Vile is een flink ondergewaardeerde death metalband. Dat valt mogelijk deels te verklaren door het feit dat Vile niet bepaald doorsnee death metal produceert. De band rond opperhoofd/gitarist Colin Davis houdt immers van een fikse schep knarsend melodieuze gitaren uit de black metal en dat maakt Vile een band die op audiobasis geregeld polsen doorsnijdt. 'The New Age of Chaos' is met voorsprong het beste werk van de band tot heden, al kan het tekstuele aspect van zanger Juan Urteaga voor wenkbrauwgefrons zorgen. Het gaat immers over een fictief wereldconflict tussen godsdiensten en dan meer bepaald over een heel specifieke. Het kromzwaard op de hoes spreekt wat dat betreft boekdelen.
Vile is echter geen politieke band en het siert deze heren dan ook dat ze geen specifiek standpunt innemen maar eerder vragen oproepen. Wie de teksten buiten beschouwing laat, zal merken dat er flink gewerkt werd om van 'The New Age of Chaos' een knaller te maken. De moddervette drums van Justin Tupin zijn een genot voor het oor. Hij roffelt aan wisselende snelheden de gaatjes dicht en laat nergens een steek vallen. Nochtans weet componist Colin Davis niet steeds de makkelijkste weg te kiezen. De ritmes die Vile hanteert zijn vaak nogal atypisch en springen soms van de hak op de tak. In dit geval is dat niet storend, maar houdt het juist de spanning erin. Het gitaarwerk is trouwens ook niet meteen doorsnee te noemen. Vile wordt vooral als death metalband geklasseerd door de hondsbrutale grom van Juan Urteaga en de technische drumpartijen, maar wie het gitaargeluid en de riffs gaat analyseren, komt vaak uit op black metalpatronen. De gitaren klinken niet onaards laag maar zijn juist heel gedefinieerd. De boem-tak polkaritmes ontbreken meestal en er wordt aan een semi-melodieuze lijn doorgegaan. Het minste wat gezegd kan worden is dat Vile behoorlijk herkenbaar klinkt door deze combinatie. Maar fier voorop staan de sterke songs. Of het nu gaat om opener 'Devour' of afsluiter 'Forlorn', elke noot zit goed.
Door de onconventionele aanpak zal Vile niet meteen losbreken uit zijn status van 'onbekend is onbemind'. Het is dan ook aan de avontuurlijke luisteraars om Vile te ontdekken. Er zal voor hen meer dan waarschijnlijk een wereld opengaan. Hard werk mag beloond worden en Vile verdient dat zeer zeker.
Meer over Vile
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
