Over een vreemd koppel gesproken! Dat de rasta Winston McAnuff ofte Electric Dread niet vies is van stijlvermenging, bewees hij al eerder door de hand te reiken naar rock, soul, funk en zelfs punkmuziek. Op zijn vorige studioplaat ‘Paris Rocking’ werkte hij samen met de Franse straatfunkband Java en die liefde is blijven nazinderen via hun accordeonspeler Fixi, die ondermeer ook met Tony Allen samenspeelt. Op ‘A New Day’ vinden de twee elkaar in een erg eigenwijs, intrigerend muzikaal kader.
‘A New Day’ presenteert veertien tracks lang een hybride van broeierige folk, blues, afrobeat, jazz en reggae. Centraal staan het zwierige sfeerspel van de accordeonist en de gepassioneerde, beklijvende zang van McAnuff, die zijn Jamaicaanse roots voornamelijk overeind houdt door zijn typische uitspraak. “You’re welcome to my garden of love” opent de rasta in opperste intimiteit, om vervolgens over te schakelen in een swingend volksmuziekje met ‘One Two Three’.
Op een of andere bizarre manier gaan de unieke samenhorigheid van de gezapige accordeon, de broeierige onderliggende ritmes en de vrolijke zang van de progressieve reggaester perfect samen. Nummers klinken erg toegankelijk, haast vanzelfsprekend. Culturen smelten samen in ‘You and I’, waar afrobeatster Tony Allen achter de drums plaats neemt en jazztrompettist Nicolas Giraud zowel een zenuwachtige ondergrond als swingende tussenfrasen verzorgt. En dan is er halfweg de plaat plots een broeierig gangsterverhaal dat zich afspeelt in de straten van New York. Onder loeiende sirenes en een wippende accordeon verhaalt McAnuff het relaas van straatcrimineel Johnny. De tussenliggende pianoriff en het voorzichtig insluipen van een klagerige elektrische gitaar verhogen de spanning in dit onweerstaanbaar, ronduit verslavend nummer vol passie en medelijden. De frivole opvolger ‘I’m a Rebel’, die subtiel ritmisch ondersteund wordt met een heuse beatboxer, kon niet beter geplaatst worden.
McAnuff & Fixi sieren en zwieren, maar laten in al hun ogenschijnlijke eenvoud stevige sporen na. In een perfecte productie worden bijdragen van triangel, tamboerijn en percussie subtiel naar de achtergrond verdreven in een song als ‘Economical Crisis (Coconut)’. Het zorgt ervoor dat een volks, akoestisch gevoel blijft overheersen. Spontaniteit en de liefde voor muziek zijn onderhuids alom aanwezig en komen regelmatig ook aan de oppervlakte, zoals in een traditioneel klinkend ‘Let Him Go’ dat met zijn bossanovaritme de Jamaicaanse slaggitarist Earl “Chinna” Smith als expliciete gast naar voren schuift.
‘A New Day’ is zowel in muzikaal opzicht als qua sfeer een volledig unieke plaat. Winston McAnuff en Fixi blijken in hun totaal verschillende culturele wereld perfecte bloedbroeders. Wie een reggaeplaat verwacht, is er helemaal aan voor de moeite! Dit is meer, veel meer …
