Toen het Britse psychedelicacollectief The Living Brain in 2000 uit zijn voegen barstte, ontsproten er een aantal nieuwe groepen die elk een eigen weg uitgingen. The Hand Museum en Rhombus of Doom bleven daarbij vrij trouw aan de psychedelische rock, terwijl Zukanican andere paden ging verkennen. De muziek die zij maken, drijft nog wel op rockgrooves en ook het gevoel van trance dat soms de bovenhand krijgt, verraadt de psychedelische erfenis van The Living Brain. De bezetting van drum, bas en synths werd echter uitgebreid met sax en trompet en de stijl verschoof algauw naar iets wat meestal nog het dichtste aanleunt bij freejazz.
Horse Republic is Zukanicans zesde uitgave maar slechts de eerste full-cd. Hij begint met het repetitieve 'Bug Hunter', waarin een machinale drum langzaam evolueert en verschuift terwijl de blazers hier en daar enkele flarden van melodieën tussen de tandwielen werpen. Het is een stramien dat Zukanican graag hanteert: ook 'Trawling for Horses' steunt volledig op een tribale drum- en percussiegroove die soms zelfs naar house of trance neigt. Eerst krijgt de ritmesectie het gezelschap van sciencefictiongeluiden uit Harry Sumnalls synthesizer. Wat later mag Ray Dickaty de rol van solist overnemen en op zijn saxofoon alle boventonen uitproberen. Bij het nummer 'Thingyo' wijkt de groep enigszins af van het dreunende, allesoverheersende ritme en komt de bas meer op de voorgrond. De vocalen en de accordeon maken dat deze track een ietwat volks karakter krijgt, maar het geheel klinkt ook veel meer poppy en jazzy dan wanneer alle aandacht wordt opgeëist door een industriële slagwerkgroove. Het improvisatorische contrapunt waarmee 'Shake Hands!' inzet is veelbelovend, maar jammer genoeg is de drum hier dan weer te weinig dragend en te verstild. De solo's in 'Where Are the Casualties?' schommelen wispelturig tussen pure free en korte melodische lijnen. Qua structuur is dit het meest diepgaande nummer en ook uit de percussie komt hier af en toe een interessant accent naar boven borrelen.
Omdat Zukanican het vooral moet hebben van het hypnotische ritme is de kans vaak groot dat de muziek na verloop van tijd behoorlijk saai wordt. Het feit dat er van harmonische variatie slechts zelden sprake is, brengt daar al weinig verbetering in. Bovendien zijn de nummers op Horse Republic eerder improvisatorische impressies dan welonderbouwde composities. Wie het als gefreakte dansmuziek bekijkt, zal op Horse Republic een paar heel fijne nummers aantreffen. Wie echter interessante freejazz hoopt te vinden, zal iets minder aan z'n trekken komen.
Meer over Zukanican
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
