bands in als 'Artist in Residence' die mee het aanbod uitwerken (momenteel Mintzkov en A Brand), een koers die Petrol, ingebed in 5 Voor 12, niet bevaart. Neem je geen groot risico door het karakter van je zaal in andermans handen te houden?

Wim: Met Trix kiezen we er bewust voor om met externe partners te werken. Het zou absurd zijn om de know how van concertorganisatoren te negeren en subgenres op eigen houtje te gaan organiseren. Ik geloof in samenwerking. Bovendien sluit dit ook aan bij onze 'missie' als muziekcentrum. Daarnaast proberen we het vormingsluik van Trix inderdaad op een originele manier te promoten door onder andere de link met artists in residence, iets wat we in de toekomst zeker nog meer zullen uitspelen. Philip: Wij met 5voor12 daarentegen hebben altijd bewust een eigen karakter nagestreefd. Dat wil niet zeggen dat een samenwerking met externe partijen er niet in zit, maar ze worden wel pas zinvol als ze een inhoudelijke meerwaarde hebben.

EEN HELE DAG MAFFIA

Zwart/wit genomen is Trix de concertzaal voor wilde gitaren en heeft Petrol meer een dj- en uitgaanskarakter. Een muzikaal hokje als hiphop/r&b past dus meer bij een partyclub als Petrol. Toch passeerde niemand minder dan Snoop Dogg in Trix, een veel te grote artiest in een veel te kleine concertzaal. Wat is nu precies het verhaal hierachter!?!

Wim: De oorzaak is eenvoudig: een gat in het tourschema en het feit dat er geen zaal met een capaciteit van 3 à 5000 personen beschikbaar was. Verder iemand zo zot om dat financiële risico te nemen. Ik heb ook 2 dagen van wakker gelegen. Het was dan ook de meest chaotische ervaring ever, ondanks 10 jaar ervaring. De hele dag was een beetje maffia, maar ik heb er geen spijt van. Het zaakje zat vol, Snoop en band speelden een hele straffe set en we hebben behoorlijk wat pers gehaald.

Jullie blikken ook vooruit op Alice in Chains en Pete Doherty (Trix) en Dave Angel of Alec Empire (Petrol): serieuze internationale grootmachten. Kan je ook minder opvallende tips aanraden voor komend najaar?

Philip: Little Dragon uit Zweden gaat vonken geven. Wim: ik ga voor het experimentele folkduo The Dodos.

GEEN SPECIFIEK VERLANGLIJSTJE

Jullie zitten al lang in het vak natuurlijk. Staat er nog een artiest op jullie verlanglijstje die je nog niet hebt kunnen strikken?

Philip: -slaakt een luide 'ach'- Wim: Ik denk dat het in een veranderend en zeer druk concertlandschap het veel belangrijker is om in vieze termen als 'concepten' & thema's te denken dan je blind te staren op één of meerdere onhaalbare namen. Je bent uiteindelijk altijd heel afhankelijkheid van het aanbod, dus ik denk dat het belangrijker is om aan identiteit en aan een community te werken dan aan 'een naam' binnen te halen. Dat brengt op termijn helemaal niets op. Publiek dat voor 'een grote band' komt is een publiek waar je niets mee opbouwt.

Tot slot: minimaal drie avonden per week vol concerten, party's, rockumentaires, dj'sets ...: rest er nog tijd om eens ergens anders iets leuks te gaan kijken, bij elkaar bijvoorbeeld?

Wim: Veel te weinig! Schaarse vrije tijd gaat op aan een bandje waar ik in speel en zo kom ik gelukkig wel nog eens bij de collega's van het clubcircuit. Ik zie alvast uit naar Das Pop & Rave Our Souls in Petrol, Tinariwen in AB en Wilco in De Effenaar. Als ik op die vier momenten al weg geraak dit najaar ben ik een tevreden mens! Philip: Helaas ook langs deze kant hetzelfde liedje. Theater, film, klassieke concerten of exposities ... het komt er veel te weinig van.