Witchcraft is een Zweeds viertal dat met 'Firewood' een tweede album op de markt gooit. Frontman Magnus Pelander heeft in Zweedse kringen al een stevige reputatie uitgebouwd. In de stijl van hun succesvolle zelfgetitelde debuutalbum borduurt 'Firewood' verder op doomrock uit de jaren '70 zoals Black Sabbath die toentertijd demonstreerde. Met 'When the Screams Come' staat er zelfs een cover van hun helden van Pentagram op. Alles werd trouwens opgenomen met materiaal uit de jaren '60 en '70.
Wat meteen opvalt, zijn de lang uitgesponnen riffs bovenop de zware ondertoon van bas en gitaar. Bovendien is het gitaarspel van een technisch zeer hoog niveau, zodat het luisterplezier daardoor al gegarandeerd is. De solo in 'If Wishes Were Horses' is één van de betere op de plaat, op de voet gevolgd door het vingervlugge gitaarspel in 'Mr. Haze'. De soms tegendraadse en pathetische zang is eveneens opmerkelijk en dat door zijn kracht en precisie. Toch is het gevaar reëel dat de al bij al trage en gladde sfeer van de plaat begint te vervelen. Witchcraft slaagt er namelijk niet in om ook maar één cliché van de klassieke rock te doorbreken. Vanuit nostalgisch oogpunt is dat een leuke ervaring, maar boeien kan het niet altijd. Daarbij komt nog dat zowat alle nummers onderling inwisselbaar zijn. Gelukkig kan 'Sorry Evoker' even wat afwisseling brengen. Mede door het rustegevende effect van een fluit klinkt het nummer wat zachter dan de andere. 'You Suffer!' is dan weer kort en krachtig.
'Firewood' is dus vooral een nostalgieflash. Zonder schaamte brengt Witchcraft klassieke rock met een ondertoon uit de doom. Dat ze dat op een erg hoog niveau doen, pleit in hun voordeel, dat ze niets nieuw doen is een goede reden om het album links te laten liggen.
Meer over Witchcraft
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
