Met dit 'Recital' presenteert de Russische pianiste Veronika Iltchenko, die sinds 2000 in België verblijft, haar debuutalbum. Centraal staat een van de bekendste werken uit het pianorepertoire: 'Beelden uit een Schilderijententoonstelling' van Modest Moessorgski (1839-1881). Iltchenko vult deze kanjer aan met werk van Arno Babadjanian (1921-1983) en Galina Oestvolskaja (1919-2006), twee minder bekende Russische componisten.
De openingswerken op deze cd tonen de pianiste onmiddellijk van haar beste kant. Babadjanians zwierige, exotische lyriek wordt ideaal gediend door het levendige legato waarmee Iltchenko ze vertolkt. Haar lichte, ademende pianotouché draagt bovendien bij aan een klankbeeld dat zelfs in de meest virtuoze passages zijn transparantie behoudt. De speelse, puntige ritmen en de stralende sfeer in 'Dans van Vagarsjapat' contrasteren wondermooi met de eerder donkere dynamieken die in 'Ex Promptu' opduiken. Babadjanians 'Zes Schilderijen' tonen de componist van een totaal andere kant. In deze cyclus overheerst de atonaliteit en zijn er sterke repetitieve invloeden te ontdekken. Zo is bijvoorbeeld in 'Toccata' of 'Dans van Sassoen' door permanente loopjes een gevoel van perpetuum mobile nooit ver te zoeken. Toch blijft er nog ruimte voor dromerige sferen, wat het intermezzo perfect illustreert. Ook in deze bundel overtuigt Iltchenko door haar heldere spel en door de ideale balans tussen temperamentvolle virtuositeit en ingetogen expressiviteit. Het vuur waarmee ze Babadjanian verdedigt probeert ze overduidelijk ook in haar vertolking van de vijfde sonate van Galina Oestvolskaja te steken. Jammer genoeg kan Iltchenko's karaktervolle vertolkingen niet verhinderen dat dit lange werk vrij gesloten overkomt. Agressieve clusters wisselen af met geconcentreerde, korte melodische fragmentjes of met verrassende stiltes. Dit alles maakt het, ondanks het virtuoze, krachtige spel, moeilijk om de aandacht vast te houden. Iltchenko's kwaliteiten komen veel beter tot uiting in Moessorgski. Niettegenstaande een ietwat onrustig tempo in het hoofdthema – de meermaals terugkerende en metrisch onregelmatige 'Promenade' – presenteert ze een boeiende vertolking van deze cyclus. Parelend precies schildert ze de kreupele dwerg, waarvoor Moessorgski de tonale paden even verlaat, om even later weer al haar lyrische kwaliteiten te demonstreren in de romance 'Het Oude Kasteel'. Ook de contrasten tussen de beide thema's in 'Twee Oude Joden' klinken doordacht en uitgebalanceerd. Doorheen heel de cyclus laat ze bovendien de dynamische spanning nooit verslappen, waardoor de brede akkoorden waarmee het slotdeel begint een bijna verlossend gevoel van climax creëren.
Veronika Iltchenko bewijst zich met dit album als een zeer temperamentvolle pianiste met oog voor detail. Dit is een boeiend debuut, dat doet uitkijken naar meer werk van deze virtuoze dame!
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
