Wie zijn ziel verknocht heeft aan de sacrale countryfolk van 16 Horsepower zit bij Wovenhand ook aan het juist adres. Centrale spil van beide bands is immers de profetische leadzanger David Eugene Edwards die zowel met woorden als muziek wondermooi kan knutselen. Deze derde plaat van zijproject Wovenhand is een semi-akoestische singer/songwriterparel die, omwille van zijn kalme uitstraling, helaas een beetje gebukt moet gaan onder het verwijt een flauw afkooksel te zijn van zijn voorgangers.
"The world will bow / the knees will be broken / for those who don't know how". Als vanouds haalt David Eugene Edwards met zijn warme, beverige stem het onderste uit de krochten van zijn ziel. De zang en lyriek zijn dan ook het voornaamste handelsmerk van Wovenhand. Fijn uitgekiende, so(m)bere instrumentale invulling staat hier ondergeschikt aan het vocale element. Volle pianotoetsen en viola zorgen samen met gitaar, bas en een schuifelende drum voor mysterieuze spookfolk die zelfs een kampvuur zou doen uitdoven. Klokgelui, cello of vibrerend orgel dragen op hun manier mee aan de dramatiek van 'Consider the Birds'. Dieptrieste klanken vullen mooi de doemdenkerige gedachtegang aan van deze onheilsprofeet. Bij zes van de tien nummers is David Eugene overigens zelf 100% verantwoordelijk voor deze muzikale omlijsting. In het prachtige, volledig zelf ingespeelde 'To Make a Ring' bewijst de man zelfs goed weg te kunnen met percussie en doet met handtrom het geheel nogal Keltisch overkomen. Enkele luidere kreten en een opbouwend klankspel hebben behoorlijk wat gemeen met die andere zwarte grootmeester, Nick Cave. De kracht van deze cd zit echter niet enkel in de soms overweldigende climaxen, maar zeer zeker ook in de serene stukken (die nog meer klemtoon leggen op de teksten). Zo is het akoestisch murmelende 'Chest of Drawners' (zie citaat boven) een afdaling in éénieders tranendal. Hetzelfde geldt voor het schuifelend trage 'Oil on Panel' of voor het dreigende 'Tin of Finger', waar David Eugene zijn geliefde banjo nog eens ter hand neemt. De muzikale virtuositeit van deze klankkunstenaar kent duidelijk geen grenzen.
Deze plaat van Wovenhand benadert nogal sterk het werk van 16 Horsepower. Hoewel de banjo slechts sporadisch aan bod komt en de tekstuele invulling nóg zwartgalliger is dan bovengenoemde band, blijft de muzikale kracht van David Eugene Edwards een bewonderenswaardig handelsmerk. 'Consider the Birds' is met zijn grijze layout daardoor een pracht van een herfstplaatje.
Meer over Wovenhand
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
