Het Californische Vicious Rumors heeft in de loop van zijn carrière eigenlijk wat pech gehad: line-up stribbelingen en gemiste kansen hebben deze band nooit de status gegeven die hij verdient. Het is slechts weinigen gegeven om zo lang mee te draaien als deze act (vooral in de subtop waar ze zich bevinden) en nooit de handdoek in de ring te gooien. Zoals de titel al suggereert is dit een live-album en eentje dat goed laat horen waarom Vicious Rumors nog steeds een band is die op een podium het beste tot zijn recht komt.
Met slechts negen tracks is het geen bijzonder lange live-set en dat is een beetje verbazingwekkend, vooral gezien de uitgebreide discografie van de groep rond gitarist Geoff Thorpe. Dat heeft voornamelijk te maken met het feit dat de band moest openen voor Hammerfall en daardoor iet of wat beperkt was in tijd, maar dat maakt ook dat Thorpe en zijn kornuiten gekozen hebben om vooral gas te geven. Dat komt het geheel zeker ten goede, want nu is er een mix van klassiekers en recenter werk, maar ze beuken en rammen allemaal. Nieuwe zanger Brian Allen heeft zich erg goed ingewerkt in het oude materiaal en is goed bij stem, terwijl de heren instrumentalisten als een goed geoliede machine doorheen de nummers razen.
Vicious Rumors paste nooit binnen de thrashtrend en ging resoluut voor powermetal, waardoor de riff en de melodie centraal staan. In tijdperken waarbij melodie soms een vies woord lijkt, verklaart dat allicht de gemiste kansen van de heren, maar hier laten ze wel horen dat melodie hebben niet betekent dat er niet gebeukt mag worden. Vooral Thorpe schittert met zijn relatief eenvoudige solo's, waarmee bewezen wordt dat oeverloos en snel pielen echt niet hoeft. Brian Allen beschikt over een krachtige stem en zijn hoge uithalen zijn effectief aangezien hij ze niet constant gebruikt.
Om de speelduur van dit album toch respectabel te maken, voegde de band nog twee covers aan het geheel toe. 'The Sign of the Southern Cross' van Black Sabbath en 'Running Wild' van Judas Priest, waarbij telkens vrij dicht bij het origineel gebleven wordt, maar waarom zou de band perfectie willen veranderen?
Wie voorheen nog niet echt overtuigd raakte van Vicious Rumors, doet er goed aan deze live-registratie aan een luisterbeurt te onderwerpen: de band is nu eenmaal op zijn best op een podium. Geen beter bewijs dan deze 'Live You to Death'.
