Een cd'tje voor de kerstperiode met enkele bekende evergreens van het klassieke repertoire doet het traditioneel niet slecht. En als de uitvoering nog meevalt kan dit wel eens de ideale gelegenheid zijn om je cd-verzameling aan te vullen met enkele onmisbare composities. Deze uitgave bij EMI met het Filharmonisch Orkest van Sint Petersburg is zo cd'tje, dat een sterke uitvoering van Tchaikovski's ballet 'De Notenkraker', Sergei Prokofievs 'Luitenant Kijé' en Paul Dukas' 'De leerling tovenaar' presenteert.
De uitvoering klinkt energiek en speels, zeker bij Tchaikovski, dat hier een weinig gehoord elan meekrijgt. De speelgoedmars uit de Notenkraker klinkt vrolijk en lichtvoetig en de typisch Russisch getinte dansen, vooral dan de 'Trepak', worden voldoende woest en opzwepend maar nooit zwaar uitgevoerd. De 'Dans van de sneeuwvlokjes' is en goed voorbeeld van hoe dirigent Yuri Temirkanov zachtjes het tempo vooruit duwt om een sierlijk élan aan de muziek te verlenen. De minder gekende scènes vroeg in het ballet worden met evenveel karakter en veel gevoel voor theater uitgevoerd. Jammer alleen dat niet het volledige ballet op cd werd gezet. De bekendste nummers zijn present natuurlijk maar het hele werk was sowieso beter geweest, zeker omdat er nog minstens tien lege minuten op de cd overblijven.
Prokofievs 'Luitenant Kijé' suite is minder gekend dan de andere twee werken op deze cd. De suite zelf werd samengesteld uit de muziek die Prokofiev voor de gelijknamige film schreef, over de fictieve luitenant (een verzinsel van de entourage van de tsaar) die een geheel eigen leven gaat leiden. Terwijl Prokofievs muziek vaak erg sarcastisch en spottend kan klinken, is hier ook ruimschoots plaats voor lyriek, zoals in de 'Romance' of enkele opmerkelijk zangerige frasen in 'Kijé's geboorte'.
Dukas' 'leerling tovenaar' bezit een Franse delicaatheid die sterk contrasteert met het robuuste karakter van (delen uit) 'Luitenant Kijé' of 'De Notenkraker'. Het begin, met zijn aarzelende frasen in de houtblazers, behoort tot de hoogtepunten van de plaat. Temirkanov laat de teugels nergens vieren en houdt zo een opgewonden energie in dit tien minuten durende symfonische gedicht over de leerling tovenaar die, in afwezigheid van zijn meester, experimenteert met diens toverformules – uiteraard met desastreuze gevolgen.
Zoals dat bij wel meer cd's van EMI de laatste tijd het geval was, is ook deze plaat een multimedia-schijfje geworden waar je toegang mee krijgt tot een speciale site met info en extraatjes over de uitvoering, al hoef je daar zeker geen spectaculaire onthullingen te verwachten. Toch blijft dit een cd die, door de kwaliteit van haar karaktervolle uitvoering, zowel kenners als liefhebbers zal charmeren.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
