Mozart blijft bovenal een componist van opera en sommige ouvertures van zijn opera's kunnen tot zijn beste instrumentale composities gerekend worden. Deze plaat stelt de ouvertures tot de bekendste opera's van Mozart voor: 'Idomeneo', 'Die Entführung aus dem Serail', 'Der Schauspieldirektor', 'Le Nozze di Figaro', 'Don Giovanni', 'Cosi fan Tutte', 'La Clemenza di Tito' en 'Die Zauberflöte'. Drie Duitse dansen, die Mozart voor het keizerlijke hof in Wenen schreef, en de bekende 'speelgoedsymfonie' van vader Leopold Mozart maken deze plaat, die een compilatie van opnames uit 1979 en 1982 is, af.
De uitvoeringen zijn erg klassiek geïnterpreteerd, bijvoorbeeld wat fraseringen en versieringsnootjes betreft, en ver verwijderd van de manier waarop belangrijke oude muziek ensembles Mozart tegenwoordig spelen. De balans zit echter goed, met zachte koperblazers en een sectie houtblazers die als een heel hechte groep klinkt. Sommige ouvertures zijn natuurlijk meer geslaagd dan anderen. De ouverture tot 'Die Zauberflöte' klinkt, door het overwegend trage tempo, bijvoorbeeld eerder statisch, met akkoorden waarmee de opera begint die erg lang uitgerekt worden. Ook de ouverture tot 'Idomeneo', met zijn majestueuze begin en statige ritmes, had misschien wat meer kunnen hebben. 'Le Nozze di Figaro' doet het meteen stukken overtuigder; deze vrolijke muziek wordt erg enthousiast gespeeld en zo wordt een sfeer van opgewonden drukte gecreëerd, die het ideale voorspel tot deze opera buffa betekent. Ook 'Don Giovanni' valt meteen in de smaak, vooral omdat dirigent John Lubbeck net de juiste hoeveelheid drama en huiver in de duistere inleiding van de ouverture kan steken. 'Die Entführung' en 'La Clemenza di Tito' zijn ook de moeite waard, al steelt de vrijwel onbekende ouverture tot 'Der Schauspieldirektor' de kroon. Het werkje zit vol interessante vondsten en wordt vrolijk en speels uitgevoerd. De ouverture tot 'Cosi fan Tutte', valt dan weer een klein beetje tegen, vooral omdat de houtblazers, die bijna doorheen het hele werk snelle figuurtjes spelen, niet altijd even perfect in elkaar grijpen.
Bij de drie Duitse dansen KV.605 valt vooral de laatste op, met zijn imitaties van militaire trompetmotieven, posthoorns en sleebellen. De dansen zijn verder eerder kleinigheidjes en worden ongecompliceerd vlot en vrolijk gespeeld. Leopold Mozarts 'speelgoed' symfonie, lang toegeschreven aan Joseph of Michael Haydn, is speelse ontspanningsmuziek. Het werk maakte oorspronkelijk deel uit van een langere Cassation, dat is gelegenheidsmuziek die meestal buiten uitgevoerd werd. Later werden allerlei 'geluidjes' toegevoegd: trommeltjes, speelgoedtrompetjes, ratels en verscheidene soorten vogelgeluidjes. Grote muziek is dit zeker niet, maar het tovert wel een glimlach op het gezicht van wie ernaar luistert.
De uitvoeringen op deze cd zijn niet de beste die er op de markt zijn en sommige luisteraars zullen zeker het meer gedreven karakter van een uitvoering op authentieke instrumenten missen. Maar hoewel sommige werken beter gespeeld worden dan anderen, is dit in zijn geheel een erg genietbare en leuke plaat, zeker de moeite waard om in een verzameling te hebben.
Meer over Wolfgang Amadeus Mozart, Leopold Mozart
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
