De nieuwste vrucht van Vlaanderens renaissancetrots Capilla Flamenca staat vooral in het teken van Jacobus Clemens non Papa. Voor deze plaat werken ze samen met organist Joris Verdin, luitist Jan van Outryve en de blazers van La Caccia. Behalve een cd aan Clemens non Papa gewijd, is dit een opname die ontstaan is uit het Leuvense stadsfestival 'Townscape-Soundscape/Leuvense stadsklanken in de zestiende eeuw". Zo scheppen de muzikanten een kleurrijk beeld van hoe Leuven toen misschien geklonken heeft.
Over het leven van Jacobus Clemens (ca. 1510-1556) – non Papa is slechts een bijnaam om hem van de toenmalige paus Clemens te onderscheiden – is vrij weinig geweten. Wat wel bekend is, is dat hij al tijdens zijn leven een grote naam was en gold als één van de belangrijkste componisten van zijn tijd. Niet verwonderlijk dus dat veel van zijn liederen dienen als basis voor nieuwe composities en bewerkingen. Een mooi voorbeeld is de orgelversie die Elias Nicolaus Ammerbach maakte van 'Godt Es Mijn Licht'. In de sfeervolle vertolking van Joris Verdin komt de zangerigheid moeiteloos naar voren. Het is enkel jammer, zowel hier als in de andere werken met orgel, dat dit instrument een vrij kleine en hoekige klank heeft. Interessant is dat vlak na Ammerbachs 'Godt Es Mijn Licht' La Caccia Jacobus Flori's versie speelt. Zijn bewerking laat alles een stuk sneller gaan, en speelt ook meer met versieringen in het contrapunt. Afgezien van een occasionele uitschuiver zetten de zes blazers van La Caccia steeds mooie prestaties neer. Uitblinken doen ze vooral in het openingsnummer van de cd, een klacht van Jacobus Vaet bij de dood van Clemens waarin ze geen kans onbenut laten om de wringende dissonanten tegen elkaar uit te spelen.
In de gezongen stukken tonen de mannen van Capilla Flamenca nog maar eens hun klasse. Het is daarin dat het "priest and bon vivant" van de titel van de cd het best tot uiting komt. Of het nu gaat om ingetogen religieuze liederen als 'Si Mors Dissolvit' of om vrolijke drinkliederen als 'La, la, la Maistre Pierre': van bij de eerste noten hebben ze de juiste sfeer beet. Bovendien verliezen ze zich nooit in de maniërismen dit repertoire al te vaak kwellen. Dat hun loepzuivere en perfect op elkaar ingespeelde stemmen voor uitvoeringen van wereldklasse zorgen is stilaan overbekend. De revelatie van deze plaat komt uit een andere hoek: luitist Jan van Outryve combineert in elk van de luitcomposities de ideale intimiteit met een sterke harmonische spanning. Die zin voor harmonie en de transparante manier waarop hij met het contrapunt omspringt maken zijn spelen tot het hoogtepunt van deze cd.
Of het Leuven van de zestiende eeuw geklonken heeft zoals op deze cd is en blijft natuurlijk giswerk. De uitvoeringen zijn echter van zo'n kwaliteit dat dergelijke vragen naar de achtergrond verdwijnen.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
