Wie de laatste jaren de operawereld een beetje gevolgd heeft, kan er moeilijk omheen: meer en meer wordt van zangers verwacht dat ze niet enkel vocaal, maar ook visueel overtuigen. De nieuwste naam in het rijtje ravissante diva's is de Britse sopraan Kate Royal. Haar bij EMI uitgebrachte soloalbum is zonder enige twijfel verdienstelijk, maar rechtvaardigt jammer genoeg allerminst de hype die langzaam maar zeker rond deze dame wordt opgebouwd.
Om alle misverstanden te vermijden: de amper achtentwintigjarige Kate Royal beschikt over een heldere, warme sopraanstem die op geen enkel moment op deze cd in moeilijkheden komt. Het voornaamste bezwaar bij dit album is echter dat Royals vertolkingen zelden of nooit uitstijgen boven wat men een verzorgd, braaf niveau zou kunnen noemen. Zo is er – niettegenstaande een verbluffende ademcontrole en een schier eindeloos legato – amper enig kleurverschil te bemerken tussen de zweverige aria 'In Trutina' uit Orffs "Carmina Burana" en het melancholische, diepdroeve lied 'Morgen' van Richard Strauss. Ook in de virtuoze aria van Anne Truelove uit Stravinsky's "The Rake's Progress" lukt Royal er ondanks een kraakheldere vertolking niet in om het levendige, dolverliefde karakter van Anne in de verf te zetten. Dirigent Edward Gardner doet nochtans al het mogelijke om, samen met de Academy of St. Martin in the Fields, voor een kleurrijke, energieke begeleiding te zorgen. De meeslepende drive waarmee hij bijvoorbeeld Léo Delibes' lied 'Les Filles de Cadix' vormgeeft – een lied dat in zijn puntige orkestratie rijk is aan Spaanse invloeden – , had een ideale inspiratiebron kunnen zijn voor Kate Royal. Zuiderse passie en vuur zijn, net zoals enige idiomatische Franse uitspraak, in haar weliswaar zuivere maar afgeborstelde vertolking ver te zoeken. Pas helemaal op het eind van de cd komt er een glimp van wat deze dame in haar mars heeft. Het volkslied 'The Sprig of Thyme', waarin een meisje haar verloren onschuld bezingt, betovert van bij de eerste tonen door de ingeleefde, donkere kleur die Royal aan deze miniatuur meegeeft.
Dat Kate Royal een bijzonder talent is staat buiten kijf. Om de hoge verwachtingen die op haar schouder rusten in te lossen, heeft deze beloftevolle sopraan dringend nood aan een uitgebreider kleurenpalet en aan wat meer durf om buiten de lijntjes te kleuren. Eens ze die bedenkingen uit de weg geruimd zal hebben, is het allerminst ondenkbaar dat Royal in de toekomst nog voor wondermooie dingen zal zorgen.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
