De Brit Jon Attwood houdt van musiceren, zo blijkt. De man heeft inmiddels een berg ep's, cd-r's, singles en andere releases op zijn cv staan, uitgebracht op tal van obscure labels. Met 'Painted Sky' is hij officieel aan zijn zevende langspeler toe, naast vijf live albums en een dubbelaar vol remixwerk. Verder is Attwood de eerste Brit die zijn weg gevonden heeft naar het erg Scandinavisch getinte Resonant label, waar ondermeer ook het Canadese Do Make Say Think gehuisvest is. Toch is van enige overhaastheid geen sprake bij Yellow 6. Zijn dromerige, erg ijle gitaarlandschappen maken ook van dit album weer een aangename, fantasierijke trip.
Een subtiele mengelmoes van shoegazer, postrock en ambient is het kenmerk van Yellow 6. Met de gitaar als hoofdingrediënt worden tien muzikale promenades voorgeschoteld door het mysterieuze fantasieland van Attwood. De foto's van desolate landschappen en eindeloze wegen zijn bij dit plaatje in elk geval niet misplaatst. Open gespeelde gitaarthema's en holle, mysterieuze achtergrondtonen nemen de nodige tijd om tot ontwikkeling te komen. Harmonie en balans spelen een grote rol in deze langzaam omwentelende muzikale passages. Zo is een door traag drumwerk voortgedreven 'Common' nog vrij gevat en omkaderd, maar in het merendeel van de tracks meandert het geheel heerlijk weg, om af en toe weer boven te komen kabbelen. 'Realisation' is met zijn lome, rollende gitaarloops en minimale invulling een ver ingedommelde droomfantasie. Door gebruik van voldoende variatie in ritmiek, kleur en structuur houdt Yellow 6 de luisteraar echter goed vast. Zo is 'Eighteen Days' een pracht van een shoegazer-song dat op een album van Slowdive niet had misstaan: holle, meanderende gitaren en zacht schuifelende snaredrums bieden een mooie combinatie van diepe, geruststellende bastonen en hoge, ijl zwevende klanken. Het aanklevende 'Requiem for Julian' is dan weer een fijne, sluimerende nabeschouwing van zijn hemelse voorganger. Het geluk lijkt haast niet op te kunnen. Misschien dat hardnekkig hoppende drums in de twee afsluitende tracks ('Maré' en 'Azure') wat magertjes overkomen en afbraak doen aan het ijle, haast onvatbare karakter van deze plaat.
Met 'Painted Sky' lijkt Yellow 6 wel aan zijn meest indrukwekkende plaat toe ooit. Het ontbreken van gastzangers die op vorige werken wel prominent aanwezig waren, prikkelt de dromerige muziek van deze artiest. Misschien dat er hier en daar nog een tikkeltje aan de ritmiek kan gesleuteld worden, maar voor het overige biedt deze plaat heerlijk rustgevend genot
Meer over Yellow6
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
