Ergens diep in de onderbuik van de Belgische muziekwereld dwalen creaturen rond die zich graag bezig houden met het creëren van bevreemdende en soms angstaanjagende soundscapes. Voidwork is zo'n beestje, en wat te horen valt op 'Asylum' is niets meer of minder dan een afdaling in de diepere krochten van een hellegat genaamd een mentale instelling. Wel eentje waar de huisbewaarder jaren geleden de bezem heeft opgeborgen en waar de artsen van dienst psychopathische maniakken zijn, die de geestestoestand van de inwonenden enkel verergeren.
Hoewel het album ingedeeld is in dertien nummers, blijkt eens te meer (zoals wel vaker met dark ambient platen) dat de beleving het beste werkt indien de plaat als een geheel wordt opgenomen. Voidwork grossiert in heel erg langzame opbouw, eentje die een nietsvermoedende luisteraar haast doet klappertanden van spanning. Het instrumentarium is spaarzaam, en de wel erg sferische keyboards hebben een donker randje dat de hele tijd als een verloederde geest doorheen het zwerk vliegt. Sporadisch duikt een mompelende stem of een ijselijke schreeuw op in de verte, bijna als zou de luisteraar een indringer zijn in een schijnbaar verlaten gebouw, die toch steeds stemmen of geluiden hoort en op onderzoek uitgaat.
Er is echter een breekpunt op het album, en dat is 'Dreamlands': waar voorheen het dromerige vooral het voortouw nam, blijkt dit de meest rijkelijk gearrangeerde en 'uptempo' track te zijn van de hele plaat, en daardoor is deze song des te opvallender. Een declamerende vrouwenstem, plots opduiken van de verlichting en meer vertrouwde geluiden vormen deze collage, en geven de toehoorder een vals gevoel van redding.
Na deze opvallende song is het echter meer van de duisternis die het eerste deel zo kenmerkt. Hoewel Voidwork vooral gebruikt maakt van enkele geluiden, wordt de sfeer en spanning ten top gedreven, net als zou 'Dreamlands' een hallucinatie van de redding zijn. Het moet wel gezegd worden dat dit alles het beste werkt in een verduisterde kamer, eventueel met wat kaarslicht en uiteraard met de hoofdtelefoon op. Anders zijn er veel details die hopeloos verloren gaan in de dagdagelijkse geluiden van elk huis.
'Asylum' is een fascinerend werkje met een duidelijke hang naar de diepere kantjes van de menselijke geest. Mensen met paniekaanvallen of zenuwlijders kunnen hier echter best niet aan beginnen, want de spanning is te snijden.
Meer over Voidwork
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
