Eén van de grote elektronische dubbands uit Engeland, Zion Train, strooit inmiddels al zo'n kleine 15 jaar zijn 'happy vibrations' in de atmosfeer. Dankzij het Universal Egg label dat de band heeft opgericht, hebben inmiddels al ettelijke goede digidubbands de kans gezien om het spoor van hun voorganger te volgen. Hoog tijd dus om een eerbetoon uit te brengen aan die grondleggers van de, wat ze zelf noemen, wibbly wobbly wereld.
Dames en heren, dit is een klasbak!!! Vijftien elektronische bands bewerken met hun eigen opperste kwaliteiten het vrolijke reggaewerk van Zion Train. Dat resulteert in een pracht van een plaat die verdovend begint, maar naar het einde toe stevig in de dansschoenen kruipt. De gefreakte Nederlander Twilight Circus mag de spits afbijten. Loodzware en diepe instrumentale dubs met dartele melodietjes zweven doorheen de boksen en roepen meteen een bedwelmende nevel op. Tijd om naar hogere middelen te grijpen dus. Opvolgers en Universal Egg-genoten Vibronics en Dub Creator zetten deze trend met plezier verder, zij het dan dat ze de originele (vrouwelijke) stemmen wél in hun remixversies behouden. Op het eerste deel van deze plaat respecteren de artiesten het oorspronkelijke karakter en de kracht van de Zion Train nummers, maar voegen ze er een persoonlijke dimensie aan toe. De rode draad is goed te horen, maar wordt met veel aangename afwisseling bewerkt. Luister maar eens naar de vrolijke, met blazers ondersteunde instrumentale versie van Love Grocer of naar de meer donkere, downtempo dancehall bewerking van het Finse Bommitommi. Dankzij een zorgvuldig remixproces valt zelfs niet op dat maar liefst vier van de vijftien artiesten hebben gekozen om hetzelfde nummer als basis te nemen (dé Zion Train hit 'Love Revolutionary'). Vanaf track negen wordt het allemaal over een andere boeg gegooid en krijgt dansbare elektronica meer en meer de overhand. Transglobal Underground probeert een beetje ongelukkig Afrika met Azië te verzoenen door een breakbeatversie van 'Zion High' met veel Indische sitarloops en 'Asian Underground' ritmen te overspoelen. Het klinkt wat moeilijk en gemaakt. Een klein handje vol minder bekende artiesten stapt nóg meer richting discotheek. Een diepe jungleversie van eerder vernoemde hitsingle of een stevige clubtrance met Braziliaanse percussie ... het lijkt allemaal dik in orde. Enige bemerking is dat het goed opvalt bij deze dancebewerkingen dat het hier om remixen gaat omdat af en toe een melodielijntje eens niet 100% op zijn plek zit of de oorspronkelijke ritmen wat botsen met de stuwende beats die werden toegevoegd (wat bijvoorbeeld in Balafonics 'Do You See Love?' nogal te horen is).
Het is een knap verhaal, dat Zion Train heeft opgebouwd in al die jaren. Dat wordt ook op een knappe manier via deze plaat weergegeven: een verhaallijn die vertrekt in oprecht lome, diepe digidub en die over ragga, dancehall tot jungle, breakbeats en trance leidt. Ook al is het ene hoogtepunt meer geslaagd dan het andere, voor deze plaat mag gerust de universele Zion Train slogan gebruikt worden: one love!
Meer over Zion Train
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
