Sommige bands zijn nooit tevreden met hun originele muzikale keuze. Neem nu Wolverine. Toen deze jonge band net kwam piepen speelden ze death metal. Tegenwoordig spelen ze progressieve metal die flink wat zachter is dan wat hun wortels zouden verraden. Als geheel zijn ze er in elk geval op vooruit gegaan, maar het is wel jammer dat 'The Window Purpose' een wat halfslachtige plaat is.
Wolverine heeft hoorbaar goed geluisterd naar wat progmetalgrootheden Pain of Salvation uit de koker persen. Er wordt op een zeer hoog niveau gespeeld en elke muzikant klinkt als een absolute grootmeester op zijn respectievelijke instrument. 'The Window Purpose' is bij wijlen bijzonder rustig en zweverig. Links en rechts komt de extreme grom van drummer Marcus Losbier iedereen nog even herinneren wat voor extreme muziek deze band vroeger speelde. Diezelfde grom is echter compleet onrepresentatief voor de muziek die Wolverine vandaag maakt en zit niet bepaald lekker in het geheel. De band schakelt fluks tussen akoestische droompassages en een elektrisch ontwaken in een harde wereld waar verdriet en melancholie de dienst uitmaken. Het klinkt allemaal behoorlijk neerslachtig bij momenten. Ook al is de sfeer zwaarmoedig, de meeste arrangementen zijn vrij druk, waardoor het soms lastig is om meteen vat te krijgen op de songs. Dat kan uiteraard een toegevoegde waarde vormen, maar bij Wolverine willen de liedjes iets te vaak te veel richtingen uit en eindigen ze al zwalpend op een oceaan van technisch kunnen. Het vermoeden rijst dan ook dat deze band gebaat zou zijn bij eenvoud en soberheid.
Het is bewonderenswaardig dat dit jonge zestal een plaat als 'The Window Purpose' heeft kunnen maken. Het vernuft van de muzikanten staat buiten kijf. Maar zoals vaker gebeurt zijn er net iets te weinig pakkende songs en sleept de plaat zich wat naar een prematuur einde toe.
Meer over Wolverine
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
