Zo'n drie jaar geleden mocht de generatie oudere postpunkers even zijn hartje ophalen: een dikke kwarteeuw na verschijning werd het moeilijk vindbare debuut van Wire heruitgebracht. Het experimentele Britse kwartet werd met zijn nog steeds fris klinkende, hoekige gitaarpunksongs helemaal geherwaardeerd. Hoewel de band al enige tijd aan een wedergeboorte bezig was met ep's 'Read & Burn 01' en '02' en een halfslachtige langspeler ('Send'), is Wire nu helemaal terug. Als voorbode van een volwaardige cd, is er alvast de vier songs tellende 'Read & Burn 3'. Ook ditmaal gaat het om totaal nieuw materiaal dat op geen enkele andere langspeler zal te bespeuren vallen en niet zomaar om een tussendoortje. Vijfentwintig minuten spectaculair gitaarvertier en een nieuw bandgeluid zijn immers geen zaken om even snel weg te cijferen.
Het getuigt wederom van lef: na een half decennium podiumstilte uitpakken met een eerste nummer dat een kleine tien minuten duurt. Een diep zoemende bas, tikkende ritmen en de narratieve, Lou Reed-achtige stem van Robert Newman bieden de introductie voor een track die zich mooi ontplooit in vlotte, samen gezongen postpunk-refreinen. '23 Years too Late' is niet enkel een duidelijk statement (refererend naar de eerste comebackperiode), maar ook een heerlijk onrustig, krachtig nummer. Een permanente afwisseling tussen intrigerende strofe en openbarend refrein klimt op tot een stevige 'headbanger' die geen seconde te lang lijkt te duren. Opvolger 'Our Time' doet het allemaal iets langzamer, maar knipoogt met zijn marcherende ritmen, psychedelisch gitaarwerk en neurotische robotstem terug richting de oude new wave-uitspattingen van Wire. Het arty gezelschap heeft hier duidelijk opnieuw gekozen voor songs met een vernuftige melodieuze complexiteit. Toch gaat 'Read & Burn 03' ook voor een grote toegankelijkheid. Het viertal knipoogt zelfs even richting doordeweekse poprock. Zeker de twee laatste songs op deze ep zullen fans van het eerste uur mogelijk doen wenkbrauwfronsen. Basgroove, hoekige ritmen en stevig gitaarwerk zijn wel aanwezig, maar niet meer echt vernieuwend in het huidige post-wave tijdperk. Een erg volle, wijd klinkende eindproductie spreekt het heerlijk rommelige do-it-yourself-verleden van de groep nogal tegen. Vooral de rechtdoor dravende afsluiter 'Desert Driving' overtuigt in dat opzicht mogelijk net iets minder, hoewel Wire ook hier weer vasthoudt aan een beklijvende, mooi gebalde melodie die aardig weet te rocken.
Wire heeft het zichzelf weer niet gemakkelijk gemaakt. Oude fans zullen hun band in deze ep nog wel erkennen, maar misschien even ongerust zijn door de nieuwe koers die wordt ingeslagen. Als eerste kennismaking met de band is dit korte plaatje niet echt ideaal. Desalniettemin is 'Read & Burn 03' een ijzersterke cd met een grote groeikracht.
Meer over Wire
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
