Nadat prachtplaten als 'Alligator' (2005) en 'Boxer' (2007) vakkundig genegeerd werden door de mainstream, slaat The National met het nieuwe 'High Violet' keihard terug. De innemende bariton van Matt Berninger, de schilderachtige wisselwerking tussen de gitaren van Aaron en Bryce Dessner en de frivole ritmesectie van Scott en Bryan Devendorf, aangevuld met de oorstrelende arrangementen van Padma Newsome: 'High Violet' staat garant voor fijnversneden melancholie, perfect gedoseerd en van een buitenaardse schoonheid. De Ancienne Belgique bleek alvast een paar maten te klein, in het voorjaar mag ook Vorst Nationaal eraan geloven.

Na hun majestueuze debuut 'Funeral' (2004) en opvolger 'Neon Bible' (2007) breit het Canadese collectief Arcade Fire een heerlijk vervolg aan zijn discografie. De combinatie van barokke pop en extatische indierock is volledig intact gebleven: 'The Suburbs' neemt de luisteraar mee op een triomfantelijke geluidstrip vol bontgeschakeerde rocknummers waar je zowel op kan dansen als heerlijk bij kan wegdromen.

Voor hun nieuwste plaat verlieten de Amerikaanse mathcoremaniakken van The Dillinger Escape Plan de Relapse-stal en sloten ze een deal met het relatief onbekende Franse label Season of Mist. Dat maakte 'Option Paralysis' misschien iets moeilijker vindbaar bij de platenhandelaar, maar creatief legde het de band geen windeieren.  'Option Paralysis' trekt de geluidsregisters nog verder open en blijkt een hyperkinetische geluidstrip vol schizofrene vocalen, kervende gitaren en frenetieke ritmes, waar metal en hardcore gespeeld wordt alsof het free jazz is.

Was hun debuut-EP  ‘Artificial Sacrificial Darkness in the Temple of the Damned’ vooral luid en heftig, dan voegt ‘Master’ een nieuwe dimensie toe aan het verwoestende totaalgeluid van Drums Are For Parades. Het bebaarde Gentse triumviraat weet zijn verpulverende metalen furie te verpakken in gelaagde songstructuren en uitgekiende arrangementen die niet om een dubbele bodem verlegen zitten. Het resultaat is even hard als fascinerend.

Perfume Genius is het muzikale alter ego van Mike Hadreas en afgaande op zijn debuutplaat heeft hij er nog geen al te gelukkig leven opzitten. 'Learning' staat vol bloedmooie, hartverscheurende pianocomposities over misbruik, teleurstelling en depressie. Het zijn echter stuk voor stuk schitterende miniatuurtjes waar menig gekraste ziel troost in zal vinden.

Blood Red Shoes mag dan slechts als duo opereren, Steven Ansell (zang, drum) en Laura-Mary Carter (zang, gitaar) maken lawaai voor tien. Hun tweede langspeler 'Fire Like This' is een compromisloze, opwindende rockplaat waar de intensiteit en de overgave vanaf druipen. De erfenis van Kurt Cobain is in goede handen.

Nick Cave en zijn Bad Seeds laten hun innerlijke demonen ten tweede male de vrije loop, wat resulteert in een opgefokte testosteronbom die even hongerig klinkt als de wolf die de cover siert.

Op menselijk vlak mag Kanye West dan misschien een omhooggevallen schlemiel zijn, met 'My Beautiful Dark Twisted Fantasy' heeft hij alweer een nieuw hoogtepunt aan zijn discografie toegevoegd. Met de medewerking van onder andere Jay-Z, Elton John en Bon Iver kneedt de maestro rap, hiphop, soul en r&b tot een licht pompeuze doch geniale smeltkroes van stijlen. Een stijlvolle egotrip die men alleen maar goedkeurend kan ondergaan.