Met ‘Black Magic: All Mysteries Revealed’ brengt Year Long Disaster zijn tweede album uit. De band zelf vindt zijn oorsprong in Los Angeles en is in 2003 opgericht door zanger/gitarist Daniel Davies (die een patrimonium met zich mee zeult als zoon van de enige echte Dave Davies, gitarist van de sixties band The Kinks) en bassist Rich Mullins, bekend van Karma To Burn (op wiens laatste album Daniel een gastnummer mocht inzingen).
Maar Year Long Disaster koppelt zich blijkbaar graag los van die referenties; zelf spelen ze hardrock en heavy metal met een feel die ontsnapt lijkt uit de slaapkamer van een enthousiast headbangende metalfan uit de jaren ’70. Vooral op de eerste helft van de plaat staan de riffs strak en de vocalen scherp en hoog, waarbij oude helden als Judas Priest niet ongewenst het achterhoofd binnendringen.
De opener van de plaat (afgezien van de korte intro ‘Black Magic’) getiteld ‘Show Me Your Teeth’ omvat dit alles: een song waar de gitaren, bas en drum hun spieren mogen rollen op deze heavy metal met al bij al toch een geslaagde eigentijdse invalshoek. Daar blijkt Daniels stem trouwens goed bij te passen; met hoge, lange tonen vliegt hij over de refreinen, terwijl hij in de strofes de maten stevig doorsnijdt. De invloed van Rich Mullins’ basspel is geringer, al past hij perfect in zijn rol als bassist en maakt af en toe een passage op de voorgrond.
Halfweg wijzigt ‘Sparrow Hill’ de kleur van dit album; loggere riffs slaan hun weg en de stonerinvloeden komen boven water drijven. Meteen hierna staat ‘Seven Swords’ te wachten, verrassend genoeg het enige akoestische lied op dit album. Geen opmerkelijke meerwaarde, maar daarom geen mindere song en een welgekomen afwisseling. Omdat het tempo vanaf hier wat lager ligt doen de songs zich minder voor als heavy metal, al blijft het testosteronpeil wel op constante hoogte.
Year Long Disaster varieert bescheiden in zijn invloeden; van heavy metal tot het tragere stoner rock en daartussen de ruwe combinaties die dat teweeg brengt. Geen van allen biedt hen echter een eigen originele sound, het hele album kent slechts weinig uitschieters, waardoor het gevaar bestaat het gros van de songs als één pot nat te classificeren. Dit even terzijde heeft deze relatief jonge Amerikaanse band een goed werk afgeleverd en een sterk geluid neergelegd met genoeg ballen en stoten om alsnog te blijven boeien.
Meer over Year Long Disaster
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
