De eerste indruk die deze verschaft is niet echt opgewekt: een machinale zwart-wit foto op de hoes, 'Tremor' als titel (een samenvoegsel van "tremble" en "terror"?) en vidnaObmana als uitvoerder. Mysterieus klinkt het in elk geval. Deze cd is immers de eerste van een drieluik dat deze Vlaamse, elektronische geluidstovenaar uit zijn hoed haalt. Met inmiddels zo'n 20-tal releases op zijn naam achtte de man zich klaar om een 3-delig geluidsconcept uit te werken. Samen met achtereenvolgens 'Spore' en 'Legacy' tracht deze cd het gevoel van Dante's 'L'Inferno' muzikaal weer te geven.
Somber, duister en mysterieus zijn alvast enkele adjectieven die zeker moeten worden vermeld. 'Tremor' is een lang uitgerokken, ambienteske geluidstrip die eerst oeverloos diep rommelt, en dan weer een grenzeloos ijl klanktapijt weergeeft. Met verduisterde Afrikaanse drumsamples, een fujara (soort van houten blaasinstrument dat zuivere, hoge tonen produceert) en wat vage elektronische sfeerklanken bouwt vidnaObmana een bedwelmend en overweldigend verhaal op. De donkere toorn die de diepe vibraties oproepen geven het geheel in elk geval een niet al te lichtzinnig accent. Elf nummers lang weeft vidnaObmana op een erg subtiele wijze dit eerste deel van een vreemd uitdagende geluidstrip in mekaar. Hoewel vele muzikale elementen langzaam verdwijnen en een eind later weer opduiken, is 'Tremor' een plaat die de luisteraar op een niet eenvoudige manier overvalt. De subtiliteit waarop geluiden vervormen, patronen wijzigen en de sfeer van de cd langzaam maar zeker nog somberder wordt, valt moeilijk te doorgronden. Daardoor lijkt deze plaat nogal monotoon en weinig dynamisch. Nadere beluistering door een koptelefoon bewijst echter het tegendeel. Nummers als 'The Insane Brightness' die geen duidelijke ritmische begeleiding hebben, klinken erg verheven en onvatbaar. Eindeloze echo's overstelpen en rommelen als een somber onweer over. Langzaam maar zeker groeit dit homogene muziekspektakel tenslotte naar zijn climax: 'The Bleak Inferno'. Met ijzingwekkende en onbehaaglijke elektronische schreeuwen rijzen alle haren ten berge. Ambienteske geluidsgolven vertolken zich in een erg ongemakkelijk gevoel. 'Descent' bedaart als rustige, ritmeloze afsluiter opnieuw een beetje de gemoederen. Met zeer diepe, haast onhoorbare subbassen die dreigen vanuit de ondergrond voltooit dit nummer deel 1 van het verhaal. De afdaling in de onderwereld is een feit. Adembenemend.
Meer over VidnaObmana
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
