Met 'Where Ships Go By' laat de Nederlandse groep Zeal zijn derde ep op de wereld los. Met alweer vier schitterende nummers die subtiel zweven tussen postrock en indie bewijst dit vijftal dat het meer dan klaar is voor een volledig album.
Zeal weet al van bij de eerste seconde de juiste sfeer te creëren. 'From Scratch' bouwt zich op met een uiterste precisie. Een ingetogen, monotone gitaartokkel die gracieus overgaat in een heerlijke melodie ondersteund door een doordringende basrif. Wanneer de melodica aan het geheel wordt toegevoegd, wordt de melancholische ondertoon van het nummer volledig doorgedreven. Al bij dit eerste nummer blijkt de titel van het album niet zomaar gekozen. Het nummer doet met zijn wiegende melodie spontaan denken aan nachtelijke havendokken en eenzame, dronken matrozen. 'Black Fields' gooit het over een iets andere boeg. Drum en basgitaar leggen de basis waarop zangeres en toetseniste Gerdien den Boer met haar zwoele stem voortborduurt. De groep verliest zich niet in te breed uitgesmeerde instrumentale delen en weet voortdurend een nieuw prikkelend element te introduceren. Van de ingetogen klarinetpartijen van Jan Willem Wieland tot een korte kus van het glockenspiel. Deze trend van perfectie wordt ook verder gezet met 'Wilbur'. Het nummer ademt de sfeer en invloed van de trage, meeslepende muziek van groepen als Mogwai en Tortoise. De pakkende melodie effent het pad waarop de gitzwarte, melancholische tekst zijn weg vindt. We perish it all / A state of no concerning / Try to recall, try to rewind / When back on planet normal. Halverwege 'Forget Our Moves' wordt er dan weer gebouwd naar een opzwepende climax. De drums, gitaren en klarinet vermengen zich en heel kort gooit het vijftal alle ingetogenheid van zich af, om dan weer even stil en bescheiden te eindigen als ze begonnen waren.
'Where ships go by' heeft vier perfect getimede nummers vol van emotie, ingetogenheid en muzikale volwassenheid. De elementen worden steeds subtiel toegevoegd waardoor elk nummer een volledig op zich staand harmonisch geheel vormt. Dit maakt de ep kristalhelder en heel toegankelijk. Een kleine parel die weet op te vallen in de postrockvijver.
Meer over Zeal
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
