Transcripties zijn van alle tijden. Het Franse kamerkoor Accentus, dat geleid wordt door Laurence Equilbey, heeft in dit genre een nieuwe markt ontdekt. 'Transcriptions 2' is al de tweede cd waarop ze koorarrangementen brengen van vooral instrumentale werken, maar ook van enkele sololiederen. Afgezien van de Duitse romantische componist Peter Cornelius, zijn alle transcripties speciaal voor het koor geschreven.
Equilbey en haar koor bespelen een enorm breed repertoire. Zowel de winter uit Antonio Vivaldi's 'Le Quattro Stagioni' als vroege twintigste-eeuwers als Sergei Prokofiev of Alexander Scriabin komen aan bod. Franck Krawczyks arrangement van Vivaldi doet bij de eerste maten even wat vreemd aan. De dissonante harmonieën waarmee de winter opent lijken nog meer te wringen in dit koorarrangement, waardoor het even lijkt of men in een hedendaags koorwerk beland is. Verderop haalt de vaste grond terug de bovenhand, en maken de zangers van Accentus indruk door de virtuoze manier waarop ze Vivaldi's instrumentale lijnen vertolken. Hier en op de rest van de cd valt op hoezeer dirigente Equilbey aandacht schenkt aan doorzichtigheid in de koorklank en aan de harmonische details in de transcripties. Vooral in de expressieve chromatiek van Richard Wagners 'Im Treibhaus', gearrangeerd door Clytus Gottwald, lukt het haar om een grote spanningsboog op te bouwen, die ze tijdens dit lange lied nooit loslaat. In de drie liederen die Peter Cornelius schreef op basis van pianostukken van Johann Sebastian Bach laten koor en dirigente dan weer een feilloos gevoel voor contrapunt horen. Als er iets is waaronder de uitvoeringen soms lijden, is het een niet altijd precieze intonatie. In de langzamere composities, zoals Schuberts 'Litanei' of Debussy's 'Des Pas sur la Neige', durven vooral de sopranen en tenoren al eens wat steekjes te laten vallen. Op dit gebied komt Accentus sterker uit de hoek in de werken van Prokofiev en Scriabin. Vooral in de twee werken van deze laatste schept Equilbey een ijle, harmonisch zwevende sfeer, die de luisteraar doet vergeten dat dit oorspronkelijk pianowerken zijn.
Misschien zullen sommigen de bedenking maken dat de transcripties op deze plaat niet altijd dezelfde zeggingskracht als het origineel hebben maar die pretentie lijken noch uitvoerders, noch arrangeurs te hebben. Dat Accentus en Laurence Equilbey met deze arrangementen voor meer dan een uur kwaliteitsvolle koormuziek zorgen, staat echter buiten kijf.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
