Yann Tiersen maakte zichzelf onsterfelijk door zijn soundtrack van de film "Le fabuleux destin d'Amélie Poulin". Met zijn repetitieve melodieën op piano, melodica en accordeon schiep hij meesterlijk een onschuldige, vrolijke melancholie die hem in één klap wereldberoemd maakte. Shannon Wright is heel wat minder bekend, maar heeft in de jaren waar ze haar vier albums maakte een reputatie gekregen van een sterke performer. Op dit album, dat gecomponeerd en opgenomen werd in een luttele 20 dagen, slaan de twee de handen in elkaar, met een prachtig album als resultaat.
Het titelloze album heeft een zekere epiek over zich. Elk nummer creëert dan wel, door gebruik te maken van een breed gamma instrumenten, effecten en stijlen, een eigen atmosfeer, maar tegelijkertijd lijkt er door de hele plaat een verhaal te lopen, een logische structuur die een nummer het logische gevolg op het vorige en de aansluiting op het volgende laat zijn. Zo zijn de eerste vier nummers rustig en mystiek door repetitieve melodieën à la Wim Mertens op piano (voornamelijk de pianomelodie in het derde nummer 'Sound of the Bells' doet sterk aan deze laatste denken), accordeon en viool en de frêle, zachte stem van Shannon Wright die iets weg heeft van Beth Gibbons van Portishead. Op 'Dried Sea' en 'While You Sleep' neemt de gitaar plots een belangrijkere plaats in en worden de nummers ook wat steviger. De Yann Tiersen van 'Amélie Poulain' is op nummers als 'While You Sleep' ver te zoeken. Een noisy rockgitaar en volle drums begeleiden krachtig een elektrische viool en een veel stoerder zingende Shannon Wright. Dit nummer doet dan ook denken aan een soort vervrouwelijkte versie van een dEUS-nummer. De relatieve rauwheid van deze twee nummers echoot nog na in 'Ode To a Friend', dat opent met een distortion piano en dan weer de meer repetitieve rust opzoekt zoals in het eerste deel van de plaat, en in het prachtige 'Callous Sun'.
Het is tegelijk wél en niet duidelijk dat dit album op heel korte tijd tot stand is gekomen. Wél duidelijk door de heel homogene sfeer die het album uitdraagt en de harmonie waarmee de stukken aan elkaar lijken gereigd te zijn. Niet duidelijk omdat alle nummers stuk voor stuk gerijpt lijken, product van tijdlang afstemmen en creëren, hernemen. Yann Tiersen en Shannon Wright lijken elkaar muzikaal perfect aan te vullen, wat doet hopen dat deze twee samen nog meer werk de wereld insturen. Het zal alvast een behoorlijke klus worden om dit prachtige eerste album te evenaren.
Meer over Yann Tiersen & Shannon Wright
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
