Bij ons is de Japanner Yukihiro Fukutomi eerder een nobele onbekende, maar in eigen land is deze man bijna een levende legende. Hij begon zijn carrière als house-dj in Tokyo op het eind van de jaren tachtig, maar ging gaandeweg ook zelf muziek produceren, waardoor hij al snel uitgroeide tot een van de belangrijkste voortrekkers van de Japanse dance- en clubscene. Ondertussen heeft Fukutomi om en bij de acht langspeelplaten op zijn palmares en stond hij op de loonlijst van tal van gerenommeerde buitenlandse labels als King Street, Hospital, Irma, Slip 'n' Slide, R&S en Compost. Sinds kort heeft hij opnieuw een album in de rekken liggen, waarop hij rustig voortbouwt op de melodieuze, zuiders getinte danselektronica die hem de laatste jaren meer en meer wereldwijde bekendheid bracht.
Dat Yukihiro Fukotomi niet alleen flink wat ervaring heeft op productietechnisch gebied, maar ook een doorleefde muzikale visie meedraagt, wordt op zijn meest recente cd 'Equality' nog maar eens duidelijk. Als een geboren cosmopoliet pendelde hij geruime tijd tussen Tokyo, Gotenburg, Londen en Philadelphia om al de invloeden en talloze gastbijdragen die hij op deze rondzwervingen verzamelde uiteindelijk in zijn eigen studio mooi samen te smelten tot één warm, positief geheel. Titeltrack 'Equality' steekt evenwel van wal met een kritische noot, als Amerikaans 'straatdichter' Rich Medina een balans opmaakt van de hedendaagse sociale realiteit over een intens rollende, funky, gebroken jazzgroove. Even gedreven, maar thematisch veel luchtiger is 'Peace', een schoolvoorbeeld van organische, vocale housemuziek met een flinke snuif soul. Diva van dienst is Lady Alma (bekend van haar werk met 4Hero), met wiens hulp Fukutomi op het einde van de cd het al even stimulerende 'Hooked' neerzet. Op 'All Over The World' krijgt de Londense rijzende ster Victor Davis op zijn beurt een schuifelende broken beat voorgeschoteld. Een zijdezachte, bijna croonende sambatrack is het resultaat. 'Love is to Blame' en 'Cat en Mouse' (feat. Isabella Antena en Ernesto) verkennen daaropvolgend gelijkaardige Braziliaanse (dans)paden. Twee sfeervolle intermezzo's later laat Fukotomi opnieuw zijn fascinatie voor de West-Londense elektronicascene blijken, als hij met 'Road To Nowhere' een futuristische, jazzy (lees: gesyncopeerde) danstrack serveert. Ook 'Continuous Function' moet het hebben van dezelfde kenmerkende energetische fluit- en toetsenriedels, warme en tegelijk onaardse synthtapijten en een potige ritmesectie. Op 'The Tambour' is eveneens sprake van een stevige dosis dansvloerplezier, zij het dat hier dan weer eerder geknipoogd wordt naar het klassieke (intelligente) techhousegeluid van grootheden als Carl Craig, Kenny Larkin en Stacey Pullen. Met 'Equality Pt.2' en twee 'four to the floor'-remixen van 'Peace' (Dimitri From Paris) en 'Equality' (Blackbeard) zet Fukutomi tot slot zijn houseroots nog eens lekker in de verf.
Op deze langspeler staat met andere woorden voor ieder wat wils. House, techno, jazz, broken beat of nu-soul, voor Yukihiro Fukutomi maakt het allemaal deel uit van eenzelfde muzikaal universum. Professionele gedrevenheid en oprechte liefde voor 'positieve' muziek staan bovendien hoorbaar centraal op 'Equality', dus mensen met een oor voor hedendaagse (vocale) dansmuziek met stevige wortels in het elektronische muziekverleden kunnen deze cd best eens gaan beluisteren. Dit is namelijk zo'n typisch plaatje zonder kapsones, mét evenwel genoeg onderhuidse diepgang om uit te groeien tot een bescheiden favoriet.
Meer over Yukihiro Fukutomi
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
