In navolging op de prachtige livedvd 'On The Box' van het Wire optreden van 1979, volgt nu een cd mét dvd van een optreden in 2004 op het Triptych festival in Schotland. Na een rommelige tussenperiode is dit avant-garde trio immers weer helemaal terug van weggeweest en daar is deze gierende weergave 'The Scottish Play: 2004' een prima bewijs van. Een kwarteeuw na geboorte is deze band nog steeds toonaangevend voor menige postpunker die het doe-het-zelf gevoel aanhangt. Een mooi afgewerkte set die opent met recent materiaal 'Send' en eindigt met de klassiekers van het befaamde 'Pinkflag'-debuut zet de weide duidelijk op stelten. Dankzij cineast Tom Gidley is een face-to-face ontmoeting op podium met de groep met veel details opgesmukt. Als extraatje zijn nog enkele stukken meegegeven van Observation Camera #1, een totaal abstract optreden een jaartje eerder op het Only Connect festival te Londen; kwestie van dit document wederom zo volledig mogelijk te maken.
De heren hebben het weer fijn bekeken: een dubbelpack met zowel cd als (uitgebreidere) dvd maakt dit muziekwerk geschikt voor alle spelers, wat niet kan gezegd worden van alle huiskamers. Zo'n dik uur lang rammen deze vier heren immers het behang van de muren. Fragmentarisch camerawerk en het werken met veel duisternis in plaats van podiumlicht zijn sfeerbepalend voor dit livedocument. Zo rijst Wire langzaam uit het duister op. De haren, indien nog aanwezig, zijn inmiddels wel al wat grijs geworden. Het strakke en agressieve spel van deze postpunkers is echter geheel niet afgezwakt. Recentere parels als 'Mr. Marx's Table' en 'The Art of Stopping' en vele anderen gieren als een sneltrein voort, terwijl ze duidelijk op subtiel uitgekiende gitaarklanken mogen steunen. Ingehouden partijen wisselen dankzij een vlotte klik op de pedaal het overdonderend kabaal waarbij zowel een metaalachtig effect als distortion toch permanent aanwezig blijven. Laat in deze langgerekte partijen zanger Colin Newman de longen uit zijn lijf sleuren en de overweldiging is compleet. Wire draaft ongegeneerd door. Toch lijkt het soms dat deze vier Britten de grootste moeite hebben om hun eigen muziek bij te houden. Door veel close ups leeft de toeschouwer mee met de inspanningen van de groep die uit de krachtige mimiek van de leden op te lezen valt. Beelden van publiek zijn hier overbodig, al laat dit wel duidelijk zijn enthousiasme horen. Met steeds groeiende agressiviteit en kracht dondert Wire doorheen zijn set. Wanneer tegen het einde aan vier nummers uit het debuut 'Pink Flag' worden uitgespuwd, luwt duidelijk de storm een beetje en ruimt woede plaats voor nostalgie. Tijd voor een adempauze is echter niet gegund.
De erg obscure, duistere ambientklanken waarmee Wire dit optreden opent, maken al heel snel plaats voor die typerende, loeiharde gitaren die het publiek een uur lang in de ban houden. Met een evolutie van moderne, industrial-achtige nummers naar het originele, eerste werk heeft de groep alvast een mooie set bij mekaar. In combinatie met erg directe, duistere beelden geeft deze dvd een sfeer weer die prachtig past bij het stormachtige geluid van deze groep. Door de experimenteerdrift van Wire nog even in de verf te zetten met vier extra nummers uit Observation Camera # 1, wordt meteen ook eer betuigd aan de geschiedkundige waarde van de band. Dat maakt van dit muziekdocument in elk geval een erg volledig en overtuigend geheel. Benieuwd hoe lang de groep het op deze manier nog volhoudt.
Meer over Wire
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
