Ventura kneedt een amalgaam van uiteenlopende invloeden (indie, noise, shoegaze, post-hardcore, you name it) tot een opwindend staaltje rockmuziek. ‘Ultima Necat’ zit niet om een dubbele bodem verlegen en is alles wat een goeie gitaarplaat hoort te zijn: niet alleen luid en gevaarlijk maar tevens aangrijpend en vernuftig.

Op zijn tweede langspeler injecteert Deafheaven de furieuze blast beats en snijdende mitrailleurgitaren van blackmetal met meanderende shoegaze, ijle postrock en doorleefde screamo. 'Sunbather' is een epische, viscerale krachttoer.

Touché Amoré is een van de exponenten van de nieuwe lichting van veelbelovende post-hardcorebands die geen uitstaans hebben met flauwe emocore of pathetische aanstellerij. 'Is Survived By' is een kolkende screamoplaat waar snijdende gitaren, pompende ritmes en authentieke emoties de dans uitmaken.

Girls In Hawaii kneedt onbevangen melodielijnen en warme instrumentatie tot elf fragiele hymnes vol sfeer en emotie. ‘Everest’ baadt in het soort bitterzoete grandeur waarin het heerlijk verdrinken is.

Nadat 'High Violet' de poort naar de mainstream openbeukte, bevestigt 'Trouble Will Find Me' de status van The National als een van 's werelds meest geliefde indierockbands. Op zijn zesde langspeler perfectioneert de groep zijn schilderachtige arrangementen vol fijnversneden melancholie.

De Amerikaans-Belgische zangeres schippert heen en weer tussen southern blues, doorleefde soul, verstilde ballads en krakende rock. Smekend, smachtend, fluisterend of bezwerend: Trixie Whitley blijkt een grote dame met een klok van een stem.

Tweeëntwintig jaar na de shoegazeklassieker 'Loveless' pikken Kevin Shields en co de draad probleemloos weer op waar ze hem lieten liggen. Gelaagde, in noise en feedback gedrenkte gitaren en mesmeriserende zangpartijen tekenen voor een geslaagde return to form.

Het Kortrijkse collectief Amenra doet sinds 1997 koppig zijn eigen ding, wars van alle trends en hypes. Zijn handelsmerk: trage, hypnotiserende metal waar loodzware riffs en manische vocalen gekoppeld worden aan atmosferische passages en uitgekiende spanningsbogen. Eind 2012 bleek ook 'Mass V' een intens, meeslepend en overweldigend muzikaal epos dat resoluut mikt op een transcendentale ervaring. Een plaat die middels een aantal briljante optredens ook dit jaar bleef nazinderen.

Na het weergaloze 'Hidden' uit 2010, keren These New Puritans terug met een hermetisch doch briljant werkstuk in het schemergebeid van neo-klassiek, art rock en postrock.

NVRVD etaleert op 'Coma' een amalgaam van zwartgeblakerde genres zonder aan consistentie in te boeten. De groep combineert hardcore punk, doom en heavy metal tot een verpulverende wall of sound waar Neurosis trots op zou zijn.