Euforie alom na de Koningin Elisabethwedstrijd voor viool van 2005: de tweede plaats van Yossif Ivanov was het beste resultaat ooit door een Belg behaald op dit prestigieuze concours. Zoiets vraagt uiteraard om bevestiging, en die bevestiging biedt Ivanov met zijn eerste solocd. Samen met pianist Daniel Blumenthal presenteert hij een programma met sonates van drie Belgische componisten: César Franck (1822-1890), Eugène Ysaÿe (1858-1931) en Rafaël D'Haene (°1943).
Kamermuziek op topniveau kan eigenlijk doodeenvoudig zijn: twee klassemuzikanten met oor voor elkaar, meer moet dat niet zijn. Het intieme kleurentapijt dat Blumenthal creëert aan het begin van de sonate in A van Franck zet meteen de toon. Bijna ongemerkt neemt Ivanov het drieklankthema over en verleidt hij met zijn warme toon en met de eenvoud en natuurlijkheid van zijn fraseringen. Beiden beheersen zowel deze momenten van lyrische rust als de meer virtuoze passages. Met een imponerende, parelende precisie geeft Ivanov daarin elke noot de ruimte die ze nodig heeft, volop gesteund door de dynamische begeleiding van Blumenthal. Diezelfde virtuositeit is terug te vinden in de sonates van Eugène Ysaÿe. Uit diens opus 27 (zes sonates voor viool solo), speelt Ivanov de tweedelige vijfde en de eendelige zesde. Harmonisch verlaat Ysaÿe meer dan eens de vaste tonale paden, maar het is vooral zijn melodische vindingrijkheid en de rijkdom aan effecten die fascineren. Ivanov heeft noch met die effecten, noch met de momenten van introverte poëzie enige moeite. Het is indrukwekkend hoe hij zijn viool in alle registers even helder en warm kan laten klinken. Rafael d'Haene treedt min of meer in de voetsporen van Ysaÿe, in de zin dat zijn harmoniegebruik duidelijk op zijn voorganger geïnspireerd is. Zijn vierdelige sonate moet het vooral hebben van de grote contrasten. Een constante blijft wel dat d'Haene niettegenstaande zijn hedendaags harmoniegebruik het melodische nooit uit het oog verliest. D'Haenes lyriek is misschien iets minder geïnspireerd dan die van Ysaÿe of Franck, maar laat dat de pret niet drukken. Ivanov en Blumenthal maken er met hun virtuoze vertolking immers een pareltje van dat op deze meesterlijke cd niet misstaat.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
