Het Italiaanse trio Zu ontstond in 1997. Na twee jaar opgesloten in een kelder (vandaar de naam Zu, 'gesloten' in het Duits) aan een eigen stijl gewerkt te hebben bracht het een eerste album uit, 'Bromio'. Sindsdien heeft Zu met meer dan 300 concerten een sterke livereputatie opgebouwd. Dat het een live-cd uitbrengt, mag dan ook niet verbazen. Zu speelt voornamelijk harde, geïmproviseerde freejazz, maar vermengt deze met verschillende andere stijlen tot een energetische, neurotische mix. Op dit album komt deze mix vooral door het live-aspect zeer sterk over.
'Live in Helsinki' barst van de energie en de spanning en dat al vanaf de eerste seconden. Openingstrack 'The Elusive Character of Victory' bouwt op met drums en een rammelende baspartij waarna saxofonist Luco T. Mai krachtig invalt en het nummer uitbarst. Het hele nummer door wordt er gespeeld met een wisselwerking tussen ietwat dreigende stillere stukken en harde climaxen, een dynamiek die het hele verdere album zal blijven domineren. Zu zet met maar drie instrumenten indrukwekkend overdonderende walls of sound neer. Deze worden regelmatig doorbroken door meer gestructureerde delen. Dit is zeker het geval in 'Asmodeo', waarin bassist Massimo Pupillo af en toe opvallend tonaal en melodieus uit de hoek komt en hierbij begeleid wordt door redelijk regelmatige drums. Hierdoor krijgt het nummer een hoog rockgehalte dat ook in andere nummers doorgetrokken wordt. Zo heeft bijvoorbeeld 'Arbol de la Esperanza Mantente Firme' duidelijke metalinvloeden. De harde freejazz blijft echter overal primeren waardoor heel 'Live in Helsinki' één dikke, verpletterende geluidsbrij is die sterk aan elkaar hangt. Een opdeling in nummers lijkt zelfs ietwat kunstmatig. De pauzes tussen twee nummers, opgevuld door belachelijk beperkte applausjes met af en toe een gilletje, lijken eerder plekken waar naar adem gehapt kan worden, alvorens terug weg te zinken. De nummers die er op het gebied van stijl het meeste uitspringen zijn de drie laatste ('Epidurale', 'Untitled Samba for Kat Ex' en 'Muro Toto'), die opvallende stukken met redelijk klassieke, tonale jazz bevatten.
Door alle energie en kracht die 'Live in Helsinki' bevat, is het een ideaal album om de liefde op te bedrijven. Maar ook in andere situaties weet dit heftige, sterk samenhangende album zeker te bekoren.
Meer over Zu
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
