De gouden jaren van de Oostenrijker Klaus Waldeck gaan terug naar eind 21ste eeuw, een periode waar Krüder en Dorfmeister, triphop en reggae met veel psychedelische effecten samensmelten in een lome en hippe cocktail en waar hoezen met hallucinogene effecten of bedwelmende paddenstoelen schering en inslag zijn. Het onovertroffen debuut, 'Balance of the Force', kent zoveel aanhang dat zelfs een remixplaat wordt uitgebracht met ondermeer werk van Thievery Corporation, Fauna Flash en Rockers Hi-Fi. Daarna blijft het echter opvallend kalm rond deze Ween. Enkele onopvallende releases en remixen ten spijt, duurt het pas tot 2007 vooraleer Waldeck zich opnieuw tracht te herpakken. Op 'Ballroom Stories' is het geluid getransformeerd tot een mengelmoes van hedendaagse elektronica, reggae en ballroomjazz uit de jaren '50. Gelukkig betekent deze ommezwaai helemaal geen afbraak van de muzikale kracht van deze artiest.
Ergens is het moeilijk een dubbel gevoel bij deze plaat te onderdrukken. De opflakkering van naoorloogse bigband- en ballroommuziek is alles behalve nieuw of fris. Hetzelfde geldt voor een combinatie van triphop- en reggae-invloeden waar Waldeck inmiddels reeds lange tijd mee goochelt. Toch klinkt deze langspeler onwaarschijnlijk zwoel. Broeierige jazzblazers, leuk wandelende pianothema's of vocale vibraties van diva Zebedee tillen dit erg lichtvoetige plaatje soms naar een hoog niveau. Zo maken sfeervolle klasseparels als het wandelende rocksteady nummer 'Memories' nogal weinig uitgesproken tussenpozen als 'Jerry Weintraub' of 'Midsummer Night Blues' (met Marvin Gaye sample) meer dan goed. Sensualiteit kent haar hoogtepunt in opener 'Make My Day' terwijl 'Addicted' een heerlijk speelse liefdesverklaring inhoudt. Met gevoel en emotie als voornaamste katalysatoren, trekt Waldeck zich uit een breed middenveld van zomerse sfeermuziek. Een vette knipoog richting Balkan ('Addicted') of heerlijk bombastische dramatiek in een Sinatra-achtig 'So Black & Blue' (met Pressure Drops Brian Amos als crooner) zijn dan ook zeker succesingrediënten die hier scoren. De ballroom verhalen van Waldeck zijn erg divers en uitgekiend. Er zijn inderdaad onduidelijke mijmeringen zoals een loom, jazzy 'Dope Noir' die de schwung uit deze plaat halen, maar er staan meer dan voldoende, wel overtuigende dingen tegenover.
Klaus Waldeck heeft duidelijk goed nagedacht over dit plaatje. Waar ontzettend veel inbreng van zowel live instrumenten als getalenteerde vocalen vooraan staan, bewijst de man zijn kunnen als ultieme sfeerbrenger. Over het algemeen is 'Ballroom Stories' dan ook een erg aangename langspeler met de nodige hoogte- en laagtepunten.
Meer over Waldeck
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
