'The Tao of Yo' is de tweede cd die gitarist Vernon Reid (Living Colour) en DJ Logic als de Yohimbe Brothers op de wereld loslaten. De cd heeft echter niet de potentie van het gewas yohimbe dat door DJ Logic als natuurlijke viagra omschreven wordt. Eclectisch is de cd zeker en het geheel wordt proper gepresenteerd, maar het geluid is transparanter en minder vol dan op de voorganger 'Front End Lifter'. Bovendien is er iets minder plaats voor elektronica en ook de extreme variatie van de vorige cd ontbreekt wat op 'The Tao of Yo'.
In plaats daarvan is het aandeel hiphop op deze cd duidelijk toegenomen, al kan het geheel nog steeds moeilijk als hiphop pur sang bestempeld worden. Daarvoor zijn de invalshoeken te divers, een effect waar de kleine stoet gastvocalisten niet vreemd aan is. Opener 'Shine for Me' krijgt met de stem van Latasha Nevada een R&B-achtige vlotheid, waarbij Kelis' 'Milkshake' niet ver meer af is. Voor een extra raggasmaakje zorgt hier (en op andere tracks) Diggs Shantymann terwijl de knap ingewerkte scratches van DJ Logic hier ook al meteen te horen zijn. De manier waarop hij op deze cd dit dj-effect mooi weet te integreren in het geluid is het meest interessante aan 'The Tao of Yo': met Jason Kibler (DJ Logic) achter de draaitafels worden scratches geen effect, maar een integraal bestanddeel van het muzikale ritme. In 'Anchor' gaan er op sommige momenten zelfs meerdere lagen scratches gestapeld worden. Door de vocale bijdrage van Taylor McFerrin wordt deze track één van de zachter klinkende tracks op het album. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld 'TV' waar Vernon Reid een rokende elektrische gitaar bovenhaalt, wat met de raps van Mos Omega een aardig potje rapmetal oplevert. Liever klinkt 'No Pistolas': latinpop met wat reggae keyboards, een blazersample, meerstemmige zang en Ricky Quinones (gitarist van India.Arie) op gitaar.
Het grappigste nummer is 'Perfect Traveler (Tourist Europe)' waar een olijke beat en goedkope keyboards de dienst uitmaken, naast jazzy elektrische gitaarakkoorden. Hoewel het er eigenlijk ver over is en ook wel amusant kan deze track muzikaal niet echt boeien, iets waar 'The Tao of Yo' als geheel wel meer last van heeft. Er mag dan van alles wat in zitten, Vernon Reid mag een heel arsenaal aan gitaarmogelijkheden hebben en DJ Logic mag zowel smaak als techniek bezitten, het maakt van deze cd nog geen bijzondere luisterervaring. Daarvoor zijn de nummers iets te weinig zeggend, waardoor het "propere" geheel een wat matte bijklank krijgt.
Meer over Yohimbe Brothers
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
