Na het verlies van muzikaal veelspuiter en sousafoonspeler Nat McIntosh was het zowel bang als vol verwachting uitkijken naar de nieuwe plaat van het Amerikaanse Youngblood Brassband. Op 'Is That a Riot?' komt deze unieke brass-hopgroep steviger uit de hoek dan op voorganger 'Center:Level:Roar'. Het uiterst geraffineerde kopergeweld van de vorige plaat is minder melodisch gelaagd geworden, maar is nog agressiever en is vaak enorm efficiënt ritmisch gearrangeerd zodat de morele opstand waar rapper/drummer Henzie-Skogen om schreeuwt extra uit de verf komt. Harde, rebelse ritmes zijn schering en inslag. Er wordt een grotere nadruk gelegd op de gemillimetreerde drumpartijen. Meer dan ooit verstomt het duo Henzie-Skogen / Patrou met hun onwaarschijnlijk strakke samenspel. De twee klinken als een geöliede machine die vuile ritmes spuit als gal over een verblinde, onverschillige (Amerikaanse) maatschappij. Ook de raps zijn op 'Is That a Riot?' prominenter. Henzie- Skogen is giftiger dan ooit en spuit intellectualistische, literaire kritiek op het Amerikaanse beleid (felle anti-oorlogskritiek, een elegie voor New Orleans) en de apathie van de burger in beklemmende beelden als "Once a benevolent president tears open your cheek a tongue will come flopping out. It will lay on the ground licking brown slush off our frozen streets. Then it will die. Your love curdled already besides."
Het album steekt van wal met 'March' meteen het idee van de opstand. Een ratelend legermarsritme wordt zacht ingezet om langzaam op te bouwen. Heel ver naar achteren gemixt situeert Henzie-Skogen het nummer: ...To gather in us the desire for motion towards ... motion to make that movement vertical [...] It is in the air ... take what is yours. Een saxlijntje dwarrelt verdrietig en kreunend nostalgisch tussen een opzwepend opzettende drum. Diepe bastonen tekenen een lugubere sfeer die excaleert in een razende ontploffing van kopergeweld en een hakkend ritme; een opbouw die doet denken aan nummers uit 'Center:Level:Roar'. Na deze sonische vernieling valt het nummer in een dreigende stille impasse. Henzie-Skogen brengt zijn erg suggestieve, donkere tekst op een spoken word-manier, begeleid door een zich in bochten wringende sax. In de verte komt alweer de legerroffel opzetten.
'Nuclear Summer' is een onwaarschijnlijk krachtig nummer. Tekstueel overstijgt de rapper zich, profiterend van een drijvend ragga-ritme. Het refrein roept op tot meer moreel bewustzijn en handelingen naar dat bewustzijn. Allesverwoestend knallen de blazers en illustreren met een woest pulsend ritme de frustratie. Sax en trompet scheuren met hoge, snijdende lijntjes door het hele gebeuren om samen met een extatische drum een eindclimax in te zetten.
Nummers als 'Waiver' en 'Jem' zijn rustpunten voor de luisteraar. Het korte, drumloze 'Jem' klinkt als een begrafenisode en bevat haast klassieke patroontjes die subtiel in elkaar worden vervlochten. De trompetten hebben een erg ijle klank en vormen prachtige, tranende akkoorden. Voorzichtig wordt er met dynamiek gewerkt in de uitgesponnen noten: subtiele, beheerste crescendo's creëeren een ingetogen spanning die zwaar gaat hangen op de gemoedstoestand van de luisteraar.
Opvallend in een nummer als 'Waiver' is dat tenorsaxofonist Joshua Smith een belangrijke rol is toegedicht op de plaat. Hij is het die de complexere frases in de melodieënpuzzel last en laat in zijn solo's een vrijere vorm zien waarin hij duidelijk een grote jazzbagage tentoonspreidt.
'Is That a Riot?' is een geweldig sterk album waar doorwrochten ritmes, functionele dynamiek en pure melodieën elkaar aanvullen om een diepere inhoud naar boven te brengen. Neologismen zijn in in de muziekindustrie. Youngblood Brass Band maakt Riot Jazz / Drum Corps Punk / Post-Hype. Ondanks de ietwat gekunstelde zoektocht naar een originele genreomschrijving mag wel gezegd worden dat op 'Is That a Riot?' inhoud vorm is en vorm inhoud.
Meer over Youngblood Brass Band
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
